Dit is mijn eerste (glee) one-shot dus verwacht er niet zo veel van. Maar veel plezier met het lezen.
Kurt Hummel pov
Blaine glimlacht even naar me. Ik glimlach terug. Het is nu zondagmiddag en we zitten hier omdat ik morgen terug ga naar McKinley.
De vorige weken keek ik daar erg naar uit, maar met Sebastian die Blaine wilt en met Karofsky op school heb ik er niet echt veel zin in. Hij is na die kus niet aardiger gaan doen en de verhalen van Finn beloven weinig goeds. Ook ga ik Blaine missen. Ik drink even wat van mijn koffie als Sebastian naar ons toe loopt. 'Is het erg als ik er bij kom zitten?' vraagt hij.
Ik kijk hem even boos aan, waarop hij reageert met een glimlach. Zodra Blaine naar mij kijkt glimlach ik een beetje, hij hoeft mijn boosheid niet te zien. Van mij mag hij Sebastian trouwens wel aardig vinden, maar ik mag hem gewoon niet. Zonder dat we hebben geantwoord komt Sebastian bij ons zitten. 'Zin om terug te gaan?'
'Een beetje.' antwoord ik op zijn vraag.
Hoewel het hem niets aangaat. Hij vind het alleen geweldig omdat ik nu minder bij Blaine ben, wat helaas in zijn voordeel is. Ik zie hem knikken. Blaine kijkt me even aan. 'Ik dacht dat..' mompelt hij.
'Ik het erg leuk vond? Dat was ook zo tot ik besefte dat ik weer gepest zal worden en dat ik jou zal missen.'
Blaine knikt begrijpend en grijnst even zijn smile waardoor ik wegsmelt. Ik droom nog even verder en hoor Sebastian beginnen aan een verhaal, waar ik niet eens half naar luister. Ik hoor wel mijn mobiel gaan. Snel lees ik het smsje.
Karofsky is boos de wedstrijd uit gegaan. Ik hoorde hem praten over dat café waar jij nu bent. Ben je oké?
Finn
'Interessant?' vraagt Sebastian. 'Je geheime relatie?'
Ik wil zeggen dat het gewoon Finn is maar bedenk daarna een ander plan. Snel kijk ik net alsof ik betrapt ben. Sebastian glimlacht gemeen en Blaine kijkt me geschrokken aan. 'Kurt!' zegt hij verontwaardig en gekwetst.
Ik kijk hem niet aan. Omdat ik hem niet zo wil zien. 'Ik zal even voor je kijken wie het is.' komt Sebastian hem te hulp.
Hij pakt mijn mobieltje. 'Blijf uit mijn mobiel. Die is persoonlijk!'
Na een paar minuten geeft hij hem terug aan me. Hij grijnst even. 'Nou. Een naam kwam buiten Blaine vaak voor.'
'Dat is gewoon een vriend van me waarmee ik een goede band heb.' ga ik tegen hem in.
Blaine kijkt Sebastian aan. 'Wat is zijn naam?' vraagt hij langzaam.
'Finn.' antwoord Sebastian. 'Leuke naam trouwens.'
Blaine kijkt eerst verbaast maar daarna glimlacht hij even naar me. 'Ja. Erg leuke ... Oh nee.' zeg ik eerst sarcastisch en daarna een beetje paniekerig.
'Wat?' vragen Sebastian en Blaine me meteen.
'Hét loopt nu op ons af.' zeg ik.
Ik schuif mijn stoel naar achteren zodat ik weg kan rennen. Sebastian draait zich om en kijkt iets langer dan normaal Karofsky aan. Karofsky kijkt terug. Dit meen je niet. Hij loopt op ons af. 'Leuke vrienden heb je, Hummel.' zeg hij spottend als hij bij onze tafel staat.
'Sebastian noem ik geen vriend.' zeg ik droog.
Sebastian kijkt me boos aan, maar hij kijkt al snel naar Karofsky. Blaine kijkt ook even naar de twee jongens. 'Kom er bij zitten!' stelt hij voor.
Deze keer kijk ik hem verbaast aan. 'Blaine.' fluister ik.
Hij glimlacht alleen maar. Natuurlijk blijft Karofsky staan. 'Te openbaar.' mompelt hij.
Ik trek mijn wenkbrauw op. Alsof kussen op school niet openbaar is? 'Ter waarschuwing. Morgen ben ik terug.' zeg ik.
Ik sta op. Blaine kijkt me vragend aan. 'Ik heb zo'n idee dat er een paar mensen blij gaan worden en ik wil ze niet storen.'
Karofsky kijkt me geirriteerd aan. Ik glimlach en trek Blaine mee. Als ik me nog even omdraai zie ik Karofsky met Sebastian praten. Ik wist het.