List of Liefde?
Disclaimer: Neenee, ik weet het, ik ben JK niet, wrijf het er maar in. Als ik haar wel was, zat ik niet op fanfiction te schrijven, of wel soms?
Faabjuh: Hier is -ie dan…. :P
Hoofdstuk 1
'Oke, maar als je weer te laat komt, spreek ik nooit meer iets met je af!' riep Ginny tegen het hoofd in de haard.
Het hoofd behoordde toe aan Hermelien Griffel, haar beste vriendin, die schuldig grijnsde. 'Dat was Ron's schuld, niet de mijne!' riep Hermelien verdedigend. Ginny zou nooit geloofd hebben dat Hermelien te laat zou komen op een afspraak, laat staan op haar wekelijkse lunchafspraken met Ginny, maar sinds Hermelien met Ginny's broer Ron samenwoonde, kwam ze bijna nooit op tijd… Omdat ze per se uitgebreid afscheid moest nemen van Ron, die haar altijd bracht… Walgelijk, vond Ginny, maar hé, zij had mannen afgezworen, zij was subjectief als het over liefde ging. Het had lang geduurd voor ze over Harry heen was, toen deze haar verliet om Voldemort uit de weg te ruimen. Ze was er lang verdrietig over geweest, maar toen alle Dooddoeners in Azkaban zaten en Harry Voldemort vernietigd had, was hij teruggekomen met niemand minder dan Amanda Brokkeling, een Ravenklauwer die een jaar hoger dan Ginny had gezeten. Amanda had stijle bruine lokken, die heel lang waren en bijna op een irritant perfecte manier vielen en glansden. Ze had Harry gevonden, toen deze uitgeput van zijn strijd met Voldemort op de oprit van Amanda's huis was neergevallen, en zijn wonden verzorgt. Ginny dacht eerst dat ze heel verdrietig zou zijn omdat Harry iemand anders had, maar tegen die tijd was ze er eigenlijk al overheen. Ze had op dat moment zelf een vriendje, Joost Flets-Friemel (maar met hem was het niets geworden omdat hij, zo bleek later, een egoïstisch zwijn was). Hoe dan ook, op dat moment had Ginny Joost en Harry Amanda. Ze had er vrede mee, voelde niks dan blijdschap voor Harry. Ze had ook niks tegen Amanda, Amanda was echt heel aardig, en ze was goed bevriend met Ginny. Ginny was nu ook niets meer dan heel goede vrienden met Harry, en eigenlijk vond ze het maar beter zo. Ze was oprecht blij geweest toen Harry en Amanda trouwden en ze getuige was geweest, en ook dolgelukkig toen Amanda van hun eerste kind beviel. Een meisje, dat Aurora Lily Potter heette. Ze was nu 4, en kwam op de meeste mensen zwaar gestoord over. Het was een heel schattig uitzien meisje, heel mooi, met donker haar en bruin-groene ogen. Ze leek het volmaakte kleine meisje, en iedereen vond dat de naam Aurora perfect bij haar paste. Dat was heel misleidend. Aurora had zelf niet zoveel last gehad van haar naam, ze was ook pas 2 toen, maar toen Ginny, die gek op het kleine meisje was en haar vaak bij haar liet logeren, een keer Doornroosje voorlas, was het kleine meisje kwaad geworden. Ze wilde niet de zelfde naam hebben als Doornroosje, die eigenlijk Aurora heette, ze vond de slechte Malafide leuker. Ginny, Harry en Amanda waren verbaasd geweest toen het kleine meisje hun duidelijk maakte (ze had een verbluffend grote vocabulaire voor iemand van haar leeftijd, en was al vroeg begonnen met praten, tot grote spijt van zo'n beetje iedereen die al snel horendol werd van het gekwek, iedereen behalve Ginny, die gek was van het kleine meisje) dat ze niet langer Aurora heette, maar Malafide… Niemand vond dit leuk, vooral Harry weigerde zijn kleine meisje Malafide te noemen, en Ginny wist waarom… Het leek te veel op Malfidus! Ook al was zijn vijand Draco Malfidus nu Schouwer, en had hij een grote rol gespeeld bij het eindigen van de Duistere Oorlog, hij was nog steeds zeker niet geliefd bij Harry Potter. Iedereen probeerde Aurora van de naam Malafide af te krijgen, maar dat ging moeilijk, koppig als het kind was. Uiteindelijk kwamen Aurora en haar ouders tot besluit: Aurora zou niet meer Aurora genoemd worden, naar Amanda's moeder, maar Lily, naar Harry's moeder, omdat Lily wat vlotter klonk. En vanaf die dag had Amanda eindelijk door dat Lily niet het perfecte schattige kleine meisje was. Dat Lily ondeugend was, een beetje stout, en dingen deed die over het algemeen als ' niet normaal' geclassificeerd werden. Toch maakte dit niets uit, want als mensen aardig waren tegen Lily, deed Lily aardig terug. Niet dat dat beter was, want dan bleef ze aan je plakken (soms zelfs letterlijk, als ze weer eens deed alsof ze een bij was en zich ondersmeerde met honing en het drie dagen lang weigerde af te wassen, bijvoorbeeld), en wilde steeds cadeautjes geven. Natuurlijk ging het niet om wat je kreeg van iemand, maar om het idee; toch was het nooit helemaal prettig als Lily veronderstelde dat je graag haar ontbijt van twee dagen geleden in je schoenen wilde. Het was al helemaal erg als ze weer eens bij Ginny logeerde en Ginny's werktas vond, waar ze al haar dingen voor haar baan als Heler bewaarde, en een rattenmilt die bedoeld was om Wierlingpokken te genezen, in iemands dekbed stopte. Maar Ginny vond het altijd wel grappig (of erna tenminste).
Harry had als verassing voor zijn gezin kaarten voor het WK Zwerkbal kunnen bemachtigen. Het werd dit jaar gehouden in India, en ze zouden per Viavia reizen. Toen Harry met de 3 kaartjes bij Ginny aanbelde, om zijn vrouw en kind op te halen, hoorden hij ze lachen. Dat wil zeggen, Ginny en Amanda lachten, Lily kwaakte er zo'n beetje tussendoor, omdat ze laatste tijd vaak dieren nadeed, sinds ze dieren leerde te herkennen in haar tovenaars-kleuterklasje. Ze werd makkelijk beïnvloedt door alles wat ze deed. Harry liep naar binnen, stak de sleutel in het slot van Ginny's flat en stapte naar binnen. Lily zat op de grond, terwijl ze een fles shampoo met een dieprode kleur in haar handen had. Ze was net bezig de inhoud van de fles op haar haar te gieten, terwijl Amanda, die naast haar op de grond zat, de fles af probeerde te pakken, wat niet goed lukte, omdat ze bijna dubbel lag van het lachen. Harry keek er verbaasd naar, terwijl Ginny nog net uit wist te brengen: 'Pa-pahaha-ak he-et van haa-aar ah-af!', voor ze op de grond viel van het lachen, en met haar rode haar voor haar ogen op een hoopje op de grond bleef liggen, geluidloos schuddend van het lachen. Lily was inmiddels begonnen met hinniken, en Amanda kwam niet meer bij van het lachen, al deed zij dit iets eleganter dan Ginny, die nog steeds op de grond lag. Het was dan ook niet raar dat Harry zich om wilde draaien, de deur uit wilde lopen, en opnieuw binnen te lopen, in de hoop dat ze dan allemaal gewoon normaal deden. Maar hij wist dat je niet van normaal kon spreken als Lily in de buurt was. Dus liep hij naar Ginny en pakte de fles van Lily af, voordat de shampoo op was. Na een tijdje waren Amanda en Ginny uitgelachen, of in elk geval wat rustiger. Lily deed alsof er niks aan de hand was, alsof er helemaal geen roodkleurige shampoo langs haar gezicht liep, en zat rustig om zich heen te kijken naast haar vader, die erachter probeerde te komen wat er aan de hand was. Het verhaal kwam er uiteindlijk uit, half verteld door Ginny en half door Amanda, die het overnam als Ginny niet meer uit haar woorden kwam van het lachen. Het bleek dat Ginny en Amanda aan het praten waren, terwijl Lily door het huis rende, omdat dat haar nieuwe hobby was. Uiteindelijk was ze blijkbaar in de badkamer gekomen, en had ze Ginny's shampoo gevonden, om de kleur van haar rode haar te verlevendigen. Dat stond in elk geval op het etiket. Maar goed, ze had het gevonden en rende naar haar moeder toe om te vragen wat het was. Amanda en Ginny hadden haar verteld dat het shampoo was, voor in je haar. Meteen zei Lily: 'Haar! Ja, ja haartjes van Lily!'
'Nee, Lil, dat is voor Ginny's haar! Het is voor "appelrood" haar, volgens het etiket,'zei Amanda, en zij en Ginny lachten om het aanstellerige etiket.
"Ginny is Appel! Ginny is Appeltje!"riep Lily, die duidelijk dacht dat Ginny nu Appel heette, doordat ze de zin niet goed begrepen had met haar 4 jaar.
'Lily ook rood haar! Lily heeft rood haar, net als Appeltje!'riep Lily, die nu overenhousiast begon te worden.
"Nee, Lily, niet doen!"riep Amanda nog, maar Lily had de shampoo al opengemaakt, en hield het boven haar hoofd op de kop.
"En toen kwam jij binnen, en het was al zo grappig door Lily en die shampoo en dat ze dacht dat ik Appeltje heet, en toen kwam jij binnen en je keek gewoon zo grappig!" besloot Ginny het verhaal.
"Jeetje, Lily, dat mag niet hoor! Straks wordt je haar nog helemaal rood!" riep Harry verschrikt uit, terwijl hij Lily oppakte en naar de badkamer bracht om de shampoo uit te spoelen, terwijl Lily tegenspartelde en riep: "Nee, nee, stout meisje, papa is stout meisje, laat los, Lily is Appel! Lily is een Appeltje! Appie!!!"
Ginny en Amanda keken elkaar even aan, en begonnen weer keihard te lachen, terwijl Harry de kraan openzette en probeerde Lily erin te krijgen.
Oké, dat was het eerste hoofdstuk! Hij is misschien een beetje kort en saai of zo, maar ja, het is het eerste hoofdstuk en mijn eerste fanfiction verhaal… Vanaf het volgende hoofdstuk wordt -ie hopelijk leuker!