From story to reality
Hoofdstuk 1
Ik was moe, zo moe. Ik had de hele dag gewerkt in de boekhandel bij mij in de buurt.
Rekken aanvullen, boeken zoeken voor klanten, Boeken scannen en op hun juiste plaats zetten …
Het was allemaal een beetje teveel, en dat de eerste zaterdag van de vakantie!
Ik sleepte mezelf naar huis. Na wat gegeten te hebben ging ik naar boven. Ik had zin in een goed boek. Ik rommelde in mijn boekenkast en koos er 'Harry Potter en de steen der wijzen' uit. Het was altijd al mijn favoriet boek geweest van de serie. Na een paar hoofdstukken voelde ik mijn ogen zwaarder worden, maar toch las ik door.
Ik schrok wakker van een hels kabaal. Gebroken glas, deuren rammelden. Ik schoot recht, het boek viel van mijn bed. Wat was dat? Was er iemand beneden? Nee, dat kon niet, iedereen was weg op reis. Alleen ik was deze maand thuis. Ik had altijd al een vakantiebaan gewild, en toen ik de aanbieding van de boekhandel gelezen had wist ik wat ik wilde. Ik bleef lekker thuis werken, terwijl mijn ouders en zus vertrokken naar de zon en zee in Spanje. Tot nu toe had ik er nog geen spijt van gehad.
Dus.. wie was dat dan, daar beneden?
Ik knipte mijn licht uit en bleef met grote ogen op mijn bed zitten, en luisterde. Ik hoorde niets meer. Alleen mijn eigen angstige ademhaling. Wat moet ik doen? Wat moet ik doen? Nee! Ik ging hier niet blijven zitten wachten op iemand. Ik pakte mijn fles deodorant, en sloop op mijn tenen de trap af. Nu hoorde ik zachte stemmen. Ze fluisterden, over iets of iemand…
"Ik wil dat je mij gehoorzaamd Malfidus! Doe wat ik je heb opgedragen!" Siste een hoge, kille stem.
"Maar, Heer, … Weet u zeker dat dit zal werken? Ik…"
"Spreek je mij tegen Malfidus? Jij? Hoe durf je! Niemand spreekt De Heer Van Het Duister tegen! Niemand!"
De laatste woorden werden bijna geschreeuwd.
Ik deinsde geschrokken achteruit. Malfidus? Heer van het duister? Wat was er aan de hand? Wie was daar de gek aan het uithangen? Dit waren personages uit Harry Potter. Ik snapte er niets van. Ik holde weer naar boven. Ik wist dat het stom was, maar toch was ik bang… stel dat het waar was? Stel dat Voldemort nu in mijn woonkamer zat, samen met Malfidus?
Ik liep mijn kamer in en deed mijn deur op slot. Ik plofte weer op bed neer en dacht na… Zou ik iemand bellen? Maar wat zou ik moeten zeggen? 'Hallo, ik denk dat Voldemort en Malfidus hier beneden in mijn huis zitten. Je weet wel, die personages uit Harry Potter?' Nee, dat kon ik niet doen, ik geloofde het zelf amper.
Plots zag ik mijn boek liggen. Ik raapte het op en bladerde erin. Ik verstijfde van schrik. Het boek was nog heel, de kaft hing er nog aan, ook al was hij gekreukt… maar dat was niet waarom ik zo schrok.
Het was blanco… er stond niets meer in, helemaal niets.