Dit is mijn allereerste fanfic dus ik zou graag reacties willen hebben, ik weet dat het hoofdstuk wat kort is en soms niet helemaal klopt maar als je aanmerkingen hebt aub review. Het verhaal heet dus Vergeten herinneringen en gaat over .. naja lees zelf maar.
owjah en de personages zijn niet van mij(m.u.v. Christina)maar van JK Rowling en ik verdien er niets aan bla bla
23/05/10: Oke, ik heb besloten dit hele verhaal overnieuw door te lezen en te verbeteren/beter laten lopen. Aangezien ik op dit moment vastzit met de verhaallijn en niet meer dan een hoofdstuk van dit verhaal per keer kan lezen ivm mijn verschrikkelijke spelling en zinsopbouw.
Hope you guys like it :)
Btw. Mocht je je er zorgen over maken: de verhaallijn zal zo goed als hetzelfde blijven ^^
Xx Anne

Hoofdstuk 1: De aankomst

Het 6e schooljaar was net begonnen voor Harry, Ron en Hermelien. Perkamentus had net zijn zegje gedaan en ze waren begonnen met eten toen opeens de deuren van de grote hal openvlogen en daar een gedaante met een zwarte cape stond. Alle gesprekken verstomden en iedereen keek naar de gedaante die nu recht op Perkamentus afliep, iedereen hield zijn adem in. Toen de gedaante voor Perkamentus stond bukte het voorover en kuste de oude man op zijn wang. Hij glimlachte, wat was hier aan de hand?

Toen leek het alsof de gedaante iets fluisterde tegen Perkamentus, hij knikte en wees de gedaante een stoel aan naast professor Sneep. De gedaante leek hem iets te vragen en Perkamentus wees naar de deur aan de andere kant van de oppertafel. De gedaante knikte en liep naar de deur.

Toen de deur dichtviel stond Perkamentus op en zei: "Ik zou jullie graag jullie nieuwe professor verweer tegen de zwarte kunsten voorstellen, maar het is een zware reis geweest en ben bang dat we dat nog even moeten uitstellen, ikzelf ga even kijken of alles goed is en verder wens ik jullie allen nog een prettig maal toe." Hij fluisterde nog iets aan prof. Anderling en liep naar de deur. Toen hij de deur achter zich had gesloten begon de hele zaal te mompelen over wie de gedaante was geweest.

Ron was ervan overtuigd dat het een gemene ex-dooddoener was die Perkamentus had gehersenspoeld en iedereen wou vermoorden. Parvati daarentegen dacht dat Perkamentus Dolleman weer terug had gehaald, maar nadat Hermelien fijntjes had opgemerkt dat de gedaante niet had gehinkt was ze daar toch niet meer zo zeker van. Zo gingen deze roddels de hele zaal door totdat meerdere eerstejaars naar bed gingen met de gekste ideeën over een hersenspoelende verweer tegen de zwarte kunsten, met strafbladen die zelfs Voldemort niet kon overtreffen.

Toen ze de volgende ochtend opstonden was de plaats naast professor Sneep echter nog steeds leeg en dat bleef zo tot het diner toen er een vrouw naast hem zat, ze kon niet ouder zijn dan 35, ze had lang bruin haar iets over haar schouders en ze leek heel erg onprettig onder zoveel aandacht, aangezien ze de hele tijd naar haar nu nog lege bord staarde. Toen het diner zou beginnen stond Perkamentus op en sprak: "Ik wil jullie graag voorstellen aan jullie nieuwe lerares verweer tegen de zwarte kunsten: professor Christina Zwarts…." Toen stond ze op door een por van Sneep en keek de zaal in, ze had diepblauwe ogen net als Perkamentus en een verse wond op haar wang. Iedereen was aan het mompelen want hadden ze dat nou goed gehoord, zei Perkamentus nou net Zwarts? Dat kon toch niet? Dan was ze familie van die moordenaar… Maar voor er over gediscussieerd kon worden ging Perkamentus verder: "Aangezien ze een zware reis achter de rug heeft zoals ik gisterenavond al vertelde zal ze pas vanaf volgende week les gaan geven dus vervallen alle lessen verweer tegen de zwarte kunsten tot volgende week maandag, eet smakelijk!" En ze gingen beiden weer zitten. Christina weliswaar met een verassende rode blos op haar wangen die Perkamentus met een glimlach haar kant op alleen maar verergerde.

Tijdens het eten sprak iedereen over haar achternaam en het feit dat ze de enige met dezelfde kleur ogen Perkamentus was dus werden er al snel grote discussies gehouden over of ze wel of niet familie was van Sirius Zwarts of Albus Perkamentus. Waardoor niemand zag dat zijzelf vol overgave in een gesprek verwikkeld was met professor Sneep… Nouja, bijna niemand want er waren twee paar ogen op hun gericht, één vanaf het midden van de oppertafel en één van de leerlingentafel van Griffoendor…