Ze zeggen dat je pas je eigen leert kennen als je de harde kant van het leven kent. Met elke vervelende gebeurtenis kom je steeds dichter bij jezelf. Degene die je van binnen bent, je eigen ik. Vergeet niet dat de belangrijke relatie die je hebt in je leven met je eigen is. Als je niet meer in je eigen vertrouwen hebt, is je leven nergens meer!
Het leven lachte Chelsey toe, ze was gelukkig. Vroeger wenste iedereen in zijn of haar vriendenboekje dat hij of zij later lang en gelukkig leefde. Geluk iets wat iedereen wil! Maar wanneer ben je gelukkig? En hoe zie je of iemand gelukkig is? Het gevoel van geluk kan je aan iemands ogen zien. Ogen die glinsteren op een foto, de kleine rimpeltjes die dan ontstaan aan ze zijkanten van de ogen, die zijn tekenen van geluk. Wanneer iemand gelukkig is, is een ander verhaal. Dit ligt aan de persoon in kwestie, ieder mens is verschillend. Het beeld wat ontstaat als iemand aan geluk denkt is bij ieder persoon anders. De ene wil later veel geld verdienen, een ander wil veel kinderen. Maar geluk was bij Chelsey dat ze zich nergens zorgen om moest maken. Ze was vrij om te staan waar ze wilde, haar eigen leven leven zoals zij het wilde. Het nadeel van gelukkig zijn, is dat het weer snel kan omslaan in ongelukkig zijn. Een moment, één seconde kan heel je leven veranderen. Het leven wat je wilde kan opeens niet meer haalbaar zijn. Chelsey's geluksbeeld kon niet meer werkelijkheid worden. Een belangrijke schakel stond op het punt om te verdwijnen.
Twee maanden later...
Er werd op de deur geklopt, door wie dat was nog een vraag. Een meisje van ongeveer dezelfde leeftijd als Chelsey stond daar. "Zo te zien delen wij onze kamer voor dit jaar. Laat ik me voorstellen ik heb Kate" zei het meisje wat voor de deur stond. "He Kate, ik ben Chelsey lijkt me inderdaad dat we onze kamer samen delen" zei Chelsey terug. Ze had nog nadrukkelijk gevraagd om een eenpersoonskamer aan de balie. Dan kon ze alleen studeren in haar kamer zonder gestoord te worden. Kate zette haar koffer aan de andere kant van de kamer neer en begon ze uit te pakken. "Sorry dat ik zoveel ruimte in beslag neem, ik zal het zo snel mogelijk opruimen" verschuldigde Kate zich. "Maakt niet uit, je bent nog aan het uitpakken. In welk jaar zit je eigenlijk?" vroeg Chelsey. Ze was altijd al nieuwsgierig geweest, op sommige momenten kan dat goed zijn en andere momenten weer niet. Soms zie je of kom je achter dingen die je liever niet had willen weten.
Nieuwsgierig?