Dit is een creatie van mijn niet al te creative geest :P o jah SPOILER!!! VOOR BOEK 7!!!!!!!!
harry potter is niet van mij. geen zin om uit te leggen waarom, want dat weten jullie :P
review!!!!
The Two Sides Of Life.
Ik staar om me heen. Het is afgelopen, voldemort is dood. Ik zie iedereen richting de grote zaal lopen. Daar zal Harry waarschijnlijk zijn, en ik zie lichamen die naar de grote zaal worden gedragen. Ik besluit Harry later te spreken en wend me af van de dode en gewonde lichamen die weg worden gebracht. Allemaal de grote zaal in. Ik snap niet waarom ze dat doen, de grote zaal is een plek waar je je op je gemak moet voelen, een plek waar feestelijke gebeurtenissen moeten worden gevierd, waar de dode moeten worden herdacht, NIET waar de dode naar toe moeten worden gebracht, daar hebben we andere kamers, zalen voor.
Ik kijk om me heen en zie dat ik vlak bij het meiden toilet op de derde verdieping ben. Ik kijk om me heen en zie Jammerende Jenny heen en weer zweven, ze is vrolijk. Ik schud mijn hoofd en loop verder. Ik hoor Jenny nog net schreeuwen.
'he Griffel!'
Ik loop snel door. Als ik de hoek omga zie ik nog meer lichamen.
Dit zijn duidelijk de verliezen aan de kant van de dooddoeners. Ik stap voorzichtig om alle lichamen heen. Dan hoor ik een kuch. Ik draai me om en zie een dooddoener moeilijk ademen. Hij of zij ligt duidelijk op sterven en dit is een van de laatste momenten. Ik loop voorzichtig naar het lichaam toe. Ik kniel naast de persoon en haal het masker weg. Het is een vrouw van in de 20. Ze kijkt angstig naar mij op en wil haar toverstok pakken. Hij is doormidden gebroken.
'Rustig maar, ik doe je niets.'
de vrouw kijkt verbaasd.
'Ik ben Hermelien Griffel, je hebt waarschijnlijk wel van me gehoord.'
de vrouw knikt en zegt dan.
'De slimme.'
ze hoest en er verschijnt bloed uit haar mond.
'Zo word ik inderdaad ook weleens genoemd.'
de vrouw haalt pijnlijk adem.
'Rose.'
'hallo Rose.'
ik glimlach naar haar. Ze kijkt nu verbaasd naar mij.
'Waarom vermoord je mij niet?'
Ze kucht en brengt met moeite haar hand naar haar mond.
'Je bent al aan het doodgaan, wil je dat ik dat ik je vermoord? Ik kan het doen als je wilt.'
Ze schud haar hoofd. Ze kijkt angstig om zich heen.
'Ik...verdien...deze...pijn.'
Ik knik en kijk dan naar het lichaam van de vrouw, een mannelijke dooddoener ligt op haar benen.
Ik til de dode dooddoener van haar benen en leg hem weg. Ik ga bij haar hoofd zitten en zeg dan.
'Kan ik iets voor je doen?'
De vrouw schud haar hoofd en rust dan haar hoofd op de grond en kijkt naar boven.
'Ik ben blij dat ik op zweinstein ben.'
En dan worden haar ogen glazig en stopt het ademhalen. Ik kijk naar haar en doe dan iets wat ik in geen jaren heb gedaan. Ik sla een kruis.
Ik weet niet waarom ik het doe, ik weet dat de kerk mij niet zal accepteren, maar als er een god zou bestaan zou ik willen dat hij iedereen in het paradijs zou kunnen opnemen. Dat kan niet, want niet iedereen hoort daar, Rose hoort daar ook niet. Ik weet niet waar ze hoort, maar ik hoop dat ze er vrede heeft.
Ik sta op en loop dan terug naar de grote hal, onderweg kom ik Ron en Harry tegen. Harry wil ons iets uitleggen in perkamentus zijn kantoor ik knik en loop naast Ron en Harry, mee naar het kantoor. Daar legt Harry uit wat Sneep allemaal heeft gedaan, wat hij heeft doorgemaakt en ik besef dat ik blij ben dat ik bij Rose ben gebleven. Want elk persoon heeft 2 kanten, die ene dieper verborgen dan de andere.
tadaaa