Dual Language Disclaimer: (Sorry, can't get the links to work)

English: I am not the original author of this story. I merely translated this from English into Dutch. The original story is called Study ( /s/12452561) by the author DaLoneStarRanger ( /u/2034634) and if you like this story, you should praise this person, not me. If the original author has a problem with the publication of the translation of his/her story, send me a PM or write a review or something and I'll immediately remove it.

Dutch: Ik ben niet de originele auteur van dit verhaal. Ik heb het enkel vertaald van het Engels naar het Nederlands. Het originele verhaal heet Study ( /s/12452561), gemaakt door de auteur DaLoneStarRanger ( /u/2034634) en als je dit een mooi verhaal vindt, prijs dan vooral hem/haar, en niet mij. Als de originele auteur enig probleem heeft met de publicatie van de vertaling van zijn/haar verhaal, stuurt mij dan een PM of schrijf een review of iets en ik zal dit onmiddelijk verwijderen.

Het Diaz huishouden was rustig voor de eerste keer in eeuwen. Zo leek het tenminste voor de jonge man die aan zijn bureau in zijn verduisterde kamer zat. Marco sloot zijn ogen voor een moment om van de complete stilte te genieten, op de zo nu en dan voorbijrijdende auto's voor zijn huis na. Hij glimlachte in zichzelf, terwijl hij de stilte in zich opnam, wat een ongebruikelijk voorval geworden was in zijn volledig ongebruikelijke leven. Marco's glimlach verbreedde zich toen zijn gedachtes gingen naar de persoon die deze welkome verandering in zijn voorheen saaie leven gebracht had. Star Butterfly, de magische prinses uit een andere dimensie. Star Butterfly, het meisje dat stiekem de reden was geworden dat Marco 's ochtends zijn bed uit kwam.

Ook al zou Marco niet toegeven, tenminste niet hardop, dat hij verliefd geworden was op zijn luidruchtige beste vriendin, toch genoot hij ook volkomen van stille momenten als deze die alleen meegemaakt konden worden door haar tijdelijke afwezigheid. Marco opende zijn ogen en zuchtte, terwijl hij zijn bureaulamp inschakelde, waardoor zijn geschiedenistekstboek, kladblok en zijn favoriete blauwe pen aan hem verschenen. Het enige wat hij nu nog wenste, was om zijn rustige avond, veroorzaakt door Star's "Meidenavond", op een andere manier door te brengen dan door te leren voor zijn grote geschiedenisproefwerk morgen. Maar zijn constante reeks aan tienen ging zichzelf niet in stand houden.

Marco las hemzelf stilletjes hoofdstuk tien voor: "Voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog". Het enige positieve hieraan was het feit dat hij oprecht gefascineerd was door dit tijdperk. Dit onderwerp was zo veel interessanter dan het vorige: "De Amerikaanse 'Gilded Age'". Hoewel Marco de eerste zou zijn die zou toegeven dat je je verleden moet kennen om te weten hoe je bent gekomen waar je nu bent, toch hoefde dat hoofdstuk echt niet zo lang te zijn. 'Focus, stop met tegen jezelf praten en ga gewoon lezen.' dacht Marco terwijl hij zijn gezicht op oneindig zette.

De tijd leek voorbij te vliegen, toen hij het derde deel van het vierdelige hoofdstuk klaar had, wat ging over de gebeurtenissen voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog. Marco stond op en rekte zich uit. Marco draaide zijn rug naar links en naar rechts, wat een krakend geluid produceerde voor elke kant die hij opdraaide. Marco slaakte een kreet van opluchting, waarna hij naar zijn deur liep en deze met één vloeiende beweging opende. Dit bleek, echter, niet zo'n strak plan, omdat het licht van de gang zijn kamer binnenstroomde, wat er voor zorgde dat hij zijn arm voor zijn ogen hield om hemzelf te beschutten van het hard-lijkende licht. "Die had ik aan moeten zien komen." gromde Marco, terwijl hij de gang af liep naar de trap alvorens te stoppen. Marco lachte innig naar de recent opgehangen foto van Star. Deze foto was haar allereerste schoolfoto op aarde. Ze was gewoon absoluut aanbiddelijk in haar blauwe jurk met witte kanten rand. Haar hemelsblauwe ogen gaven hem een glinstering die kenmerkte dat ze iets in haar schild voerde. Jemig wat hield hij ervan als Star zo naar hem keek.

Marco schudde zijn hoofd en ging verder van de trap af naar de keuken, waar hij zichzelf een glas water inschonk. Marco sloeg dorstig het glas achterover en schonk hemzelf een tweede in, voordat hij terugging de trap op, naar zijn kamer. Marco zette het glas op een onderzetter in de buurt van de hoek van zijn bureau, maar niet te dichtbij. Daarna draaide hij zich weer om om zijn deur te sluiten. Hij moest zich concentreren en het herlezen van het hoofdstuk af hebben, zodat hij goed voorbereid zou zijn op die toets. Hij kon het niet nog eens gebruiken om zijn vader te zien rondlopen in zijn 80er-jaren hip-hop outfit, volledig met boombox, aangezien het alle hoop op het focussen op de taak had weggevaagd. Iemand kon zijn vader niet zó iets raars zien doen en er niet achteraan gaan om te zien waar hij in vredesnaam mee bezig was. Dit had ruim een uur van zijn kostbare studietijd verbrast, terwijl Marco, met volle verbazing, toekeek hoe zijn vader een krankzinnige hip-hop dansroutine uitvoerde als zijn dagelijkse oefeningen. Was dat maar het raarste ding wat zijn dork van een vader deed. 'Focus', dacht Marco, 'Ik wil dit af hebben voordat Star thuiskomt'. 'Als ik dit niet af heb, kan ik geen tijd met haar doorbrengen.' berispte hij zichzelf.

Marco richtte zich nogmaals tot zijn tekstboek, zijn notitieblok was voor driekwart gevuld op de huidige pagina van zijn gele blocnote waarin hij notities maakte. 'Gele blocnote,' dacht Marco, 'misschien ben ik bijna net zo'n grote dork als m'n vader.' gniffelde Marco voordat hij begon aan het laatste deel van hoofdstuk tien.

Marco gaapte toen hij de pagina weer omsloeg. Aan dit deel leek geen einde te komen. Hoewel hij begreep welke vreselijke sancties aan Duitsland opgelegd waren na het einde van Wereldoorlog 1 door middel van het Verdrag van Versailles, welke heeft geleid tot de moeilijke tijden die een pad uitlegden voor Hitler om aan de macht te komen, en ook waarom dit belangrijk was, was dit toch de tweede keer dat hij dit las. Marco kreunde terwijl hij zijn hoofd zachtjes op zijn boek legde. Er ontsnapte nog een gaap zijn lippen. "Waarom leg ik het mezelf op dit voor een tweede keer te lezen? Ik heb een goed geheugen, ik heb het de eerste keer al perfect onthouden." klaagde Marco tegen zichzelf. Na een moment van zelfreflectie, besloot Marco zijn taktiek niet te weizigen, die er altijd voor gezorgd had dat hij tienen scoorde op elke toets die hij ooit gemaakt heeft. Marco mompelde: "If it ain't broke...don't...fix...it..." waarna zijn oogleden langzaam dichtgleden en zich voor de laatste keer die nacht sloten.

Star stormde enthousiast door de voordeur en scande de huiskamer af naar haar vriend. Op haar gezicht vormde een frons, aangezien Marco nergens te bekennen was. Hij zat niet eens op de bank naar een van die gekke animatieshows te kijken. "Hmm, waar is Marco?" zei Star, meer tegen zichzelf dan tegen iemand specifiek. "Hij is in zijn kamer aan het leren voor een proefwerk van morgen." zei meneer Diaz opgewonden terwijl hij de kamer inrende waar zachtjes jaren tachtig techno te horen was. Star schrok op toen ze meneer Diaz zag. "Sorry Star, ik wilde je niet laten schrikken. Ik ben net klaar met mijn nieuwe tegekke workout. Ik heb iets te drinken nodig. Je zou eens bij Marco langs moeten gaan, hij is erg stil geweest." Star knikte zonder iets te zeggen terwijl ze achteruit de trap op liep, haar ogen geen seconde van meneer Diaz af, of zijn beenwarmers, of zijn hoofdband.

Eenmaal boven schudde Star haar hoofd wild en huppelde de gang door naar Marco's kamer. Ze hield haar hand in de lucht om te kloppen, maar stopte haarzelf toen ze de rode mauwen zag die haar armen sierden. Ze bloosde bij de herinnering van Marco die verlegen zijn geliefde hoodie uitdeed en het aan haar gaf, waarna hij er op stond dat ze hem neemnam omdat het "koud was buiten". Ze had het aanbod blij aangenomen en trok het meteen aan voordat ze met Janna en Starfan13 ging rondhangen.

Maar het ding wat ervoor zorgde dat Star écht bloosde bij deze herinnering, echter, kwam later pas toen ze Starfan13 ophaalden van haar huis. Zodra Starfan de deur uit was en zag wat Star aan had, had ze geschreeuwd: "Starco bevestigd!" voordat ze flauw viel in de tuin. Star had een bezorgde blik op haar gezicht, terwijl Janna in lachen uitbarstte door de reactie van zowel Starfan als Star. "Wat is dit nou?" had Star gevraagd. Janna grinnikte gewoon naar Star en knielde om het proces van het wakkermaken van Starfan te beginnen. "Serieus! Wat is dit, Banana?" vroeg Star ernstig. Janna gniffelde en wees naar Marco's hoodie. "Wat? Dit? Waarom zou Marco's hoodie ervoor zorgen dat Starfan flauw valt? Oh jee! Is ze allergisch voor rood?" vroeg Star vluchtig terwijl ze snel een stap achteruit deed.

Janna schudde haar hoofd in verbazing terwijl ze doorging met naar Star lachen. "Nee, Star. Ze is niet allergisch voor rood. De was gewoon zo opgewonden om jou in Marco's hoodie te zien dat ze flauw viel, da's alles." antwoordde Janna nonchalant. "Waarom zou ze daarom flauw vallen?" vroeg Star met duidelijke verwarring op haar gezicht. Janna glimlachte "Weet je, op aarde dragen meisjes wel eens de vesten van hun vriendjes. Het werkt een soort van om te zeggen dat je van de date-markt af bent voor meisjes en jongens vinden het meestal erg leuk als een meisje dat doet omdat ze vinden dat het schattig is." lachte Janna hartelijk terwijl Star's handen omhoog vlogen om haar mond te bedekken. "Echt? Denk...denk je, dat dat betekent dat Marco me leuk vindt?" zei Star buiten adem. Janna deed niets anders dan glimlachen, terwijl ze Star's laatste vraag negeerde en begon met Starfan te porren zodat ze deze "Meidenavond" konden laten beginnen.

Star slikte zenuwachtig, terwijl ze zachtjes op zijn deur aanklopte. Toen er geen antwoord kwam, opende Star de deur en zette een stap de kamer binnen: "Marco, ik vroeg me af of ik je iets kon vrage.." Star deed snel haar mond dicht toen ze Marco opmerkte, die lichtelijk op zijn bureau lag te snurken. Star lachte zacht in zichzelf, waarna ze de hoodie uittrok en naar hem toe liep. Ze drapeerde voorzichtig de hoodie over zijn schouders en leunde naar beneden om hem een kus op zijn voorhoofd te geven. "Dank je, Marco, droom zacht." fluisterde Star. Ze stond op het punt om zich om te draaien en weg te lopen toen iets geels haar opviel. Marco's gele blocnote welke "beter voor je ogen" was dan wit papier. Star meesmuilde, reikte uit en pakte de blocnote. Daarna huppelde ze stilletjes Marco's kamer uit alvorens langzaam en heimelijk de deur achter haar te sluiten.

Star glimlachte naar de blocnote, die al Marco's notities bevatte over hun gedeelde geschiedenisklas' huidige hoofdstuk. "Het ziet ernaar uit dat ik eindelijk eens een voldoende ga halen op een aardse geschiedenistoets." zei Star blij in haarzelf, terwijl ze de gang door huppelde naar haar kamer om de samengevatte versie van het lange hoofdstuk te leren die Marco had gemaakt. Deze dag werd als maar beter en morgen zal het tevens een perfecte dag worden. "Tijd om te leren!" riep Star uit toen ze eenmaal in haar kamer was, waarna ze, voor de verandering, blij op haar bed plofte om de notities te lezen die haar beste vriend gemaakt had.