Dit verhaal is totaal nep, en is verzonnen door mij. :)


Iedereen wil de ongetemde zee op,
Laat mij dan
Het water overheersen
Is het fout om het van mij te maken?

-Toekomstige PiratenKoningin-

Jacht op One Piece Begint

"Ik wil de zee op!" Schreeuwde ik tegen mijn moeder.
En dat was ook het laatste wat ze van mij hoorde.
Ik hoor de meeuwen boven mij krijsen die de stilte hier verbreekt. Meestal is het op de haven erg druk, maar het lijkt wel of vandaag iedereen een vrije dag neemt.
Waarom snap mam het ook niet?
Het leven in de zee is prachtig, er is zoveel te zien!
De prachtige vissen, de wolken, het onbekende...en dat.
De One Piece.
One Piece is de grote schat van Gold D Roger, de piratenkoning.
Ik wil het. Ik wil de One Piece. Als ik de One Piece heb, ben ik de nieuwe piratenkoningin. Daarom moet ik de zee op, de prachtige zee.
"Hee Joli!" Hijgend rent Leon naar me toe.
"Hehe, ben je er eindelijk Leon? Ik wacht al een tijdje!"
"Sorry, maar ik kan niet met je mee. Mijn vader zegt dat het veel te gevaarlijk is daar in de zee. Het gaat zodirect volgens mij ook nog eens stormen. "
"Wat zei je vader?"
"Dat ik niet mee mag."
"Ongelooflijk, dat hij je niet laat gaan! Je toch al 18!"
"Sorry Joli. Maar vader laat me echt niet gaan."
"Maar ik dan Leon, ik wil en ga de zee op. We hebben een boot en de spullen om te reizen.
Nu zeg je dat je niet mee gaat, hoe moet ik dan overleven zonder jouw hulp. Ik ben maar een weerloos onschulidig meisje..."
"Zo weerloos ben je niet Joli, weet je nog dat je met je paraplu bijna de burgemeester hebt geraakt? Dat was echt lachen. Zo, met die punt van de paraplu bijna op zijn tenen en dan.."
"Dat ging per ongeluk Leon." Onderbreek ik hem. "En de burgemeester liep na dat ongelukje een boog om me heen."
...
"Wil je echt weg hier?"
"Ja, ik wil echt de zee op. Ik wil de One Piece gaan zoeken."
"Sorry dat ik niet mee kan. Ik heb ook een droom die ik wil vervullen."
"Ja dat weet ik. Maar ik hoopte dat jij met me mee wou."
"ik weet zeker dat je het heel goed zonder mij af kunt. Je hebt immers je krimp-kracht nog."
"Je zegt het niet alsof ik kan krimpen, noem het nou maar zwaartekracht."
"Ach, je weet wat ik bedoel." "Ja ik weet wat je bedoelt. De kracht dat ervoor heeft erzorgt
dat ik niet meer kan zwemmen." "Alsof je kon zwemmen." "Hee, niet je beste vriendin plagen!" Ik gaf hem een duw. Meteen daarna trek ik hem mee naar onze boot 'Bird's Feather'.
"Help eens mee met duwen. Ik denk niet dat ik sterk genoeg ben."
Leon en ik duwde de boot het water in. Zodra de boot in het water lag liet ik mijn kettinkje aan hem zien, die hij mij vorig jaar gaf bij van zijn eerste salaris en die ik nooit meer heb afgedaan. Het kettinkje was een roze veertje.
Leon heeft er ook een, alleen dan in blauw.
"Dit is onze teken van vriendschap." Zeg ik. "En een teken van vrijheid." Zegt Leon.
Hij gaf een lieve kus op mijn wang. "We zien elkaar hoop ik." Zegt hij.
"ik weet het wel zeker." Zeg ik en ga in onze boot zitten.
"Dag Leon, tot ooit." "Wees voorzichtig, op zee."
Ik richtte me op de zee toen ik Leon in de verte niet meer zag.
Vanaf deze afstand lijkt de havenstad Aster een piepklein vlekje aan de horizon.
Het is al laat in de middag en echt vaart maakt het bootje niet.
Maar er is in ieder geval wel meer wind als daarnet.
Er zijn ook al geen vogels meer in de lucht, en de wolken veranderen.
"Waarom veranderen de wolken zo in deze vorm?"

...
"Storm! O nee!"
"Wat moet ik doen?"
'Boem!!!!!!!!!!!!!'
Ik draai me om en ziet Aster in vlammen.
"Nee...Nee! Leon! Mam!"

ik wou terug naar de stad, maar de storm nam mij mee de zee in.
"Ik moet terug naar huis....
ik moet naar ze toe....
ik moet...."
...
...
"Waar ben ik?"
ik keek om me heen en zag dat ik aangespoeld was aan een strand.
"Hoe voel je je?" Vraagt een stem.
"Dit is niet mijn havenstad. Waar is de boot?"
Ik liep waggelend over het strand.
"Hee ik praat tegen jou!" Zegt de stem nog een keer, iets helderder dit keer.
"Huh, zei iemand iets?" Vraag ik zonder te beseffen dat de stem achter me vandaan komt.
"Ja ik vroeg, hoe je je voelt." Zei de stem, een stem dat niet veel ouder klinkt als Joli zelf.
"O, prima hoor," zeg ik. "Heb je trouwens mijn boot gezien?"
"Als je dit bedoelt." Hij pakte een kapotte stuk hout en liet het mij zien.
"Nee, een boot, niet een stuk hout." Zeg ik terwijl ik de strand verder bestudeer.
"Heet jouw boot misschien Bird??"
"Ja zoiets, De boot heet Bird's Feather. Hoezo?"
"Dan is dit jouw boot." En hij duwt het stuk hout in mijn armen.
Er stond Bird' op.
"Waar is de rest van de boot?"
"Geen idee, ik heb alleen dit gevonden en eem paraplu." Hij laat ook de paraplu zien.
"Geef hier! Dat is van mij!"
....
"Zeg meisje, je mag wel van geluk spreken. Je lag daar in zee op dit stuk hout en als ik er niet was moest je zelf naar het strand zwemmen!"
"ik kan niet zwemmen." Zeg ik.
Hij keek mij verbaast aan. "Wat doe je dan op zee? Ben je gek ofzo?"
"ik ben piraat." Zeg ik. Hij keek me nog verbaasder aan. "Jij, piraat?"
Hij lacht met vol ongeloof.
"Lach me niet uit!"
Ik schoof de paraplu uit en tilde me zelf op door me lichter te maken en zweef omhoog.
Ik doe de paraplu weer dicht en richtte de punt naar beneden. Op hem gericht maak ik me zwaarder en val hem aan.
"Wat doe je nou?"Zegt hij en hij trekt zijn zwaard uit en houdt de paraplu tegen.
"Wat ben jij?" Vraagt hij.
"Het is "wie ben jij", ik ben pirate Joli, ik heb van de krimp-vrucht gegeten."
"Verdomme." Hij duwt mijn paraplu weg en ik val op de grond.
Ik sta op en kijk hem recht in de ogen aan.
"Lach me nooit uit, of je krijgt er spijt van."
Ik draaide me met mijn rug naar hem toe en liep het strand af.

"O, bedankt dat je me gered hebt." Zegt ik nog.
Hij kijkt me weer met vol verbazing aan.
Hehehe, dit is mijn eerste verhaal over One Piece, het o-zo onbekende verhaal in Nederland.
Ik hoopte daar dit verhaal te gaan schrijven dat er misschien mensen er intereseert zouden raken in One Piece. De krachten van dit meisje Joli komt in de serie ook echt voor! Maar ik weet de vertaling niet van haar kracht, ik heb het maar een beetje proberen te vertalen. --"
Maar goed, ik hoop dat er genoeg nederlandse mensen zijn die dit lezen.
Of in ieder geval één mens die dit leest.
Nou ja, veel pleziet ermee!

-xxx-
SweetBoBo