Hi, hi, hier ben ik weer!

Dit verhaal is een compleet AU [Alternatief Universum] en zit vol met vampieren, weerwolven, magie, crack koppels [vooral Hetero]. Later heb ik misschien wel oc's nodig, dus ik licht jullie wel verder in. Geniet van de hele korte proloog. Het speelt zich trouwens af in InaGo

"Ik neem aan dat jullie weten wat jullie missie is?"

De twee in mantel gehulde figuren knikte, zover het te zien was in de verduisterde kamer.

De opdrachtgever zuchtte en gebaarde dat de twee mysterieuze figuren mochten vertrekken.

Toen de twee mysterieuze figuren de kamer hadden verlaten, liet de opdrachtgever zich weer in zijn troon zakker, een vermoeide zucht slaken.

"Kom op, Aoi-chan! De winkels sluiten over 10 minuten en ik heb nog steeds niks gevonden!"

De bruinharige tiener trok de blauwharige tiener mee door de sneeuw bedekte straten van Tsumetai, een plaatsje in het hoge noorden van Yononaka.

"Matte, Kinako! Je weet dat je hier beter niet kan rennen-" Kinako slaakte een klein gilletje toen ze over het gladde ijs uitglee.

Aoi, niet sterk genoeg om Kinako omhoog te houden en te voorkomen dat ze zelf overeind bleef staan, werd door Kinako meegetrokken in de val.

"…Omdat het hier glad is." Aoi krabbelde overeind en ging op het koude ijs zitten, om daarna ook Kinako overeind the helpen.

"Ah, gomen, gomen, maar ik wou nog een cadeautje kopen voor Kyouske-kun voordat de winkels zouden sluiten, waardoor ik was vergeten dat het hier glas is." Kinako keek Aoi met grote, bruine, met tranen gevulde ogen aan.

"Je weet dat de puppy ogen niet meer op mij werken, alleen nog maar op Yuuchi-san." Kinako glimlachte en veegde haar 'zogenaamde' tranen weg.

"Met hoeveel zijn ze?"

Op een slordige twintig meter afstand, verborgen in de schaduwen van een steegje stonden twee, in mantel gehulde mannen.

"Ze zijn maar met zijn tweeën, haar 'partner' is een gewone sterveling, net als de rest van de mensen in dit miserabele dorpje. Ze hebben overduidelijk niet door wat hier eigenlijk aan de hand is."

De langere man knikte stijfjes en stapte de schaduw uit, in het licht van de zonsondergang.

"Is het nu al tijd!? Het is pas over drie weken-" De kortere man werd onderbroken.

"Ja, het is nu tijd. Licht de rest in, we hebben een prinsesje te vangen." De kortere man boog kort en vluchtte de schaduwen in, de rest inlichten over de onverwachte veranderingen in het plan.

Nog maar een paar weken en dan… Dan kunnen we eindelijk beginnen aan echte plan.

Deze hoofdstukjes gaan een stuk kleiner worden, zodat ik vaker kan updaten. Ook willen de hoofdstukjes voor JSILY korter worden, maar ik probeer dit jaar er nog eentje te updaten. En als dat niet lukt, alvast een fijn oud en nieuw gewenst!