Avis voor Vogels ½ (601 woorden)
"Hoi Toby, we zijn er weer!" riep Emma, die een hoop zware tassen de woonkamer in sleepte. Toby kwam de trap afgerend.
"Hè hè, daar zijn jullie eindelijk! Ik begon me al te vervelen," zei Toby, die zijn moeder hielp met het opruimen van de as, die uit de haard was gevallen.
"En, hebben jullie Nick nog gezien?" vroeg Toby.
"Nicolas. En ja, we zijn nog even langs geweest bij zijn praktijk," zei zijn moeder.
"Laat maar, mam, ik ruim die boeken zelf wel even op," zei Emma. Ze pakte de tassen van haar moeder over. Die liep naar haar kantoortje en ging aan het werk.
"Ik help wel even, Emma," zei hij. Samen brachten ze de tassen vol boeken naar de kamer van Emma.
"En, hoe zit het nu met die spreuk, Avis?" vroeg Emma aan Toby.
"Ssst! Wil je soms dat mam het hoort?" zei Toby zachtjes. "Ze vermoordt ons als ze erachter komt dat we thuis toveren."
"O ja, da's waar," zei Emma. "Waar moeten we dan oefenen?" Toby dacht na.
"Misschien op de zolder? Daar komt toch geen mens," zei hij.
"Ja, behalve wij," zei Emma bijdehand. Ze pakte haar gloednieuwe toverstok van haar bed en liep naar de zoldertrap.
"Kom, laten we gaan," zei ze. Toby en zij liepen de trap op.
De zolder was een stoffige ruimte, die bijna helemaal was volgestouwd met allerlei voorwerpen: kapotte telescopen, resten van bankstellen en stoelen, antieke kasten vol troep en zelfs wat lege uilenkooien.
"Gezellige ruimte hier," zei Emma. Zij en Toby maakten een stukje van de zolder vrij om op te oefenen.
"Goed dan. Avis. Weet je al waarvoor hij dient?" zei Toby. Emma schudde haar hoofd.
"Nee. Ik heb mijn schoolboeken nog niet ingekeken, hoor."
"Dan leer ik je dat. Avis is een spreuk om vogels uit je toverstok te toveren. Je moet je toverstok licht vasthouden en dan een schuine streep in de lucht tekenen. Als je de spreuk uitspreekt, moet je je goed concentreren op de vogels die je wil toveren," legde Toby uit. "Begrepen?" Emma knikte.
"Ik denk het wel. Kan ik beginnen?" vroeg ze. Toby knikte en ze pakte de toverstok lichtjes vast. Ze zwiepte met de stok door de lucht en zei:
"Avis!" Er gebeurde niets.
"Huh, hoe kan dat nou? Ik deed het toch goed?" zei Emma verbaasd.
"Nou, niet helemaal. Je moet niet zwiepen met de stok, hij moet rustig maar snel door de lucht gaan. En misschien moet je je beter concentreren," raadde Toby haar aan.
"Oké, ik probeer het nog wel eens," zei Emma. Ze bewoog de toverstok nu rustig en snel door de lucht en zei:
"Avis!" Deze keer schoten er twee felblauwe veertjes uit de stok.
"Goed zo, Emma! Nog een paar keer oefenen en je hebt hem onder de knie!" zei Toby.
"Tobias! Emma! We gaan lunchen!" klonk ineens de stem van hun moeder.
"Shit!" zei Toby zachtjes. "Kom, we moeten maken dat we wegkomen, als ze ons op de zolder ziet..." Zo snel en stil mogelijk liepen Toby en Emma de trappen af, naar de woonkamer.
"We gaan zo meteen wel verder, Emma, na de lunch," zei Toby.
"Waar gaan jullie mee verder?" vroeg hun moeder, die ineens tevoorschijn kwam.
"Eh... Ik hielp Emma met het opruimen van haar boeken enzo," verzon Toby. Gelukkig merkte hun moeder niets en konden Emma en Toby opgelucht ademhalen. Voortaan moesten ze wel beter oppassen...