Rood Wit Blauw.
Shonen ai GaaNejiSasu 4-Shot. Drie jongens, elk een representatie van een kleur. Zoveel dingen niet gemeen, maar toch vonden ze elkaar.
Disclaimer: Naruto en personen zijn niet van mij.
Sabaku no Gaara was een heel rood persoon.
Rood – voor bloed.
Bloed is het meest essentiële in ons leven. Zonder bloed zijn we nergens. Zonder bloed zouden we niet kunnen ademen, zouden we ons niet warm kunnen houden, zouden we.. zonder bloed zou men niet eens bestaan.
Gaara was daar op de harde manier achter gekomen. Vanaf zijn 6e wist hij maar bar goed wat bloed was, en wat er gebeurde als mensen bloed verloren. Mensen verloren veel bloed bij missies, in gevechten.. Ook verloren veel mensen bloed als men probeerde Gaara te vermoorden. Tientallen, zelfs misschien honderden gingen ten onder in een lawine van zand. Hun bloed werd uit hun aderen geknepen en samen gemengd met het al kleverige zand.
Gaara vond het dus niet gek dat door de jaren heen zijn zand een wat roodachtige kleur kreeg.
Ja, bloed. Bloed was waar Gaara voor leefde. Hij leefde van bloed, en leefde voor bloed. Niets was zo inspirerend als een bloedend lichaam, of als een bloedende wond. Want iets dat bloedde, dat leefde. En Gaara voelde zichzelf dood van binnen, want natuurlijk bloedde hij nooit.
-- Zowel Neji als Sasuke bewezen hem ongelijk toen de twee samen hun eerste zoen deelden recht voor de neus van Gaara. Gaara voelde op dat moment wel degelijk iets bloeden – Hij bloedde van binnen.
---
Rood – voor liefde.
Liefde, AI, was waar Gaara's leven om draaide. Toen hij 6 was, werd Liefde zelfs een obsessie voor hem. Aangezien hij zelf vond dat hij nooit zou kunnen liefhebben, bezat het woord een groot deel van zijn leven. Alles om hem heen, van mensen, tot vrienden, tot vijanden, tot dieren, tot levensloze objecten. Alles liet hem denken aan zijn leven zonder liefde.
Hij ging zelfs zo ver dat, toen hij nog klein en onschuldig en zes was, met zijn zand het woord 'liefde' op zijn voorhoofd zette. Het symbool, AI, stond voor zijn liefde. Liefde, die hij nooit zou kunnen geven. Liefde, die hij nooit zou kunnen krijgen. Zijn AI stond ter representatie van zijn liefdeloze leven. Het symbool was het toppunt van sarcasme en ironie. Zo aanwezig de AI op zijn voorhoofd was, zo afwezig de liefde in zijn hart was.
-- Neji en Sasuke bewezen hem ongelijk door hem niet alleen een goed te laten weten hoeveel zij nou daadwerkelijk van hem hielden, maar door hem ook eens goed te laten voelen dat hij een heleboel liefde kon krijgen (als hij er maar netjes om smeekte, want zowel Neji als Sasuke waren het erover eens dat een smekende Gaara een zeer opwindend idee was)
---
Rood – ter representatie van zijn haar.
Toen Gaara een jaar of 6 was, was hij de schrik van het dorp. Het moment waarop men hem zag begon iedereen te schreeuwen, huilen, roepen, schelden, en te rennen. Weg! Weg van die duivel! Als de duivel je pakt, ga je dood!
Yashamaru had hem ooit verteld dat hij ook zo opviel, met die korte rode plukjes haar!
Het was waar.
Gaara was de enige roodharige jongen in het hele dorp. Anderen waren 'normaal'. Anderen waren 'niet roodharig', maar blond of brunette.
Gaara was trots op zijn haar. Trots omdat je aan zijn haar al gelijk kon zien dat hij anders was – bespaarde hem dat tijd om uit te leggen dat hij geen doorsnee tiener was.
Zo Neji zijn haar koesterde, (waar je nog wel achter zal komen), en het elke dag grondig kamde totdat er geen plukje meer verkeerd zat, was Gaara toch wel anders. Gaara mocht wel trots op zijn rode plukken zijn, het viel niet echt te zien. Gaara kamde zijn haar nooit, en waste het ook maar zelden. Klitten ging hij tegen door zichzelf te kortwieken als zijn haar te lang werd. Gewoon met een keukenschaar. Hij was volstrekt niet bang om zichzelf te scalperen. Want immers, als de schaar uitschoot, zou het zand hem wel beschermen.
-- Die methode had hij zijn hele leven lang bij zich gedragen, totdat Neji hierachter kwam. Die vertelde het natuurlijk gelijk door aan Sasuke, die er per direct voor zorgde dat Gaara voor de komende 2 jaar nooit meer een schaar kon vinden. Neji daarnaast haalde af en toe lieflijk een borstel door de klitten heen, en grijnsde sadistisch als Gaara hem uitschold vanwege de pijn.
---
Rood – voor aanwezigheid.
Gaara wist al vanaf het moment dat hij voor zichzelf kon denken, dat hij anders was. Iedereen in het dorp leek met elkaar verbonden te zijn, zo aardig deden ze ook de hele tijd tegen elkaar. Iedereen, behalve hijzelf natuurlijk. Niemand was aardig voor hem. Niemand zei aardige dingen tegen hem. Niemand vond hem überhaupt aardig!
De mensen, al die naamloze mensen, allen haatten hem. Zelfs de mensen die hij wel kenden (mensen zoals zijn vader, en later ook zijn oom) verachten zijn aanwezigheid. Gaara was namelijk altijd erg aanwezig. Overal waar hij kwam, men zag hem altijd staan. Hij viel gewoon op, of het nou opzettelijk was of niet. Mensen zagen hem nooit over het hoofd, zelfs al was hij een stuk kleiner dan de gemiddelde tiener.Gaara was het wel gewend, al die aandacht. Negatieve aandacht, wel te verstaan. Want ieder die hem zag, keek onmiddellijk duister naar die drukkende aanwezigheid die Gaara heette, en alle glimlachen verdwenen als sneeuw voor de zon.
Sommigen zeiden dat het door zijn rode haar kwam. Sommige zeiden dat het door zijn rode AI-tatoe op zijn voorhoofd kwam. Die meeste echter hielden het op de duivel Shukaku die in Gaara zat. De duivelse demoon, die het leven van Gaara praktisch beheerste.. die zorgde natuurlijk voor die drukkende aanwezigheid.
-- Zowel Neji als Sasuke waren het absoluut niet eens met die mensen. Zij waren ervan overtuigd dat Gaara zo drukkend aanwezig was omdat hij nou eenmaal onweerstaanbaar mooi uitzag.
Rood – voor persoonlijkheid. Gaara's hele persoonlijkheid viel te beschrijven met rode woorden.
Rood stond voor rozen. Pure, bloedrode, volle rozen. En niet zomaar rozen, Nee, Gaara was het best te vergelijken met wilde rozen: ongetemd. Wild. Puur. Verraderlijk, want o wee, men kon zich gemakkelijk aan een doorn prikken.
Gaara had er altijd al exotisch uitgezien, met zijn rode haar, groene ogen met zwarte omlijning, dun en slank lichaam, niet al te lange lengte, en zijn type kleding. Maar vergis je niet! Want onder die exotische uitstraling zat een venijnig laagje. Met alle botte, barre, boze, woedende, onbekommerende, gevoelloze, venijnige en duistere opmerkingen kon Gaara iemand in een oogwenk vernederen, omkrijgen, kleineren, of zelfs in een zielig trillend hoopje laten veranderen.
Ja, Gaara had twee kanten. De ene kwant exotisch, de andere kant duister en scherp.
-- Geen wonder ook dat Gaara van rode rozen ging houden, toen hij van Neji en Sasuke alle twee een rode roos kreeg, en hij zich er vrijwel direct aan het mooie ding prikte.
---
Rood stond voor geweld. Want Sabaku no Gaara was een erg gewelddadig persoon. Als je hem irriteerde had hij al snel de neiging zijn zand wat onrustiger te laten bewegen, wat ervoor zorgde dat mensen over het algemeen wat makker waren als ze tegen hem praatten. Als je hem zelfs interesseerde, deed hij niets liever dan je zo snel mogelijk vermoorden. Rock Lee wist dat maar al te goed.
Gaara had een was onrustig temperament. Als baby al was hij moeilijk stil te krijgen, kon hij zich moeilijk aan nieuwe situaties aanpassen, at hij onregelmatig, sliep hij nog onregelmatiger.. Kortom, een moeilijk kind.
Die moeilijkheid was hem bijgebleven. De jaren verstreken, en nog steeds kon Gaara zich moeilijk aanpassen aan nieuwe situaties. Als er iets nieuws aanbrak, werd Gaara daarom maar gewoon agressief – immers, Gaara had geleerd van zich af te bijten door agressief te zijn als mensen over hem heen wilden lopen.
Die agressiviteit uitte zich in allerlei wegen. Hij 'trainde' nooit, maar 'vocht' enkel en alleen met zijn vrienden. Hij spaarde mensen niet vaak, maar vermoordde ze eerder. Hij loste problemen niet op met woorden, maar met daden (en het liefst met gewelddadige daden).
-- Zowel Neji als Sasuke kwamen er zelf achter dat Gaara nogal gewelddadig kon zijn. De witte littekens waar Neji en de blauwe plekken waar Sasuke mee rondliepen waren er altijd. Het kon ze echter niets schelen, want Gaara was Gaara, en ze zouden hem nooit willen inwisselen.
---
Rood stond voor passie. Passie, dat maakte Gaara tot wie hij was. Gaara gooide altijd ontzettend veel passie in de strijd als hij met iemand moest vechten. Zijn bloed begon dan sneller te stromen, zijn hart sneller te kloppen, zijn ogen versmalden zich, zijn adrenalinepeil verdubbelde zich.. aah, Gaara vocht altijd met passie. En als hij eenmaal iemand had verslagen, dan vermoordde hij deze natuurlijk het liefst met zoveel mogelijk passie. Want niets gaf zo'n kick als iemand te begraven onder meters zand, en die ijzingwekkende laatste schreeuw te horen voordat je hen fijn perste met je eigen speciale NinJutsu.
Ja, Gaara deed alles in zijn leven met passie. Hij huilde met enorme passievolle uithalen toen zijn oom hem probeerde te vermoorden. Hij glimlachte barstenvol passie toen hij erachter kwam dat hij echte vrienden had. Hij gaf zich vol passie over toen bleek dat hij niet tegen Naruto opkon.
-- Zowel Neji als Sasuke hadden niks aan te merken aan Gaara's passie. Integendeel! In de slaapkamer vonden ze deze karaktertrek van Gaara wel erg interessant.
Ja, zoals je ziet, was Sabaku no Gaara een heel rood persoon.
