Writers note: Heey allemaal, k heb een b-tje een inspiratie tekort bij mijn andere verhaal(vergeten herinneringen) duz ben ik maar met dezu begonnen, zie maar wat je ervan vind… ps. Ik heb geen inspiratie voor een goede titel dus als je een leuke weet aub zet neer, dezu is maar tijdelijk.
Disclaimer: Dezu personen zijn niet van mij maar van de geweldige JKR , de enige personages van mij zijn de Weedle's.
Rijke stinkerds en Winaarsgeluk
Het was net twee weken zomervakantie, Ron Wemel was wonderbaarlijk genoeg geslaagd en ging na de zomervakantie verder met zijn 4e jaar aan Zwijnstein hogeschool voor hekserij en hokus pokus. Maar op dit moment dacht hij aan iets geheel anders…
Hij keek uit het raam en zag de verhuiswagen door de stromende regen naar het pas gebouwde huis naast de zijne rijden. Pas vorige week hadden ze gehoord dat het huis verkocht was aan een rijke dreuzel familie met een tweeling, een meisje en een jongen, van zijn leeftijd.
Opeens deed iedereen raar, zijn moeder werd meteen overactief toen ze het hoorde, ze ging het hele huis schoonmaken en koekjes bakken, zijn vader ging alle klusjes doen die er nog gedaan moesten worden zoals de garage opruimen en de oude schommelstoel repareren. Ook zijn broers en zusje deden anders, Fred en George waren constant over het nieuwe meisje aan het praten. "Ik hoop dat ze mooi is met een gevoel voor humor"
"Ja, en dat ze niet saai is"
"Absoluut niet!"
Ginny daarintegen was zich helemaal aan het opdoffen voor de jongen, nieuwe kleren aanpassen en make-up gebruiken soms wel iets te overdreven (zoals Fred heel subtiel opmerkte onder het ontbijt waarna Gin de kamer uitstormde en de rest van de dag niet meer beneden kwam).
Hem kon het eigenlijk niet zoveel schelen, hij wou gewoon dat iedereen weer normaal deed en niet zo overdreven.
Nadat de verhuizers weg waren zag hij een limousine aan komen rijden over de heuvel, toen hij bij het huis was stapte de chauffeur uit en deed de deur open, als eerst kwam er een vrouw uit van ergens in de 40, ze zag er best knap uit en was gekleed in een lange rok met pumps eronder en droeg een nerts jas, de chauffeur stak 1 van de vier paraplu's die hij vast had naar haar uit, ze keek heel minachtend en pakte hem toen toch maar aan.
Na haar stapte er een man uit, ook hij leek in de 40 en hij was ook knap, hij droeg een pak en keek net zo minachtend als zijn vrouw toen de chauffeur hem een van de paraplu's aanbood.
Achter de man volgde een jongen van ongeveer zijn leeftijd, hij zag er erg knap uit en droeg ook een pak net als zijn vader, en keek precies zo toen de chauffeur hem ook een paraplu aanbood.
Als laatste kwam er een meisje uit de limousine zij was ook knap maar in tegenstelling tot de rest droeg zij een oude jeans broek en afgetrapte schoenen en toen de chauffeur haar de laatste paraplu aanbood glimlachte ze en duwde ze hem weer terug in zijn handen. Toen rende ze achter haar ouders en broer aan naar de deur.
Onder het avondeten bespraken ze de aankomst van de buren:
"Ik ga morgen langs om me voor te stellen gaan jullie mee?" zei mevrouw Wemel.
"Fred? George?"
"Nee, sorry wij kunnen niet, we hebben met Leo afgesproken."
"Ron? Ginny? Jullie dan?"
"Jaaah leuk wij gaan mee!" riep Ginny meteen.
"Oké" zei mevrouw Wemel, "ik zal kleren klaarleggen, de eerste indruk is erg belangrijk"
Ron kreunde hij wou helemaal niet bij zo'n stelletje arrogante lui langs
De volgende dag
Na het ontbijt gingen ze naar de buren, mevrouw Wemel had koekjes gebakken en was erg vrolijk ze was er heilig van overtuigd dat de nieuwe buren de aardigste mensen waren die ooit geleefd hadden.
Maar goed ze liepen naar het gigantische landhuis waarbij hun huis een kartonnen doos leek, het had minstens 5 verdiepingen en een zwembad in de achtertuin, ook hadden ze een oprit van minstens 1 kilometer.
Toen ze halverwege de oprit waren kwam er een golfkarretje op hun af met een man in pak erin. Hij stopte vlak voor mevr. Wemel en haar kinderen, stapte uit en boog naar hen terwijl hij zei: "Ik ben Niles de butler, Stapt u in, de familie verwachtte u al."
Eenmaal bij het landhuis aangekomen parkeerde de butler het golfkarretje naast de drie die er al stonden en stapte uit, hij gebaarde hen hem te volgen. Bij de gigantische deuren stond nog een butler die de deuren al open had gedaan. Niles liep naar binnen en de Wemels volgden zijn voorbeeld. De butler die de deuren open had gedaan had ze weer gesloten en bood nu aan hun jassen over te nemen. Niles vroeg hun te wachten terwijl hij de familie op de hoogte bracht van hun aankomst. Ron keek verbaast om zich heen, het was al helemaal ingericht hoe kon dat? Het was wel erg mooi moest hij toegeven.
Het was een grote, vierkantte hal en als je omhoog keek kon je door een glas-in-lood engel de blauwe lucht zien dit moest betekenen dat de hal dus 5 verdiepingen hoog was, wow! Aan de linkerkant, de rechterkant en recht tegenover hem waren doorgangen, aan de linker en rechterkant van de opening recht voor hem liepen trappen een verdieping als in een cirkel omhoog tot een balkon waarop een meisje met haar rug naar hen toe stond te praten die hij niet kon zien. Ze zag er mooi uit met haar halflange kastanjebruine haar dat heen en weer wiegde toen ze lachend haar hoofd schudde. Ze had een mooi figuur…
Ineens kreeg hij een stomp in zijn zij en hij keek boos naar Ginny die verluisterde: "Je stond praktisch te kwijlen…" Toen keek ze naar waar hij keek "oh zij.. vind je haar leuk?"
Hij keek haar nog bozer aan en was net van plan om een opmerking terug te geven toen Niles terug kwam dus siste hij: "Ik krijg je nog wel."
Niles nam ze mee naar de opening aan hun rechterkant die blijkbaar uitkwam in de woonkamer waar een vrouw op de bank zat, toen ze de Wemels binnen zag komen ging ze opstaan en liep naar mevrouw Wemel.
Ze stak haar hand uit die Mevrouw Wemel aannam "Aangenaam, Catherine Weedle jullie moeten onze nieuwe buren zijn."
"Ja, prettig u te ontmoetten, ik ben Molly Wemel en dit zijn Ronald en Ginny." Toen kwam er een man en een jongen de kamer binnen, de man liep naar mevrouw Wemel en stak ook zijn hand uit en ze schudde die terwijl hij zei: "Richard Weedle dit is mijn zoon William."
Toen zei mevrouw Weedle: "Dit is Molly Wemel met haar kinderen Ronald en Ginny."
Ze knikte naar elkaar en meneer Weedle zei: " William neem Ronald en Ginny maar mee naar de ontspanningskamer."
William knikte en wenkte hun, ze liepen achter hem aan en William begon te praten: "Ik vind het erg prettig dat we nu buren hebben met kinderen, we komen namelijk van een wijk in Beverly Hills waar alleen maar oudere mensen woonden dus hadden we eigenlijk bijna geen leeftijdsgenoten in de buurt waarmee we konden omgaan."
Ze liepen terug naar de hal en de trap op, het meisje was weg, ze liepen de deur door die aan het balkon grensde en kwamen in nog een hal, toen bleef de jongen stilstaan. "Ik moet even denken hoor, we wonen hier nog maar pas en ik heb de gewoonte te verdwalen."
Ron vond de jongen nogal bekakt klinken maar Ginny leek weg te dromen dus stootte hij haar aan nu was het haar beurt hem boos aan te kijken ze wou wat zeggen maar de jongen leek alweer te weten waar ze heen moesten en liep verder naar de tweede deur aan de rechterkant en ze kwamen uit in een kamer, de jongen ging zitten en gebaarde hun hetzelfde te doen.
Ron bekeek de kamer, het was een grote kamer met verschillende dingen erin, er stond een biljarttafel en een schaakbord ook stonden er meerdere dingen die hij niet kende.
De jongen zag hem kijken en zei: "Gaaf hè, het nieuwste van het nieuwste die heb ik vorige week opgestuurd gekregen" Toen hoorden ze een zachte muziek die van de enige andere deur die in de kamer zat leek te komen.
De jongen grinnikte en zei: "Julie en haar obsessie voor dansen, ze zal de stereo al wel in haar danskamer gezet hebben. Willen jullie zien?"
Ze knikten en hij legde zijn vinger voor zijn mond, hij liep naar de deur terwijl Ron en Ginny hem volgden en deed hem zachtjes open. Ineens leek het of er een bom was ontploft, er klonk heel luid een dreuzel lied:
……
DJ spinnin´, show your hands
Let´s get dirty, that´s my jam.
Terwijl hij dichter naar de deur toe liep zag hij het meisje daar staan dansen, ze had vestje aan en een strakke zwarte trainingsbroek. Zoals ze danste kon ze zo in een nachtclub.
I need that ah..
To get me off
Sweatin´ till my clothes come off
Ze trok haar vestje uit waaronder ze een strak T-shirtje droeg en gooide hem op in een hoek.
It´s explosive, speakers are tumpin´I´m still jumpin´, six in the mornin´
Table dancin´ , glasses are crashin´ No questions time for some actionZe had hun gezien! Wat nu, hij wou niet dat ze stopte.
Temperatures up (can you feel it).
´Bout to erupt
Gonna get my girls, get your boys, gonna make some noiseZe ging door maar riep: "Kom er zo aan, even afmaken" William knikte en draaide zich om, Ginny liep achter hem aan maar Ron kon niet wegkijken, wilde niet wegkijken dus bleef hij staan.
Gonna get rowdy, gonna get a little unrulyGet it fired up in a hurry
Wanna get dirrty, it´s about time that I came to start the
Party, sweat drippin´ over my body
Dancin´, getting´ just a little naughty
Wanna get dirty, it´s about time for my arrival
Toen drukte ze de muziek uit, pakte haar vestje die ze halverwege op de grond had gegooid en liep naar hem toe.
Ze stak haar hand naar hem uit, hij keek haar vragend aan "Die moet je vastpakken, dan zeg je jouw naam en dan zeg ik mijn naam en dan zijn we voorgesteld" zei ze als antwoord op zijn vragende blik.
Hij glimlachte schaapachtig en pakte haar hand vast "Ronald Wemel, noem me maar Ron en dat daar is mijn zusje Ginny" Ze glimlachte, naar hem!
"Oké Ron, ik ben Juliette Weedle, noem me maar Julie"
"Obsessief danseres en femme fatale, dat je gewaarschuwd bent!" klonk het van achter hem en Julie keek boos over zijn schouder naar haar broer die breed glimlachend op de bank naast Ginny zat die zo te zien moeite moest doen hem niet aan te gapen.
"Je kunt mijn hand wel loslaten." Ron keek weer naar Julie en kwam erachter dat hij nog steeds haar hand vasthield en liet hem snel los.
Toen ging ze in een stoel zitten en hij liep achter haar aan en ging op de bank naast Ginny zitten.
Na een rare stilte stond Julie op en liep naar een kast in de hoek van de kamer.
"Iemand iets te drinken? Ron? Ginny? Don Guan?"
"Ben ik een Don Juan?" vroeg William semi-gekwetst
"Ja, wil je nou iets drinken of niet?"
"Jah, doe maar cola"
"Yes, sir. Wat willen jullie?"
Ginny mompelde: "Doe maar water."
"Ron?"
"Doe maar ook cola." Hij had geen idee wat cola was maar wou dat niet laten merken.
Even later werd er een glas voor hem neergezet, Julie had ook water genomen. Hij bekeek zijn glas en zag dat er in het zwarte spul bubbeltjes zaten, hij pakte het glas op en dronk een slokje. Het voelde raar in zijn keel en hij kreeg een lange hoestbui.
"Gaat het?" Julie was naast hem gaan zitten en keek hem aan.
Wat had ze mooie groene ogen, ze leken lichtgevend, diep groen. Hij knikte en ze bood hem haar glas water aan, die pakte hij dankbaar op en dronk een slok. Dat hielp, de kriebel in zijn keel was opgehouden.
"Dank je" zei hij en ze glimlachte weer naar hem, wat een mooie glimlach.
Wat was hij aan het doen! Hij mocht niet verliefd op haar worden, het zou niet kunnen, hij was tovenaar en voor zover hij wist had zij geen idee dat zoiets bestond. Jammer, ze is zo mooi.
Hij gaf zichzelf een mentale uitbrander, het kon gewoon niet. Punt. Einde verhaal. Niet meer aan haar denken, met haar mooie haar, ogen, glimlach…
STOP! Zo mag je niet denken.
Maar ze is mooi.
Dat weet ik maar het kan niet.
Maar ze is MOOI.
Nou en misschien is ze wel een trut!
Dat is ze niet dat heb je zelf gezien en ze danst echt heel erg...
"NEE!"
Julie die net op had willen staan bevroor en keek hem vragend aan net als Ginny en William. "Sorry hoor het was maar een idee!" zei ze duidelijk geschrokken door wat hij had gezegd, of liever door de kamer geschreeuwd.
Hij keek haar vragend aan. "Het spijt me ik was even in gedachten verzonken en heb niet meegekregen wat je zei."
"Ow…. Euhm..ik stelde voor… om een zwembadfeest te geven, dan… kunnen we iedereen ontmoetten."
"Ow maar dat is een geweldig idee." zei hij met een glimlach.
"Zullen we het dan maar gaan vragen?" viel William in. Ze knikten en liepen met z'n vieren naar de huiskamer.
"Mam, pap mogen we een zwembadfeest geven, zodat we iedereen uit de Wemel familie kunnen ontmoetten?"
Mevrouw Weedle keek William vragend aan: "Hoe kom je daar zo bij?"
"Julie stelde het voor." Mevrouw Weedle keek inschattend naar Julie die meteen bij haar schouder werd gepakt door haar vader en mee werd genomen naar de kamer ernaast.
Toen keek ze glimlachend naar de andere drie kinderen en zei: "Dat hadden wij net ook al voorgesteld. Het leek ons een fantastisch idee om iedereen voor te stellen. Dus hebben we al besloten om het volgende week dinsdag te doen, dan zijn Harry en Hermelien er ook bij."
Op dat moment kwamen Julie en haar vader de kamer weer in, breed glimlachend en ze had een andere outfit aangetrokken. Nu droeg ze een spijkerrokje tot net iets boven haar knieën, een hemdje en sandalen met naaldhakken. Ze kwam naast Ron op de bank zitten en gaf hem snel een glimlach voordat ze weer een neutrale blik aannam. "Het spijt me, ik was vergeten me om te kleden." Zei ze tegen haar moeder die knikte en vertelde de datum van het zwemfeest ook tegen hun Julie knikte: "Oké, hoe laat?"
"Is 14.00 een idee, dan kunnen jullie hier ook blijven eten, misschien kunnen we wel barbecuen. Als het weer meewerkt."
Mevrouw Wemel schudde haar hoofd: "Dat kunnen we toch allemaal niet aannemen."
"Natuurlijk wel! Dat is juist gezellig!" viel William zijn moeder bij.
"Ja, mam alsjeblieft?" zei Ginny.
Mevrouw Wemel glimlachte alleen maar en zei: "Ik zal het met Arthur overleggen."
Ze overlegden dat als mevrouw Wemel het wist dat ze het dan op tijd liet weten zodat ze dingen konden gaan klaarmaken.
Toen Ron even later weer opzij durfde te kijken keek hij recht in de lachende ogen van Christina "Heb je zin in een wedstrijdje?" verluisterde ze.
Hij voelde zich rood worden "Wat voor wedstrijd?" verluisterde hij terug
"Wedstrijdje in de golfkarretjes, wie het eerst het eind van de oprit bereikt?"
"Oké goed!"
"Wat is goed?" Vroeg William
"Wedstrijdje in de golfkarretjes, wie het eerst de oprit over is."
"Oké ik doe ook mee, Ginny jij ook?" Ginny knikte.
Toen ze alle vier een golf karretje hadden en Julie en William Ginny en Ron hadden uitgelegd hoe het werkte begonnen ze.
"Klaar? DRIE…. TWEE…. EEN… en GO!"
Ze schoten alledrie weg. Ron die het gaspedaal bijna door de vloer van het karretje drukte kwam als eerste over de finish, direct gevolgd door Julie en daarna Ginny, William kwam als laatste aan met takjes in zijn haar, sinds hij in de bosje was gereden en het dus even duurde voor hij verderging. Toen hij aankwam was de rest al uit het karretje gestapt om hem aan te moedigen terwijl hij stapvoets over de finish ging.
Toen zei Julie: "Sinds Ron de winnaar is en mij heeft verslagen vind ik dat hij een beloning verdient." William liep naar haar toe en verluisterde iets in haar oor, ze keek hem even aan en verluisterde iets terug. Hij knikte toen knikte zij ook en liep naar Ron toe. Zijn hersens werkten op volle snelheid, wat ging ze…
Julie was bij hem aangekomen en kuste hem nu op zijn wang. Hij was nog nooit zo snel rood geworden als nu.
Toen draaide ze zich om en liep naar haar karretje, daar aangekomen riep William: "Shit! Trut waarschuw in vervolg." En hij rende ook naar zijn karretje, Ron en Ginny keken elkaar vragend aan maar toen Julie riep: "Wedstrijd terug! Begint… NU!" Renden hun ook naar hun karretje en gingen achter Julie en William aan die net waren weggestoven.
Toen Ron s'avonds in bed lag dacht hij de dag over, hij had het echt erg leuk gehad, ze hadden na de golfkarretjes wedstrijd nog gebowld en gegolfd. Toen moest hij weer denken aan de kus op zijn wang, hij glimlachte en raakte de plek aan waar ze hem gekust had…
WN: Dit was dan m'n nog al lange 1e hoofdstuk… het liedje was Dirrty van Christina Aguilera, als je iets aan te merken hebt of een betere titel aub review (Puppyoogjes) Please?
