Patricia
Heey, dit is mijn tweede verhaal, laat me weten wat je er van vind, per review of e-mail. Hopelijk is het verhaal een beetje leuk, geniet ervan!
Drie meiden komen binnenstormen.
Snel! Roept er een. Dat was Phoebe.
Ze rennen de trap op. Waarom orben we niet gewoon? Roept een ander, Paige.
Hij vindt ons via onze krachten! Roept de derde. Dat was Piper.
De drie meiden rennen naar de zolder, waar ze achtereen boek gaan staan.
De oudste, Piper, slaat het boek open.
Snel bladert ze erdoorheen.
Snel, Piper! Roept Phoebe, de op één na jongste. Hij komt!
De zolderdeur zwaait met een klap open. Een windvlaag suist langs hun oren.
We hadden hem toch al verslagen? Roept de jongste. Paige knijpt haar ogen dicht.
Ja, nou is hij er duidelijk weer! Roept Phoebe.
Waarschijnlijk heeft een krachtige demon hem weer uit het graf getrokken!
Roept Piper.
Hebbes! Zegt ze.
Dan verandert de windvlaag in een kleine windhoos.
Daaruit verschijnt de sterke demon die Prue heeft gedood.
Shax! Roept Phoebe. Daar is hij!
Snel lees de spreuk op! Roept Paige, terwijl ze moeite doet om haar ogen open te houden.
Kwade wind die stormt
Dat wat zich beneden vormt
Je gaat niet langer door
De dood zit je op het spoor
Shax draaide helemaal rond en spatte toen uit elkaar.
Een soort van ring begon bij Shax en ging naar het uiteinde van de zolder als teken dat hij was verslagen. Alweer.
De haren van de drie woeien naar achteren en toen was de wind weg.
Hij is verslagen. Brak Paige met de stilte. Alweer. Ze kijkt naar haar zusters.
Die stonden daar met een hangend hoofd.
Ja, daar waren jullie mij bijna aan kwijtgeraakt. Zegt Paige. Ze kijkt Phoebe aan, al had zij nog steeds een hangend hoofd.
Als jij en Cole me niet hadden gered… zegt ze. Nog bedankt daarvoor.
Ja. Zegt Phoebe zacht. Graag gedaan.
Wat is er? Vraagt Paige aan de twee meiden die er droevig met hangende hoofden bij stonden.
Voordat ze iets konden zeggen verscheen Leo in een werveling van witte lichtjes.
Hebben jullie hem verslagen? Vraagt hij.
Ja. Zegt Piper zacht.
Leo loopt naar haar toe en slaat een arm om haar heen.
Wat is er? Vraagt Paige.
Leo is de eerste die opkijkt. Weet je het nog niet?
Wat moet ik weten? Vraagt Paige verbaasd.
Hebben jullie het haar nooit verteld? Vraagt Leo aan Phoebe en Piper.
Phoebe schut haar hoofd. Het kwam er niet van.
Piper antwoordde niet.
Prue… begon Leo, is gedood door Shax.
Er rolt een traan over Pipers wangen.
Wat? Zegt Paige. Ze slikt haar tranen weg. Echt waar?
Leo kijkt naar beneden en legt zijn hoofd op die van Piper.
Het… het spijt me. Zegt Paige.
Het geeft niet. Zegt Phoebe. Je wist het niet. Ze loopt naar Paige toe.
Ze omhelzen elkaar.
Zo stonden ze daar een tijdje. Piper en Leo, Paige en Phoebe.
Over de wangen van Piper kwamen steeds meer tranen aanrollen, en Phoebe huilde ook.
Ook Paige kon haar tranen niet meer wegslikken. Ze probeerde Phoebe te troosten.
Leo probeerde Piper te troosten. Shax had beter niet kunnen komen.
De volgende ochtend…
Piper stond in de keuken thee te zetten toen Paige binnenliep.
Goedemorgen, Piper. Zegt ze.
Goedemorgen. Antwoordt Piper. Thee? Ze houdt de theekan omhoog.
Ja, lekker. Zegt Paige. Ze loopt naar Piper.
Gaat het weer? Vraagt Paige aan haar. Ze slaat een arm om Piper heen.
Ja, het gaat wel weer. Zegt Piper. We moeten toch weer door met ons leven, nietwaar?
Phoebe en ik zijn al een keer uitgestort.
Jullie zullen altijd verdriet hebben. Zegt Paige. Maar jullie kunnen wel doorgaan met het leven. Zoals jullie dat gedaan hebben, dat is echt heel knap!
Als je verdriet hebt, toch, zo'n beetje elke dag, een demon verslaan.
Phoebe kwam binnenlopen. Goedemorgen. Zegt ze.
Goedemorgen. Zeggen Piper en Paige in koor.
Ik deed er wel langer over om te beseffen dat ik door moest gaan met mijn leven en dat ik me eroverheen moest zetten. Vertelt Paige verder.
Phoebe trok haar wenkbrauwen op.
Wat bedoel je? Vraagt Piper.
Jullie zijn niet de enige die iets niet vertelt hebben. Zegt Paige. Ze haalt haar arm terug. Piper draait om en gaat tegenover haar staan.
Phoebe ging zitten.
Paige pakt en ging ook zitten. Piper deed hetzelfde.
Ik heb mijn ouders verloren, vroeger. Zegt Paige.
Ach, schat. Zegt Piper. Ze legt haar hand op het been van Paige.
Arm kind. Zegt Phoebe. Ze pakt Paiges hand.
Maar ik heb me er al overheen gezet. Zegt Paige. Ik besef nu dat het hun lot was. ik ben doorgegaan met mijn leven.
En kijk waar ik nu terecht ben gekomen! Paige glimlacht.
Je hebt gelijk. Zegt Phoebe. Piper en ik hebben beiden al getreurd, nu zijn we verder gegaan met ons leven.
En dat wil ik graag vieren met wat cafeïne!
Piper en Paige lachen, en Phoebe staat op.
Ze schenkt wat koffie in.
Paige, jij wilde toch thee? Vraagt Piper. Ze staat ook op.
Weet je wat? Zegt Paige. Doe mij ook maar wat cafeïne. Kan ik goed gebruiken.
Okidoki! Zegt Piper. Ze pakt de koffiekan van Phoebe aan en schenkt wat koffie in voor zichzelf en voor Paige.
Phoebe drinkt staand haar kop koffie leeg.
Piper gaat zitten en geeft een kop koffie aan Paige.
Dankjewel. Glimlacht Paige. Ik ben echt blij dat ik zussen heb.
Ik heb nu een familie. Ik bedoel…
Ja, we weten wat je bedoelt. Zegt Piper. Ze drinkt wat koffie en kijkt naar Phoebe.
Wij hebben hetzelfde.
Phoebe kijkt op haar horloge. Oh! Moet gaan! Zegt ze.
Wat ga je doen? Vraagt Piper.
Werken, natuurlijk. Zegt Phoebe. Doei!
Ze rent weg.
Doei! Roept Paige haar na.
Ik zal maar eens gaan omkleden. Zegt Piper. Ik heb om tien uur een afspraak in P3!
En ik heb nog maar een halfuur. Snel drinkt Piper haar kop koffie leeg en zet de mok op het aanrecht.
Ik ben dadelijk ook werken. Zegt Paige.
Oké! Zegt Piper. Ze loopt weg en gaat naar boven.
Paige drinkt haat kop koffie ook leeg en dan gaat ze ook naar boven om zich om te kleden. Ze moet dadelijk naar haar werk.