Geschreven voor een opdracht waarbij het de bedoeling was om een verhaal te schrijven dat uitsluitend uit dialoog bestond. (De -... moet eigenlijk gewoon een extra witregel zijn, maar om een of andere reden lukt het niet om die ertussen te zetten.)

Oude liefde

-Komt alles in orde met hem?

-Ik denk het wel. Goed van Potter om aan die Bezoar te denken, anders had zelfs ik niets meer kunnen doen om hem te redden.

-Ik had er zelf moeten aan denken. Bij Merlijn, ik ben de Toverdrankenleraar hier, maar ik verstijf wanneer een leerling in mijn bijzijn vergiftigd wordt.

-Wel, het is gelukkig allemaal goed gekomen. Pieker er maar niet te veel over.

-...

-Ik begon me af te vragen of je mij probeerde te ontlopen. Ik heb je nog maar amper gezien sinds het begin van dit schooljaar.

-Ik weet niet of dit de juiste plaats…

-Maak je geen zorgen. Hij wordt de komende uren niet wakker en ik heb iedereen weggestuurd die naast zijn bed zat. De jongen heeft rust nodig.

-Om eerlijk te zijn… Ik wist niet of ik welkom zou zijn na…

-Na al die jaren waarin je niets van je liet horen?

-Ik liet niets van mij horen? Jij liet niet eens weten dat je niet kon komen toen ik je uitnodigde voor Kerstmis. Ik dacht dat we afgesproken hadden om vrienden te blijven, maar als het zelfs al te veel moeite kostte om op mijn uil te reageren…

-Hildebrand, ik… Ik heb nooit een uil met een uitnodiging van jou gekregen. Ik dacht dat je mij niet meer wilde zien. Dat je kwaad was omdat ik een punt achter onze relatie had gezet.

-Ik was niet kwaad. Ik begreep het wel. Je had gelijk toen, het ging al een tijdje niet goed tussen ons. We hadden wat tijd apart nodig. Ik had gedacht… Met een kerstdiner… Ik wilde… Ik… hoopte…

-Oh Hildebrand… Als ik dat geweten had… Ik dacht dat jij niet geantwoord had op mijn brief. Toen ik zei dat we wat tijd zonder elkaar nodig hadden, bedoelde ik een paar maanden, niet vijftien jaar.

-Dus… Jij wilde ons ook een tweede kans geven?

-Ja, natuurlijk. Je weet toch wat ik voor jou voel, Hildebrand?

-Ik hoopte dat ik dat wist, maar… hoe kon jij twijfelen aan mijn gevoelens voor jou, Poppy?

-Het spijt me.

-Denk je dat we te oud zijn om opnieuw te beginnen?

-Ik denk dat je nooit te oud kan zijn om van elkaar te houden.