Terwijl ik mijn dekbed en kussens op het bed neerleg, kleedt hij zich voor mijn neus om. Heel langzaam voel ik het bloed naar mijn gezicht stromen en ik moet moeite doen om me te concentreren op het bed en niet op hem.
Als ik dan eindelijk alles goed op het bed heb liggen, besluit ik om me ook maar om te gaan kleden en ik pak mijn pyjama uit mijn tas. Ik trek hem snel aan en drink dan mijn glas cola dat nog op de tafel stond leeg.
"Sora!" roept Riku ineens. Als ik op kijk krijg ik ineens een enorme knuffel in mijn gezicht. "Jij..!" roep ik lachend en ik gooi het ding terug naar hem, waardoor het op zijn hoofd belandt.
Een hele tijd blijven we zo doorgaan met gooien, tot we moe zijn en ieder in ons eigen bed gaan liggen. Nadat het licht uit is gegaan lig ik nog een hele tijd naar het plafond te staren, als Riku ineens mijn naam zegt. Ik kijk om en zie dat hij de knuffel weer gooit, maar dit keer gaat hij over de tafel heen en neemt een glas mee de grond op.
"Kut!" roept hij en hij staat meteen op en doet het licht aan. "Pak jij alvast de grote stukken, dan haal ik een stoffer en blik!" roept hij en hij rent weg, naar beneden.
Ik begin alvast met het oprapen van de grote stukken glas en als hij weer terug komt zijn de meeste stukken al weg. Hij komt naast me zitten op het bed en begint de kleinere scherven op te vegen. Net als ik een stuk glas van de grond raap, knalt hij per ongeluk tegen mijn arm aan en meteen voel ik een scherpe pijn door mijn hand gaan. "Auw!" roep ik en ik laat het stuk weer vallen. Als ik het op de grond zie liggen, zie ik het onder een rode vloeistof zitten.
"Fuck! Oh mijn god, shit, sorry Sora!" roept hij en hij pakt meteen mijn hand vast en kijkt ernaar. "Kom mee" zegt hij en hij trekt me zachtjes mee. Ik sta op en volg hem naar de keuken, waar hij een verbanddoos pakt. "Riku, het is niks.." zeg ik zacht. "Jawel, Sora, kijk hoe groot ie is!" zegt hij als hij terug komt met een gaasje, watten en verband.
"Nee.." zeg ik nog zacht, maar volgens mij heeft hij me niet gehoord, of hij negeert me. Hij kijkt mijn hand nog na op stukjes glas en legt dan zorgvuldig het gaasje over de wond. Daarna legt hij er watten op en begint mijn hand dan in te wikkelen met verband.
Zijn handen die steeds zachtjes die van mij aanraken doen me blozen, en het feit dat hij minder dan een halve meter van me vandaan staat maakt het nog erger. Al mijn haren beginnen overeind te staan als ik ineens zijn adem op mijn arm voel. Hij kijkt me even raar aan. "Ehm.. Koud.." zeg ik snel, en hij gaat weer verder met mijn hand.
Als hij klaar is kijkt hij nog even naar mijn hand en dan in mijn ogen. Ik voel mijn wangen nog ietsje warmer worden en probeer weg te kijken, maar het gaat niet.
Ineens pakt hij mijn andere hand ook vast en komt heel langzaam dichterbij. Als magneten worden we naar elkaar toegetrokken en voor ik het weet voel ik zijn lippen op die van mij. Als we een tijdje later elkaar weer los laten voel ik hoe hij zijn vingers in die van mij vlecht. "Ik hou van je, Sora.." fluistert hij en dan trekt hij me weer zachtjes mee naar boven.
Als een tijd later alles opgeruimd is en we weer in bed liggen, voel ik de vlinders door mijn buik razen.
Misschien brengen scherven toch geluk..
A/N: In dit geval brengen ze wel geluk,ja x]
