Ik wil Anouk alvast bedanken, zonder haar had ik dit hoofdstuk nooit afgeschreven en ze heeft de titel bedacht! Please R&R!
1) Keep To The Code
Ze keek uit naar het moment waarop ze Jack eindelijk weer zou zien, hij zou waarschijnlijk dolblij zijn bij het zien van zijn oude vertrouwde Black Pearl. Het was best moeilijk geweest hem achter te laten op de kust, niet wetend wat er in de ochtend als iedereen wakker werd met hem zou gebeuren. Ze hadden geen andere keuze gehad, aangezien het brandwond dat veraade dat hij piraat was niet langer leesbaar was, overwoekerd door een groter litteken. Zelf zijn tatoeage was nier meer zichtbaar. Ze dacht terug aan de vreselijke minuten waarin ze een besluit moesten maken.
"Hier zal hij eveneens sterven, we hebben geen keuze, in de handen van de rijke mensen heeft hij veel meer kans op overleving!" Meneer Gibbs was over Jack's stille figuur neergebogen en duwde langzaam de mouw van zijn rechterarm omhoog.
"Ze zullen hem zo herkennen!" Riep Anne-Maria, die naar het brandwond 'P' keek op de arm van de piraat.
"Niet als we de tekenen eerst onherkenbaar maken." Gibbs keek vastbesloten op, "het is de enige manier!" Anne-Maria knikte langzaam. "Haal brandhout!" Riep hij en meteen volgden een aantal zijn bevel. Zo snel als ze konden maakten ze een vuur aan. "Wie z'n zwaard is bot?" Er werd een zwaard overhandigd en Gibbs hield het in het brandende vuur. Vele ogen waren op Jack gericht geweest.
Mar nu maakte dat niet meer uit, alles was goed gekomen. De mensen van het dorp hadden hem geholpen. Ze mocht niets anders denken. Ze konden er niet achter zijn gekomen dat Jack piraat was, de wond was zoals ze al eerde melde onherkenbaar geworden. In plaats daarvan was het huid op zijn rechter onder arm één grote brandwond geworden. Gibbs had het gloeiend hete zwaard in contact gebracht met de huid van hun captain. Ze had haar hoofd weggedraaid en haar handen over haar oren gelegd toen Jack begon te gillen van de pijn. Her eerste dat hij had gedaan sinds ze hem met moeite van het vijandelijke schip af hadden gesleurd.
Overal om hen heen hoorden ze geschreeuw van mensen, die elkaar voornamelijk rond commandeerden. Overal werden kanonnen afgeschoten en pistolen gebruikt.
"Lever ons Jack!" Riep Gibbs.
"In ruil voor het schip!" Had de duistere kapitein, Emilio terug geroepen, wijzend op de Pearl. Gibbs had de rest van de crew aangekeken en vervolgens geknikt.
"Eerst Jack!"
Uiteindelijk hadden ze hun captain terug gekregen, maar waren ze de Black Pearl kwijt geraakt. Wel hadden ze het schip van hun vijand mogen hebben en waren ermee naar het dichtstbijzijnde land gevaren. Daar hadden ze besloten wat ze gingen doen met Jack.
Het schip, Bloody Mary, was door het gevecht behoorlijk toegetakeld, maar ze waren allang blij dat ze nog een schip hadden! Wel zou Jack hen allemaal vermoorden als hij erachter kwam dat ze zijn Pearl ingeruild hadden, maar op het moment had hij niets te zeuren. Zij hadden hem immers van de vijand gered. Gibbs bracht Jack zo dicht mogelijk bij het dorp, net ver genoeg dat de mensen hem in de morgen zouden vinden en hij ongezien terug kon lopen.
"We moeten gaan." Zei hij, iedereen klom weer aanboord en ze vaarden weg. Niemand zei wat, terwijl ze keken hoe het drop in de verte verdween.
Ze keek nu naar hetzelfde dorp, alleen dit keer kwamen ze er steeds dichterbij. Alleen dit keer zaten ze niet op the Bloody Mary, maar op hun eigen Black Pearl. Ze hadden het schip terug kunnen krijgen.
Een paar dagen nadat ze Jack achter gelaten hadden en ze The Bloody Mary voor het merendeel hersteld hadden besloten ze hun Pearl terug te krijgen. Ze hadden alleen een plan nodig. Aangezien Emilio al die tijd al uit was op the Black Pearl, zou hij niet zo vrijgevig zijn het schip gelijk weer af te staan. Ze moesten vechten.
Het was hen gelukt hun eigen schip terug te krijgen, aangezien the Pearl grotere schade opgelopen had bij het eerste gevecht. Toch was het nog heel moeilijk geweest. Het leek er eerst op dat ze zouden verliezen, maar gelukkig hadden ze nog een plan…
De lucht was nog steeds donker, maar de ochtend zou snel komen, een aantal zonnestralen verschenen al aan de horizon. Het was haar taak aan land te gaan en Jack te vinden, ze had nette kleding aangetrokken, haar haar gefatsoeneerd en was klaar om de mensen te overtuigen dat ze verre familie van Jack was en hem zo mee te nemen. Dat kon natuurlijk heel verkeerd uitpakken, als de mensen toch achter Jack's ware aard waren gekomen, was zij ook verdoemd.
TBC
'T is een kort hoofdstuk, maar aangezien ik in dit hoofdstuk nog geen pov wisseling wilde hebben, stop ik hier. Hopelijk is het duidelijk wat er allemaal gebeurd, zo niet, zeg het maar…
Review!