Knights of the Old Republic: the future
Mission Vao kwam uitgeput het ruime zandstrand opgewandeld. Ze was doodop van de wandeling die ze zonet had gemaakt doorheen de wouden. Rakata was een fantastische wereld, dat stond vast. Zestien jaar geleden waren ze hier ook geland, vergezeld door de Sith Lord Revan. Hij was een goede vriend geweest voordat hij zijn plaats als Dark Lord weer had overgenomen van zijn ex-leerling Darth Malak. Ook de wijze Jedi Bastila was overgestapt naar de Duistere Kant. Nooit had ze durven verwachten dat zoiets met haar kon gebeuren, aangezien ze zeer afkerig stond tegenover de leer van de Sith. Maar de tijden waren veranderd, en zeker niet ten goede. De Republiek was zwak geworden en bleef zware klappen van het Sith Empire incasseren.
'Mission?', riep een warme stem achter haar. Carth Onasi, veteraan van de Republiek en reeds tien jaar haar levensgezel. Hij ging gekleed in zijn gebruikelijke outfit, bruine vest, zware broek en de onvermijdelijke holster voor zijn straalpistolen. Mission keek hem verbaasd aan. Terwijl zij lag te puffen van inspanning leek Carth nog in opperste conditie te verkeren.
'Je bent toch nog niet moe?'
'Ik ben geen soldaat zoals jij, stoere.'
Hij streelde teder haar lekku.
'Natuurlijk ben je een soldaat. En nog een knappe ook.'
'Hou al maar op.'
'Maar ik ben serieus, hoor.'
'Ik beweer toch niets anders, lieverd?'
Ze lieten zich vermoeid neerploffen in de zachte strandzetels die ze in hun hotel hadden gereserveerd. Carth keek genietend naar de oceaan voor hen. Enkele vissersboten dreven er rusteloos rond. De Rakata hadden zwijgend ingestemd met het feit dat de Republiek de planeet wilde commercialiseren, maar opgetogen waren ze er niet meer geweest. Ze waren bang dat hun traditionele levensstijl zou worden verstoord als de vele toeristen de wereld bevolkten. Maar ondanks de bezwaren vonden de leiders het schappelijk genoeg dat ze een deel van de winst kregen.
'Carth?'
'Mmmm'
'Zullen we nog zo'n Fishercocktail nemen?'
'Uitstekend idee.'
'Ik had al zoiets gedacht.'
Mission wenkte een servicedroid die over de zandgronden zweefde op zoek naar potentiële klanten. Hij kwam zoemend en krakend aangegleden. Zijn ene oog lichtte groen op toen hij de klanten in zich opnam.
'Had u nog iets gewenst, mevrouw Vao?'
'Ja, nog twee van die Fishers.'
'Komt in orde, mevrouw.'
Mission keek geschrokken naar de droid.
'Ik wist niet dat het personeel iedereen met naam kende?'
'Mij een zorg.', bromde Carth. Hij had zijn laarzen uitgetrokken en begon langzaam in te dommelen. Mission schudde haar hoofd en besloot dan ook maar haar laarzen uit te trekken. Ze vouwde haar handen achter haar nek en keek het strand rond. Gezinnen en koppels van allerlei soorten liepen er rond. De meeste kwamen van Republikeinse werelden, maar ze zag ook mensen die van het Sith Empire kwamen. Velen trokken er zich niets van aan dat Rakata bij de Republiek hoorde, vakantie was vakantie. Maar een groepje mensen deed wel vreemd. Ze hadden zich afgezonderd en leunden tegen een dikke rots aan de rand van het strand.