Heey
Dit is al mijn tweede fic op deze site over Relena x Heero.
Lees ook mijn verhaal: Ik zal er altijd voor je zijn.
Ik had daarvoor maar 1 review gekregen, maar toch, ben er wel blij mee en zou Bobo-is-tha-bomb graag willen bedanken voor het reviewen van dat verhaal.
Hoop dat ik voor dit verhaal wel meer reviews zal krijgen. Het derde hoofdstuk van: Ik zal er altijd voor je zijn heb ik ook al geschreven, maar moet 'm alleen nog typen, en van dit verhaal ben ik al met de derde hoofdstuk bezig.
Nou, nog veel plezier met het lezen van dit verhaal en vergeet geen review achter te laten! (aub).

Eer

Summary: Relena moet met een ander man trouwen. Zal zij gelukkig kunnen blijven zonder Heero, of zal ze toch niet zonder hem kunnen leven?

Rate: PG-13

Disclaimer: I do not own Gundam Wing

Hoofdstuk 1

By Sehri

Relena zag hem tussen de mensen vooraan zitten. 'Ach, wat zag hij er ook…' Ze zocht voor de juiste woorden. 'Fantastisch, nee prachtig, ach,'ze had er geen woorden voor. Relena voelde tranen in haar opkomen. Toch bleef ze glimlachen. Haar broer Milliardo keek bezorgd haar kant op. Ze probeerde nog meer te glimlachen en knikte met haar hoofd om hem gerust te stellen.

Ze was niet blij, natuurlijk niet. En ze wist dat ze de rest van haar leven nooit gelukkig zou kunnen zijn. Niet zonder hem, niet zonder Heero.

'Waarom Heero, waarom?'Ze keek naar Heero. Hij staarde terug naar haar, maar leek niet echt op te merken dat ze naar hem keek. Relena zuchtte. Het was ook niet zijn schuld, noch de hare. Ze probeerde niet rond in de kerk te kijken. Vandaag op haar 21ste verjaardag zou ze trouwen. Ja, trouwen. Nee, niet trouwen, maar een contract tekenen. Een contract tekenen met de koning van Duitsland. Met Treize Khushrenada die ze nog geen week geleden had ontmoet.

Flashback

"Ah, Relena, ben je d'r al? Kom 's even binnen. Ik wil je aan iemand voorstellen."

Ze zuchtte voordat ze de grote woonkamer binnenging. Met een glimlach stapte ze de kamer binnen. Ze was erg moe. Ze had net een lange, zware dag gehad. Haar broer merkte niet op dat ze nogal moe was.

"Relena, dit is Treize Khushrenada. Treize, dit is mijn zusje Relena."

Relena glimlachte naar Treize. Ze groetten elkaar. Tijdens het groeten pakte Treize haar hand vast om hem te schudden. Bij zijn aanraking voelde Relena rillingen over haar rug lopen. 't Liefst was ze gelijk weggegaan, maar bleef toch omdat ze haar broer geen pijn wilde doen.

Einde Flashback

Ze herinnerde zich die dag nog precies. En ook nog het gesprek met haar broer Zechs op die avond. Die zou ze nooit kunnen vergeten.

Flashback

Relena hoorde een klop op haar deur.

"Ja, kom maar binnen,"riep ze.

Paygan opende de deur. Relena draaide zich om naar hem. Ze zat op een stoel achter haar opmaaktafel.

"Heer Zechs heeft u geroepen in zijn kantoor. Hij wilt dat u daar over vijf minuten aanwezig zult zijn."

Relena zuchtte en draaide zich weer om.

"Bedankt, Paygan. Ik kom er zo aan."

Nadat de oude man de deur dicht had gedaan, deed Relena haar haar in een losse knot. Broer Zechs had haar geroepen, ook nog in zijn kantoor. Dat betekende een serieus en saai gesprek. Hij kon alleen aan twee dingen denken: Hun status, eer en zij, Relena. Hoofdschuddend stond ze op en liep haar kamer uit, naar de grote overloop. Aan het eind van de lange overloop was Zechs' kantoor. Ze hoopte maar dat 't een niet al te lang en serieus gesprek zou zijn. Ze klopte twee keer zacht op de deur.

"Kom binnen."

Zachtjes deed Relena de deur open. Ze stapte zijn kantoor binnen en deed zacht de deur achter haar dicht. Toen pas keek ze naar Milliardo. Ze zag dat hij achter zijn bureau zat. Hij keek haar niet aan, maar zat over een stapel papieren gebogen. Relena wist uit ervaring dat ze moest gaan zitten tegenover hem, en vooral stil moest zijn. Ze hoefde toen ze eenmaal zat, niet lang te wachten. Hij borg de papieren snel op. Kijkend naar een punt achter haar, begon hij het gesprek.

"Luister Relena, je weet dat ik 't beste met je wil, en altijd zal hebben."

Hij pauzeerde even en keek haar aan om te kijken of ze het begreep. Ze begreep dat het echt over iets ging wat ze niet zou willen. Toch knikte ze maar met haar hoofd. Hij bleef lang stil en keek naar zijn handen.

"Vaak hebben we veel dingen niet in onze handen… begrijpen meestal ook niet waarom het zo is. Toch Relena, zijn niet alle dingen waarvan je denkt dat ze slecht zijn, of verkeerd zijn altijd zo."

Hij zocht voor woorden.

"Relena, ik zou graag willen dat het anders kon, maar het kan niet…Relena, trouw… trouw met Treize Khushrenada."

Het was alsof de grond onder haar voeten verdween. Ze kon even niets meer uitbrengen, maar ze herstelde zich snel.

"Nee broer. Dat kan ik niet. Je weet dat ik van…"

Zechs stak zijn hand op. "Nee Relena, hij is het jou niet waard. Wat is hij? Slechts een soldaat? Wil je met hem trouwen?"

Relena kreeg tranen in haar ogen.

"Ja, ik wil met hem trouwen. Dan wat als hij een soldaat is, ik hou van hem," bracht ze er gesmoord uit. Lang werd er niets gezegd.

"Houdt Heero ook van jou?"

Ze wist niet wat ze moest zeggen. Ja en ook nee? Soms deed hij zo alsof…alsof hij alles voor haar over zou hebben. En dan deed hij weer zo afstandelijk…Wat moest ze haar broer vertellen als ze het antwoord zelf niet wist? Haar broer zuchtte.

"Je weet het zelf ook niet… Relena, ik wil het beste voor je. Treize is een goede man. Hij zal goed voor je zorgen. Hij is een man met eer en status."

Einde Flashback

Nu, nu begreep ze waarom hij wilde dat ze met Treize zou trouwen. Hij had het vandaag pas verteld. Treize had tegen Zechs gezegd dat hij broer meer macht zou geven en hij had nog meer beloftes gedaan. Maar daarvoor in de ruil wilde hij Relena als vrouw. Zechs had gezegd tegen haar dat hij eerst alles overwogen had. Hij dacht dat ze gelukkig zou kunnen leven met Treize. Daarom had hij tegen Treize 'ja' gezegd. En nu, kon zij Relena Peacecraft, geen 'nee' zeggen.

Relena liep naar voren. Ze zag dat de mensen naar haar keken. Ze waren allemaal blij voor haar. Nou, allemaal? Relena zag vanuit haar ooghoeken Hilde en Dorothy staan. Ze straalden één en al bezorgdheid uit. Ze waren gisteren nog naar haar toegekomen.

Flashback

"Ben je mal? Ga je met hem trouwen?"

Riep Dorothy kwaad uit. Relena staarde naar de grond. Ze kon niets tegen hen inbrengen, maar dat kon ze ook niet tegen Milliardo.

"Jouw broer is niet goed! Hij weet heus wel dat je nooit blij zou kunnen zijn met hem."

Vervolgde Dorothy woedend terwijl Relena nog geen kik gaf.

"Ik snap 't niet."

Hoorden ze allebei plotseling Hilde zachtjes zeggen. Ze keken allebei op naar Hilde. Hilde keek peinzend uit het raam en richtte haar aandacht toen op de andere twee aanwezigen in Relena's slaapkamer. Ze liep naar de twee toe en ging tegenover Relena zitten.

"Wat is er mis gegaan? Jij en Heero vormden zo'n leuk stel… Hebben jullie ruzie gehad, of… is het iets anders?"

Relena bleef zwijgen.

Einde Flashback

Iedereen keek naar het meisje met haar mooie blauwe ogen en haar glanzend blond hoog opgestoken haar. Haar slanke lichaam gestoken in een prachtig witte bruidsjurk, die na haar heupen breed uitliep en als een tweede huid op haar bovenlichaam was vastgeplakt. Het meisje dat zonder treuzelen, zichzelf aan het lot overlatend naast Treize Khushrenada stond, die haar en brede glimlach schonk. Het meisje Relena Peacecraft die snel Relena Khushrenada zou worden. Haar lip trilde toen ze haar jawoord gaf. Maar niemand merkte het op behalve de G-piloten, hun vriendinnen en natuurlijk Heero, die als eerste het kerk weer uitliep.

Zo, dit was dat 1 van de 7 hoofdstukken, hoop dat jullie 'm leuk vonden. Laat a.u.b. een review achter en lees ook mijn andere verhaal en mijn andere gedicht(en).
Alvast bedankt!