Deze fanfic gaat over Sophia Bush (Brooke uit One Tree Hill)
Mijn verhaal begint op het moment dat ze auditie gaat doen.
De meeste dingen in dit verhaal zijn verzonnen en dus geen feiten!
Het was donderdagochtend en Sophia zat op de bank zenuwachtig van de ene naar de andere zender te zappen. Een week geleden had ze van The WB Television Netwerk een brief ontvangen, waarin stond dat ze auditie mocht komen doen voor een rol in een nieuwe tv serie. Deze tv serie moest de nieuwe hitserie gaan worden van the wb. Sophia had wel vaker auditie gedaan en wist dus precies hoe alles in z'n werk ging. Maar deze keer was anders...deze keer was ze echt zenuwachtig. En ze wist ook precies waarom. Ze had het idee dat als ze deze rol zou krijgen dit weleens haar grote, langverwachte doorbraak zou kunnen worden
Zuchtend keek Sophia op de klok. Het was half 12. Haar auditie was om 1 uur. "Hmm, ik ga me maar eens omkleden". Ze hees zich omhoog van de bank en slenterde naar haar kamer.
Daar trok ze haar kast open en begon setjes bij elkaar te zoeken. "M'n spijkerbroek met rood topje..te sportief, m'n zwarte rokje met witte blouse dan maar.nee....te sexy, m'n witte broek met roze vest.ook niks..te cassual". Geirriteerd smeet ze alles op haar bed. "Zoveel kleren en niks om aan te trekken".
"Lukt het lieverd?" Sophia draaide haar hoofd om en zag haar moeder in de deuropening staan. "Nee, niet echt. Ik kan niks vinden wat echt geschikt voor vandaag".
"Dan doe je toch gewoon aan wat je altijd aan doet naar je audities?" Haar moeder liep haar kamer in en pakte een zwarte broek met een rood jasje van haar bed.
"Kijk deze bedoel ik, dit staat je echt hartstikke netjes".
"Ja, maar mam, ik wil deze keer iets anders dan netjes, ik wil opvallen, spetteren. Als ze me zien moeten ze denken..naar dat meisje zijn we op zoek, haar willen we hebben. Snap je?" Sophia keek haar moeder aan.
"Ja, ik denk het wel, maar vergeet niet ,welke kleren je ook aan hebt je zult het geweldig doen. Geloof me schat".
Sophia zuchtte. "Oke mam, dank je wel". Ze gaf haar moeder een knuffel.
"Ik ga even wat boodschappen doen. Moet ik nog iets voor je meenemen?"
"Uhm, nou ik denk dat ik straks wel een lekkere reep chocola kan gebruiken". Ze gaf haar moeder een knipoog.
"Ik zal eens kijken wat ik kan doen" zei haar moeder glimlachend. "Veel succes straks, zet hem op en ik zie je vanmiddag weer!".
"Is goed, doeg mam".
Ze draaide zich om en begon weer naar de mega grote stapel kleren op haar bed te staren.
Een half uur later hingen alle kleren weer in de kast. Het had even geduurd maar ze had een beslissing genomen.
Bewonderd keek ze in de spiegel. Oke dit stond haar best wel goed. Ze kon op dit moment geen betere outfit verzinnen. Ze had een zwarte rok aan die op haar knie viel, daaronder haar zwarte laarzen en als laatste een donkerrood truitje. "Nu alleen nog m'n haar". Ze liep naar de spiegel en deed haar haar omhoog. "Hmm..toch maar los". Omdat ze met haar rokje geen verkeerde indruk wilde wekken, koos ze voor niet al te opvallende make-up. Een beetje mascara, oogpotlood en lipgloss.
Weer staarde ze naar de klok. Kwart over 12. Het was een half uurtje rijden naar het kantoor van The WB waar ze haar afspraak had. "Laat ik maar gaan, beter te vroeg dan te laat". Ze pakte haar tas, stopte de brief erin en greep haar autosleutels van de kast.
"Wow, dat ziet er niet slecht uit".
Sophia stond midden in de hal van The WB Productions.
Ze liep op de receptie af. Achter de balie zat een jong meisje driftig op haar toetsenbord te tikken. "Rotding, altijd werk je me tegen, ga weg, ga weg".
"Ahum" kuchte Sophia zachtjes. Geschrokken keek het meisje op en ze kreeg een kleur. "Sorry, neemt u me niet kwalijk".
"Geen probleem hoor". Sophia begon te lachen. "Misschien moet je eens Ctrl-Alt-Delete proberen". Ze gaf het meisje een knipoog.
"Oh..bedankt". Het meisje keek Sophia aan. "Kan ik je ergens mee helpen?".
"Ja, ik kom voor de auditie van Peyton Sawyer. Ik heb een afspraak met de heer Renold".
Het meisje sloeg een enorm afsprakenboek open.
"Wat is je naam?" "Sophia.Sophia Bush".
"Ja, je staat erin. Je gaat met de lift naar de 3e verdieping, dan de gang in naar links en dan is het de 4e deur. Ik zal even doorgeven dat je eraan komt". En meteen greep ze naar de telefoon. "Oke dank je wel". Sophia liep naar de lift en drukte op de knop. Meteen sprong hij open. "Oke de 3e verdieping. Dan hier naar links en dan de 1.2..3.deze deur". Aarzelend bleef ze staan. "Komop soof, dit is je kans" sprak ze zichzelf moed in. Ze klopte aan. "Binnen" hoorde ze een zware mannen stem zeggen. Ze zuchtte nogeens diep een stapte naar binnen...