PIEPPIEPPIEP~ mijn wekker ging af en ik werd rustig wakker. 'Waar ben ik?' zei ik toen ik merkte dat ik weer eens wakker werd aan de andere kant van mijn kamer. Ik liep naar mijn bed en deed de wekker uit. 'Goedemorgen zonder zorgen!' riep ik vrolijk. Ik rende naar beneden 'goedemorgen' riep ik naar iedereen die ik tegen kwam. Ze hadden er waarschijnlijk minder zin in dan ik, want ze reageerde geïrriteerd. We ontbijten met zijn alle, mijn stiefmoeder, vader, halfbroer, halfzus en ik, maar we praten nooit of we praten met iedereen behalve mij. Hoeveel moeite ik ook doe om gezien en gehoord te worden iedereen negeert mij. Na het ontbijt ging ik naar buiten om te vliegen. 'Vader vader, kijk nou eens!' riep ik wetend dat hij mij toch niet ziet staan. Ik zuchtte zachtje en merkte niet dat mijn broer weer eens in de tuin aan het klote was. Ineens schoot er een vuurpijl vlak voor mij langs 'AAAAH!!!' gilde ik van schik. Mijn broer lachte alleen maar. Ik vloog naar hem toe 'het is niet grappig!' gilde ik. 'voor mij wel' lachte hij. 'Hey Kleintje' lachte mijn zus. 'Ik ben niet klein!' riep ik wetend dat ik wel degelijk klein ben. 'Tuurlijk, als jij niet klein bent dan ben ik een huiself' zei ze alsof dat een belediging moest zijn. 'Huiself zijn geweldige wezens, ze luister naar alles wat je ook-' ik stopte mijn zin toen ik merkte dat ze al niet meer luisterde. 'Ja, bla die bla bla bla bla' deed ze alsof ze me na ging doen. Ik zuchtte en besloot er geen aandacht aan te besteden en vloog weg.
Ik was erg blij toen ik een brief van Mila had ontvangen met de vraag of ik bij haar kwam slapen. 'Vader, moeder, mag ik logeren bij een vriendin?' Vroeg ik terwijl ik de woonkamer in rende, wat niet mag. 'Je weet dat je niet mag rennen in huis!' vroeg mijn vader alsof hij dacht dat ik dom ben. 'Ja sorry vader, maar ik ben ook zo vrolijk door die uitnodiging om te komen logeren' antwoordde ik. 'Iemad heeft jouw uitgenodigd om te komen logeren?' krijsde mijn stiefmoeder. 'Uhm ja' ik liet haar de brief lezen. Ze schoot keihard in de lach 'tuurlijk, dit is een truc.' Mijn vader trok de brief uit haar handen en verscheurde hem voor mijn ogen. Ik wist dat dat nee betekende, maar ik was klaar met altijd maar nee te horen. Ik liep rustig naar mijn kamer met een beteuterd gezicht. Ik zocht een stukje perkament en schreef "ja, wanneer ben ik welkom?' en gaf de brief aan sunshine, mijn uil. 'Bescherm het met je leven, maar als je leven er echt van af hangt dan ga jijzelf voor' zei ik nog voor ik haar weg wilde laten gaan, maar zoals altijd zit er een groot nadeel aan mijn kamer, er zijn geen ramen. Ik liep zo stil mogelijk met sunshine naar Bo's kamer om daar sunshine los te laten.
Bo zat in haar kamer en keek me aan met zo'n blik van wat kom je doen scheer je weg. 'Uhm, mag ik sunshine, hier laten wegvliegen?' vroeg ik voorzichtig. 'uhm, wat zou sunshine voor jou moeten afgeven, het is niet zo dat je vrienden hebt.' Zei Bo alsof ik echt niets waard ben, niet dat ik wel iets waard ben maar toch dat hoeft ze me niet te vertellen. 'Oh, ik heb wel vrienden, maar ik snap gewoon mijn huiswerk niet dus wilde ik een brief schrijven met mijn vragen er over' antwoordde ik doodgewoon. 'Oke, voor een keer dan' zuchtte Bo. 'Dankje' mompelde ik. Ik liep door haar kamer naar het open raam en liet sunshine weg vliegen. Ze vindt het altijd heerlijk om weg te gaan, waarschijnlijk omdat het in huis niet leuk en gezellig is. Bo sleurde mij haar kamer uit en gooide meteen de deur achter me dicht.
Ik liep rustig naar de tuin en ging rondje rennen. Alsof Maya ook een uitnodiging had gehad en al wist dat ik niet mog, kwam ze aanvliegen op haar bezem. 'SSSSTTT' sis ik naar haar. 'Jaja, ik ben stil' fluisterde Maya terug. 'Dus gaan we je spullen pakken?' ze keek me aan met een blik van we hebben je nodig. 'Oke, maar stil, begrepen' mompelde ik terug. We sluipte naar mijn kamer en pakte mijn hutkoffer. 'Alles zit er al in behalve kenny' ik pakte kenny, mijn enige knuffel, en deed die in mijn hutkoffer. We ontdekte dat we een manier moesten verzinnen om mijn hele kamer ongemerkt te kunnen vervoeren. Ik pakte mijn toverstok uit de hutkoffer. 'Wingardium Leviosa' mompelde ik. Mijn hutkoffer vloog een klein stukje de lucht in en we liepen met de koffer naar buiten tot ...
