Sunyi, Sepi, Sendiri

By : inainae-chan

~w~

Sunyi...

Sepi...

Sendiri...

Kemana ia pergi?

Aku mencarinya di sepanjang hari namun ia tidak ku temui..

..

Dulu, kau selalu ada disaat aku membutuhkan mu..

Dulu, kau yang menghiburku sampai membuat aku tersipu..

Dulu, kau berikan kasih sayang mu yang selembut salju..

Namun, itu semua berakhir bagaikan kertas putih yang menjadi abu..!

..

Bunga bermekaran jikalau air bersamanya..

Bumi menjadi terang jikalau matahari menyinarinya..

Begitu juga dengan ku, aku akan layu jikalau kau tak bersama ku..

Aku akan gelap jikalau senyum mu tak menyinari ku..

..

Aku rindu akan mata biru indah mu!

Aku rindu akan rambut pirang cerah mu!

Aku rindu akan hangatnya peluk mu!

Aku rindu semua tentang diri mu...

..

Kalau akhirnya kau meninggalkan ku

Kenapa kau pernah singgah di hati ini!

Lebih baik kau tak mengenalku

Dan aku tak pernah sesakit ini...

..

Kini aku seorang diri, sunyi dan sepi..

Itu akibat karna kau menghilang dari ku..!

Satu kata yang ingin ku ucapkan di bibir ini

Bahwa aku mencintai mu

Sampai ajal menjemput ku nanti..

..


Wahah, gimana nih puisi pertama yang saya buat wahai para readers?

Saya yakin para readers langsung muntah setelah baca puisi ini TT^TT

Tapi ina berharap banget para readers yang baik me-review fict ini..

Kritik dan saran sangat ina perlukan

So, mind to review? ^^