-man fanfiction: How it all began.

Hoofdstuk 1: My dear princess.

In het kleine stadje Bringsfield rust een stilte. Overal slapen mensen rustig. In geen enkel huis brand ligt. Aan de rand van het stadje ligt een bos. Daar heerst er geen stilte. Je hoort vogels en andere dieren. Tenminste normaal hoor je alleen die. Nu klinkt er ook een zacht gehuil. Gehuil van een mens of een schepsel.

Daar tussen de bomen en struiken ligt een meisje. Haar benen liggen open en het bloed is al aan het stollen. Ze huilt zacht met haar ogen dicht. Een wolf ligt bij haar. Hij probeert haar te troosten en haar te laten op staan maar het meisje is te moe." Ga maar Gengeij . Ik redt de ochtend toch niet. Ga en zoek een goed thuis." Fluistert het meisje zacht. Langzaam opent ze haar ogen een beetje en kijkt de wolf aan. ze glimlacht zacht.

" Je blijft hier echt tot ik weg ben niet waar." Zegt ze. De wolf knikt en snuffelt nog eens aan haar. Het meisje zucht zacht en pakt de wolf beet bij zijn vacht. Ze trekt zich een klein beetje overheid en laat zichzelf mee sleuren door de wolf. De wolf loopt rustig met het meisje naar het dorp en kijkt af en toe over zijn schouder om te kijken hoe het met haar gaat. Het meisje begint langzaam aan weg te slippen. De wolf gromt. Het meisje kijkt hem aan en lacht zacht.

De bereiken het eerste huis van het dorp. Er brand geen licht. Het meisje laat zich op de grond zakken."Ach, nu weet je zeker dat ik in elk geval begraven wordt." Zegt het meisje zacht.

Opeens springt het licht aan in het huis. Er klinken stemmen uit het huis. De wolf gaat bij het meisje staan maar doet niks. Het meisje zinkt langzaam in een diepe slaap. De wolf kijkt verlangend naar het huis alsof hij wil dat er elk moment een persoon uit stapt." Hou jij je kop nou maar terwijl ik ga kijken wat dat geluid was." Klinkt er vanaf de deur van het huis.

De deur gaat open en een vors gebouwde man komt naar buiten. Hij kijkt even rond en ziet dan het meisje en de wolf. Terwijl zijn ogen groter lijken te worden roept hij iemand. Er komt een vrouw naar buiten. Die slaat meteen haar handen voor haar mond."Oh mijn God. " ze rent naar het meisje, negeert de wolf, om haar te onderzoeken. De man blijft stokstijf staan. Dan schud hij zijn hoofd en loopt naar het meisje toe om de vrouw te helpen.

Het meisje wordt naar binnen gebracht en op de bank gelegd. De wolf volgt het drietal en gaat naast de bank zitten. De vrouw pakt verband en begint het meisje te behandelen. De man is druk aan de telefoon te bellen. De wolf kijkt naar wat er gebeurt en vraagt zich af met wie hij staat te bellen. De vrouw kijkt terwijl ze het meisje behandelt naar haar benen. Die liggen helemaal open en zijn helemaal blauw van de kou. Haar kleding stelt ook niet veel meer voor. Haar jurk , of wat er van over is, is helemaal kapot. Ze heeft geen schoenen meer en haar sokken zijn niets meer dan kleine enkelbandjes. ' Wat zou er toch met het arme kind gebeurt zijn?' denkt de vrouw. Het meisje kreunt en opent langzaam haar ogen. De vrouw kijkt verbaast op." Ow mooi. Je bent wakker. Kom dan neem ik je mee naar je slaap kamer." Het meisje knikt zwak en laat zich op tillen. De vrouw brengt haar naar de logeer kamer en legt haar op het bed. Het meisje valt meteen weer in slaap. De vrouw kijkt nog een keer om voor ze het licht uit doet."Slaap lekker My dear princess."

…………

De man genaamd Kekai hangt net de telefoon op als zijn vrouw binnen komt." De dokter komt morgen en brengt mensen mee die misschien weten wie ze is." De vrouw genaamd Haruhi zegt:" Wie haar misschien kennen?! Kekai ze is geen dier. Kom op nou. Je hebt gezien hoe ze er aan toe was. Wat als die mensen nu weer precies het zelfde met haar doen!!" Kekai kijkt haar aan en zegt niks. Haruhi gaat zuchtend zitten. Ze kijkt naar haar handen."Kekai , ik maak me zorgen. Er gebeuren de laatste tijd zoveel vreemde dingen. Wat nou als zij hier verantwoordelijk voor is? Wat nou als we haar niet kunnen helpen?" Kekai's blik verhard." Zij is een vreemdeling Haruhi denk er ook maar geen seconde aan om haar hier te laten. Morgen komen die mensen en die nemen haar waarschijnlijk mee. Wen maar niet al te veel aan haar. Ze is niks voor ons, alleen maar een vondeling." Haruhi begint te huilen." Maar wat nou als ze haar niet mee nemen? Moeten we haar dan in de steek laten? Je weet dat je dat niet van mij kan vragen Kekai!" Kekai kijkt haar aan en zucht. Dan loopt hij naar haar toe en knuffelt haar." Als ze haar niet meenemen zorgen we wel voor der maar als ze haar meenemen moet je me kunnen beloven dat je haar laat gaan." Haruhi knikt verdrietig terwijl er tranen over haar wangen lopen.

Kekai laat haar los en loopt naar de logeerkamer. Hij kijkt even om de hoek en ziet dat de wolf in de kamer zit. Hij glimlacht." Jij verlaat haar ook niet voor een moment hé?" De wolf kijkt hem vragend aan. Kekai loopt naar het beest toe en aait het over zijn hoofd. De wolf kijkt Kekai aan maar doet niks. Kekai kijkt naar het meisje. Ze ligt rustig te slapen. Kekai glimlacht en loopt de kamer weer uit. De wolf gaat op de grond liggen en valt in slaap. Kekai en Haruhi gaan naar bed maar beide kunnen niet in slaap komen. Ze zijn te nerveus voor morgen. Want morgen komen hun..

Einde hoofdstuk 1