De Grijze Havens
Zeemeeuwen in de blauwe lucht,
de tijd is nu gekomen
om in the schepen naar het Westen,
naar het land der Goden.
De Grijze Havens roepen mij,
ze hebben mij in hun macht.
Maar moet ik openlijk vertrekken,
of stiekem in de nacht?
Ik weet het niet, ik weet het niet!
Toch kies ik voor het eerste.
Ik neem afscheid van mijn vrienden,
lotgenoten in mijn queeste.
De tijd is nu gekomen
om eindelijk in te schepen,
om te ontsnappen aan de moeilijkheden
die komen met dit leven.
De duistere horde die me achtervolgt,
die overal kan komen,
me overal belagen kan,
maar niet in 't land der Goden.
Ik stap met trage tred het dek op,
en kijk! het is al avond.
Het schip vertrekt, en ik neem afscheid
van de Grijze Havens.
----------------------------
Bekroond met een derde plaats in de Molse Poëzie Prijs voor de Schoolgaande Jeugd™