Hallo allemaal! Ik hoop dat jullie mijn verhaal een beetje leuk gaan vinden! Maar ik zal wel even vertellen dat de eerste 2 hoofdstukjes een beetje de inleiding is en dat ze daarom wat korter zijn! Maar na die 2 hoofdstukken begint het verhaal dus pas echt! Heeel veel lees plezier! En ik vind het helemaal niet erg om een reviewtje te krijgen!

Het begin

De tranen stroomde over haar gezicht van angst terwijl ze door de lange donkere gang liep. Het geluid van een schreeuwende peuter werd steeds harder. Ze begon steeds sneller en sneller te lopen tot ze begon te rennen.

'Nina! NINA!' Schreeuwde ze zo hard ze kon. 'Lisaaa! LISAA! Ik ben hier!' Schreeuwde de peuter. Haar stem was gedempt, maar je kon toch horen dat ze dichtbij was.

Het meisje dat Lisa hete rende verder door het huis dat net een dolhof leek. Bij elke gil die ze van Nina hoorde ging ze harder rennen. Wanhopig trok ze alle deuren van het huis open, maar nergens zag ze haar. Nina mocht er eigenlijk niks van weten, maar Lisa moest haar vinden! Aarzelend trok Lisa toch een glanzend stukje hout tevoorschijn. Het leek op een soort toverstok.

Ze mompelde wat en zwaaide met het stokje waar een mooie zachte kleur uit kwam. Al snel kwam er een peuter naar haar toe zweven met een vloekende man erachteraan.

Lisa ving Nina op en rende weg met de peuter. Ze rende de stijlen trap af, en liet het stokje hout niet uit haar handen vallen. Ze rende naar de deur gooide hem open en rende naar buiten terwijl ze allemaal spreuken naar de man achter haar schreeuwde. Maar de man was sneller. Hij haalde ze bijna in, maar haalde toen ook een toverstok te voorschijn. Hij schreeuwde iets raars, en er spoot een groene giftige straal uit de stok. Lisa viel plat op de grond met Nina nog in haar armen.

De levenloze ogen van Lisa zagen er griezelig uit. Zo snel ze kon rende de kleine Nina weg. De man volgde haar niet, maar bleef roerloos naar het dode lichaam van Lisa staren.

Uitgeput bleef Nina na een kwartier lang rennen even uitrusten. Waar was Lisa? Waarom volgde ze Nina niet? Waar was haar grote zus gebleven? Haar lieve zus? Haar grote voorbeeld! Verbaasd keek Nina om zich heen. Nog te klein om het te snappen. Nog te jong om het te weten. Eenzaam en alleen...

Huilend werd Nina wakker van het geschreeuw van Marion.

'Nina wakker worden! Kom op, opstaan! We gaan zo vertrekken. Met of zonder jou!'

Ik keek om me heen. Ik zuchten. Weer een nachtmerrie. Ik dacht er liever niet over na. Maar het was helaas echt zo gebeurd.

Toen ik nog maar een babytje was, was mijn vader dood gegaan. Mijn moeder heeft me nooit precies uitgelegd hoe dat kwam. Maar daarna kwam mijn moeder elke avond thuis met een andere man. Ik en mijn zus Lisa, die 13 jaar ouder was dan mij, vonden het maar niets. En toen ik een jaar of 3 was kwam mijn moeder dus weer met een nieuwe man thuis. Een man waar iets anders mee was. Ik wist dat Lisa wist wat er anders aan hem was. Maar ze zei dat ik te klein was om het te weten. Die avond nam de man mij mee naar een kamer. Hij haalde iets te voorschijn waarvan ik niet wist wat het was. Er kwamen allerlei kleuren uit. Kleuren die mij pijn deden. Ik kan me nog goed herinneren hoe Lisa mij schreeuwend zocht. Maar de man die bleef door gaan. Mama deed ook niks. Uiteindelijk werd ik door een prettig gevoel uit de handen van die man gerukt. Ik zweefde weg en belande in de armen van Lisa. Ze rende met me weg. Maar de man was ons gevolgd. En buiten heeft hij haar vermoord... Ik wist niet wat het was. Ik wist niks van alles af! Ik wist het niet... Ik rende weg en dacht dat Lisa wel weer op zou staan. Dat ze mij zou volgen. Maar dat deed ze niet. Ik kan me voor de rest alleen nog maar herinneren dat ik ergens buiten ging slapen...

En ik werd wakker bij Marion. Ik kende haar niet, maar ze was aardig en lief voor me dus ik vond alles goed.

Van mijn moeder heb ik bijna niks meer gehoord. Alleen dat ze 3 jaar geleden was overleden. Ze wilde me niet meer na wat er allemaal was gebeurd.

En al die tijd waren veel dingen voor mij onduidelijk. Ik wist niet wat alles was. Alles wat gebeurd was, was een raadsel voor mij. Hoe kon het dat Lisa zomaar dood was? En wat deed die man met mij? Ik snapte het niet. Tot ik 11 was. Ik kreeg een brief, en door die brief was alles mij uitgelegd.

Ik was een heks. En zo was mijn zus ook. En die man die anders was, was een tovenaar.