(A/N) Hey mensen,

Dit is een nieuw experiment van mij. En ik wil graag weten of het werkt!

Zouden jullie willen reageren als jullie benieuwd zijn naar een verhaal achter dit proloog?

Bedankt!

Kusjes Noeks!

Proloog

Ik rende nooit weg voor mijn angsten. Ik trotseerde ze altijd en maakte daar mijn hobby van. Ik zocht naar het gevaar en de avontuur die je eraan kon beleven. Als ik het eng vond, gaf dat me zo een goed gevoel dat ik alleen maar wilde. Nooit heb ik mijn angsten niet onder ogen durven te komen, het was een te groot avontuur. Ik was verslaafd aan het gevoel van angst.

Ik heb me meerdere malen afgevraagd of dat wel kon en of het goed was waar ik me mee bezig hield. Ik vertelde mezelf dat het niet erg was zolang ik het bij mezelf hield. Ik was geslaagd voor schouwer en trok erop uit, oproepbaar zodra er een ernstige zaak aan de orde kwam.

Ik werkte altijd alleen. Ik was altijd alleen. Ik hield van niemand en niemand hield van mij, het leven was prachtig. Er was alleen één iemand waar ik om gaf en dat was mijn vader. Ik zag mijn vader zelden, maar hij betekende alles voor mij. Mijn moeder heb ik nooit gekend.

Ik heb mijn eigen acties altijd goed gekeurd, totdat ik mijn vader erbij betrok. Het was niet met opzet. Het was in de tijd dat Voldemort sterk aan de macht was en ik, als schouwer, de opdracht had zoveel mogelijk dooddoeners te arresteren. Ik woonde bij mijn vader, die had een klein knus huisje buiten de stad op een heuveltje. Ik hield van dat huisje, ik kon alles overzien en leefde dicht bij mijn vader. Als hij problemen had kon ik ze voor hem oplossen en ik kon hem beschermen. Maar die nacht kwam ik tekort en faalde ik. Ze hadden mijn vader te pakken gekregen en toen had ik geen vader meer en daarmee ook gelijk niemand meer die iets om me gaf, of zelfs wist van mijn bestaan op de schouwersbaas na.

Na die nacht heb ik mijzelf beloofd nooit meer om iemand te geven en om degene die mij dit aan had gedaan ervoor te laten boeten. Ik had een nieuwe angst, het verliezen van dierbaren. Ik probeerde me te concentreren om mijn wraak, maar dit lukte niet zonder onder de mensen te komen. Ik zat in een dilemma, ik wilde niet meer onder de mensen komen maar ik wilde wel wraak. Wat moest ik doen? Weg rennen, of doorzetten?