Lieve Damon,
Het spijt me. Het spijt me dat het zo gelopen is. Het spijt me dat ik niet tegen je gezegd heb wat ik voel. Het spijt me dat deze brief de enige uitleg is die je krijgt, maar wat me het meeste spijt is dat we er nooit achter zullen komen wat zou kunnen zijn geweest. Ik ga namelijk weg.
Ik weet het, het is egoïstisch van me, maar ik kan het gewoon niet meer aan. Na alles wat er gebeurd is wil ik gewoon weer een normaal leven, weer over normale dingen praten en het ergste wat je meemaakt op een dag is dat je haar niet goed zit. Die dagen mis ik. Ik wil mezelf weer ontdekken. Ik wil je daarom vragen niet naar mij op zoek te gaan.
Als je in mystic falls blijft wil je dan alsjeblieft een oogje houden op Jeremy en Jenna.
Het spijt me,
Elena
Het was 1 jaar, 50 weken en 3 dagen geleden dat hij deze brief had gekregen en er ging geen dag voorbij dat hij hem niet las. Nog steeds deed elke letter in de brief pijn en vooral het eerste stuk wat ze geschreven had gaf hem altijd hoop, maar die werd daarna snel weggevaagd door de rest van de brief. Hij hoopte nog steeds dat ze ooit terug zou keren naar Mystic falls, maar totdat hij dit nieuws hoorde was hij weer aan het reizen, en hij voelde zich eenzamer dan ooit. Ze had geschreven dat ze niet wilde dat hij haar ging zoeken, en hij respecteerde dat ook al deed hem dat heel veel pijn, en zei zijn hart elke dag om te zoeken naar Elena. Stefan daarentegen hield zich helemaal niet aan Elena's wensen en was nog steeds op zoek naar haar. Tot nu toe had hij geen succes. Jenna en Jeremy kregen nog minstens een keer in de week een e-mail van Elena of een telefoontje. Net zoals Bonnie en Caroline. Dat was nog het ergste voor hem, dat ze contact hield met hen maar niet met hem.