Αυτήν τη γράφουμε με την αδελφή μου, τη UnionSagittarious εδώ και πολλά χρόνια...Αλλα μολις τώρα αποφασίσαμε να τη βάλουμε και αυτήν εδω!
Αφιερωμένο εξαιρετικά στους καλύτερους φίλους μου...Χαραυγή, Ακυλίνα, Κώστα, Μιχάλη, Νάντια, Μαρίνα, Πέτρο και Φάνη...Αν και δεν είμαι πια φίλη με όλους, δε τους ξεχνώ ποτέ. Τώρα η αδελφή μου σε ποιον τ'αφιερώνει...Όταν ερθει θα τη ρωτήσω.
ΔΕ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΤΑ ΝΤΙΤΖΙΜΟΝ
Χρησιμοποιήσαμε το χώρο της κατασκήνωσης Happy Days σαν κατασκήνωση στην οποία διαμένουν τα παιδιά, στην οποια περάσαμε και οι δυο αρκετά καλοκαιρια της ζωής μας. Το πρόγραμμα των δραστηριοτήτων και ό,τι αναφέρεται σε σχέση με δραστρηριότητες-πρωνό-βραδινο-ντίσκο και τις εγκαταστάσεις τις κατασκήνωσης είναι όλα όσα θυμόμαστε απο την δική μας παραμονή εκει. Επίσης χρησιμοποιήσαμε μια σκηνή στην οποία είχαμε μείνει και οι δύο, το 2005 η αδελφή μου και το 2006 εγώ, την 39. Στην αρχή είπαμε να τους βάλουμε στην 33, την πρώτη σκηνή που ήμασταν μαζί, αλλα καταλήξαμε στην 39 γιατί έχει θέα την πάνω πισίνα.
Τζο-Δεκαέξι ετών
Ματ, Σορα, Τάι-δεκαπέντε ετών
Ίζι, Μίμι, Γιολέι, Κεν-δεκατέσσάρων ετών
Τικέι, Κάρι, Ντέιβις-Δεκατριών ετών
Κόντι-δώδεκα ετών
- - - - - - - - -
Η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι η ιστορία μου. Η δική μου, του αδελφού μου και των φίλων μας, δηλαδή της ομάδας μας, η οποία άρχισε το καλοκαίρι του 2000.(Μη φανταστείτε καμια αθλητική ομάδα. Όχι. Απλά έτσι λέμε την παρέα μας)
ΤιΚέι-Βαρέθηκα να κάθομαι έτσι! Δεν πάμε να ρίξουμε καμιά βουτιά στην πισίνα, ε παιδιά;
Ματ-Μόμολο, δεν μπορούμε να πάμε στην πισίνα για δύο λόγους. Πρώτον γιατί είναι μεσημέρι και δεν μας αφήνουν να βγαίνουμε απο τη σκηνή, και δεύτερον γιατι δεν είναι στις δραστηριότητές μας!
ΤιΚέι-Ε, εντάξει, μια ιδέα έριξα, πο...
Ματ-Να μη ρίχνεις ιδέες! Είσαι πολύ μικρός ακόμα για να 'χεισ δική σου γνώμη! Κοίτα να δεις! Α΄ρχισε να 'χει και το δεκατριάχρονο αδελφάκι μου δική του γνώμη! Ορίστε μας! Οχού!
ΤιΚέι-Οφού!
Απο την τελευταία κουκέτα στο βάθος δεξιά ακούγεται μια κοριτσιστικη βαριεστημένη φωνή
Μίμι-Αρχίσατε πάλι να μαλώνετε εσείς οι δύο? Δε βαρεθήκατε επιτέλους? Υποτίθεται ότι είσαστε αδέλφια!
ΤιΚει-Με χωρισμένους γονείς;
Σόρα-Τί σημασία έχει αυτό; Αδέρφια είσαστε, πρέπει εσείς να μονοιάσετε!
Ματ-Μα αφού λέει βλακείες! Δεν είναι βλακεία το ότι δε γουστάρει την ομαδάρχισσα μας και γουστάρει την αδελφή του Τάι; Μου'γινε απο τόσο μικρός και ειδικός σοτυς έρωτες, ο καζανόβας!
ΤιΚέι-Ε, γιατί το είπες;! Εξάλλου η αδελφή του είνια κούκλα!
Ενα αγορίστικο πόδι εμφανίζεται στο προσκήνιο. Ένα πολύ περίεργο πόδι. Με κάλτσα που βρομάει. Από την μπροστινή πάνω κουκέτα.
Τ'αι-Ποιός με φώναξε;
Απ'τη σκηνή 38 ακούγεται η φωνή της απο'κει ομαδάρχισσας.(23 ετών)
Ομαδ.Σκηνής 38-Ησυχία! Οι δίπλα ησυχάστε1 Εσείς απ'το 39!
Δεν τη χωνεύω καθολου αυτήν την ομαδάρχισσα! Μου τη δίνεισ τα νεύρα. άσε που, κάθε φορά που μαλώνω με το Ματ, όλο και κάποια σκηνή θα παραπονεθεί ότι κάνουμε φασαρία. Κατάλαβες? Μα να μήν μπορείς να μαλώσεις με τον αδελφό σου, βρε παιδάκι μου...
Τζο-Καλα σας λεει η ομαδάρχισσα! Άλλωστε θέλουμε να κοιμηθούμε!
Σόρα- Μόνο τα φυτά με πατομπούκαλα που το παίζουνε φρόνιμοι -και καλά- σαν κι εσένα! Πρωτάκι!
Τζο-Α, για να σου πω! Ως εδώ και μή παρέκει!
Σόρα-Γιατι, τί θα μας κάνεις; Θα φωνάξεις τη μαμάκα να μας κάνει ντα; Όχι που θα μας βγάλεις γλώσσα επειδή πήγες λύκειο κ εμείς ακόμα τρίτη γυμνασίου!
Απο το κάτω κρεβάτι της μπροστινής κουκέτας δεξιά εμφανίζεται μια γλυκιά μουτσούνα
Κάρι-Μη λες ψέμματα Σόρα, εγώ κι ο ΤιΚέι πάμε ακόμα πρώτη γυμνασίου!
Σορα-(αλλάζει ύφος) Δεν εννούσα κι εσάς αγαπούλα μου...
Τάι-(Πετάγεται πάνω) Μηνξαναπείς αγαπούλα σου την αδελφή μου, OK? Aγαπούλα είναι μόνο δική μου!
ΤιΚέι-Και δική μου!
Ματ-(Αρπάζει τον ΤιΚέι απ'τα μαλλιά) Ναι, εσύ μη χάσεις μικρέ ερωτύλε!
ΤιΚέι-(Πιάνει το κεφάλι του) Άαααασε με!
Σόρα-Αστο καλέ το παιδί...
Ματ-(αφήνοντας τον Τικέι)Εσύ μη μιλάς. Αυτή είναι αδελφική υπόθεση...
Σόρα-Άμα σου χώσω καμιά θα σου πω εγώ! (αναστενάζοντας, στρεφεται στη Μίμι) Τί κούκλος που είναι όταν θυμώνει...
Μίμι-(Πνίγοντας ένα γελάκι)Ποιός καλε, ο Ματ? Ε, εντάξει, είνια λίγο ωραιος, αλλα σαν τον Brian Krause...
Σόρα-Σιγά που είναι ωραίος ο Brian. Να πεις ο Orlando Bloom...Που είναι και πιο νέος...
Μίμι-(Κοιτάζοντας τη Σόρα μισοαστεία, μισοθυμωμένα) Αν ξαναπείς αυτό που είπες για τον Brian μου, θα πω στο Ματ ότι σου αρέσει! (Ενώ μιλάει δείχνει στη Σόρα το σκίτσο του Brian που ζωγράφιζε)
Σόρα-Όχι, όχι, ο Brian είναι θεός, κούκλος, πρίγκιπας...Μην το πεις, παραδίνουμαι!
Ενα κατακόκκινο κεφάλι ξεπροβάλλει απο'την κουκέτα κάτω απ'τις Μίμι
Ίζι-Σταματήστε! Μόλις έχασα από έναν εξωγήινο στο κομπιούτερ μου!
Ματ-Τελείωσε η ώρα κοινής ησυχίας! Έχουμε στίβο περιπέτειας! Ποιος θα'ρθει;
Τάι-Γιούχουουουου! Εγώ σίγουρα! Αλλα...(πιάνει την κοιλιά του) Πρέπει πρώτα να φάμε!
Κάρι-(Πετάγεται πάνω θυμωμένη) Παντα η ίδια ιστορία! Σε λίγο θα γίνεις πιο χοντρός κι απ'τον Οβελίξ! Και μη ρωτάς πού τον ξέρω! Διαβάζω κρυφά τα κόμιξ σου!
Τάι-Τι χοντρός ρε νιάνιαρο? Αφούμετά από κάθε γεύμα αθλούμαι!
Ματ-(Αλλάζοντας ύφος) Ε, παιδιά, έρχεται η κούκλα η ομαδάρχισσα μας με το απογευματινό!
Σόρα-(κοιτάζοντας με δολοφονικό βλέμμα τη 19χτονη ομαδάρχισσα ψιθυρίζει στη Μίμι) Μου τον έκλεψε! Παιδεράστρια! (Κι ύστερα, μ'άλλο ύφος) Μμμμ! Τιραμισού!
Ομαδ.Σκηνής 39-(Αφήνει το δίσκο και κοιτάει όλους με ένα γλυκό χαμόγελο)Λοιπόν, παιδιά, τα τιραμισού είναι 15. Θα περισσέψουν δυο. Όποιος θέλει ας τα φάει.
Τάι-(Χοροπηδώντας) Εγώ, εγώ!
Μίμι-(κοιτάζοντας τον με απέχθεια) Φαταούλα!
ΤιΚέι-Λάθος. Τρία θα περισσέψουν! Εγω δεν το θελω, θελω να το φάει η Κάρι!
Ματ-(χωνοντας του το μισο τιραμισου στο στομα) Τρώγε μικρε!
ΤιΚέι-(καταπίνει το μισό) Αφού δεν θα το φαει η Κάρι, φάτο τότε εσύ!(και του πετάει το άλλο μισο στα μούτρα)
Τζο-(Φορώντας αθλητικό μπουφάν και μποτάκια) Πάμε παιδιά!
Μίμι-Πώς ντύθηκες έτσι καλε? Σαν ηλίθιος!
Σόρα-Σαν καράβλαχος!
Ματ-Σαν τρελός που δεν ξέρει τί φοράει!
Τάι-Σαν τσαπερδόνα! Με κουνιστό κώλο!
Κάρι-Σαν καρναβάλι!
ΤιΚέι-Σαν το Βασιλιά Καρνάβαλο!
Ίζι- Σαν το ποντίκι του υπολογιστή μου!
Ματ-Ο αιώνιος Ίζι!(Απηυδισμένα)
- - - - -
Τελος πρώτου κεφαλαίου! Ουφ! Πρώτη φορά γράφω ελληνικό fanfiction! Ελπίζω να σας αρέσει!