Zoals je ziet maar weinig tekst. Maar goed, het is natuurlijk ook maar een Proloog. En die hoeven niet zo groot te zijn.
Laat me weten wat je er tot nu toe van vindt, Because I like reviewssss :D
Liefs,
De zoute zeelucht liet mijn ogen prikken. Verwoed knipperde ik met mijn ogen om de tranen tegen te houden, maar die kwamen toch.
'Ach Maria, stop eens met huilen. Vader komt snel genoeg weer terug.' Moeder keek me bot aan. Ze was nog steeds boos op me omdat ik die ochtend boos op de houtenvloer had lopen stampen. Schreeuwend dat ik met Vader en Levi, mijn oudere broer, mee wilde naar zee. Natuurlijk was ik nog 'te jong' en mijn protest met de woorden 'ik ben al elf' hadden geen enkel effect.
Nu dacht ze dat ik huilde omdat ik Vader en Levi zou missen?
Er is een ding dat je moet weten van me, ik huil nóóit.
Een meeuw vloog krijsend over mijn hoofd en streek neer op het dek van La Bella, het schip van Vader.
Ze was een ongelofelijk mooi schip, groot en stevig. Trots dreef ze in het water.
Verlangend keek ik naar de bemanning die een voorraad eten insloeg en de kaart bestudeerden.
De Stuurman hield een kompas in zijn handen en probeerde de windrichting te bepalen.
Vader en Levi kwamen voor vertrek nog even aan wal om afscheid te nemen.
Ik gaf Levi een hand en omhelsde Vader.
Mijn moeder stopte Levi een appel toe en keek hem bezorgd aan terwijl hij achter Vader aan het schip weer op liep.
Vijf minuten later vertrok het schip en bleef ik met Moeder alleen achter aan land.
We keke La Bella na tot het nog maar een klein stipje aan de horizon was.
Terwijl ik met heel mijn hart wenste dat ik op dat moment op het schip zat.