I hate you, kiss me.

Hoofdstuk 1

De wekker ging en ik hoorde mijn moeder me al roepen.

"Bel-laa! wordt je nou snel wakker, je moet je koffer nog inpakken!"

Vermoeid stapte ik mijn bed uit en liep ik met een slaperig hoofd naar beneden.

Mijn vader en moeder zaten rustig aan de keuken tafel.

"Ja mam, ik heb gisteren alles al ingepakt!"

Ik zal mij trouwens even voorstellen. Ik ben Isabella Swan en nu eindelijk 17 jaar.

Ik woon nu in Phoenix maar helaas ben ik over een halve dag voorgoed weg daar.

Ja je hoort me goed.

Mijn moeder Renee kwam weer in contact met haar beste vriendin Esmee en tot mijn spijt, besluiten ze om samen in een groot huis te gaan wonen in Forks waar het zo goed als altijd regent en nooit mooi weer is.

Dus over een paar uurtjes zit ik opgescheept met mijn ouders ( Charlie & Renee) en met Carlisle, Esmee, Emmett, Alice en Edward. Laten we eerlijk zijn, ik hoop dat ik dit allemaal overleef…

-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-

"Mam?! De taxi staat klaar, we moeten nu echt naar ons nieuwe huis" riep ik naar mijn moeder.

Ze stond weer eens te bellen met iedereen die ze maar te pakken kon krijgen.

Persoonlijk vind ik mijn moeder vaak een beetje raar maar dan op een goeie manier.

"Ja lieverd, ik kom er zo aan." Riep m'n moeder naar me terug.

Fijn. Nog langer wachten.

Rustig liep ik naar mijn vader die bij een tafeltje zat met 3 glazen drinken.

"Pap, moeten we nou echt hier komen wonen, kom op! Volgens mij bestaat een zon hier niet eens!" zeurde ik.

"Bella, je weet dat je moeder dit heel graag wilt, accepteer het gewoon, je gaat het vast heel leuk vinden met de kinderen van de Cullens" snauwde mijn vader terug.

"Nee, ik wil het niet accepteren, ik vind het niet eens leuk dat we naar Forks verhuizen!" riep ik snel terug voordat ik eindelijk ging zitten met mijn muziek in m'n oren.

Na wat gedronken te hebben op het vliegveld gingen we met de taxi naar ons nieuwe huis. Ons nieuw gezamenlijk huis.

"Bella? Bella? Word je wakker nu lieverd?"

huh. Wat? Ik moet vast ergens in de tussen tijd in slaap zijn gevallen want nu stond mijn moeder voor mij met haar koffer al in haar handen.

" Ja, sorry, zijn we er al?" zei ik maar snel als reactie terug.

En op het zelfde moment dat ik verder keek dan mijn moeders hoofd zag ik een enorm groot en mooi huis. Mn mond viel er van open.

"haha ik denk niet dat ik je vraag nog hoef te beantwoorden he, lieve schat?" zei Renee toen ik net even te lang met m'n mond open zat te kijken.

"uh, wat? Oh nee, hoeft niet, mag ik alvast binnen kijken?" vroeg ik nieuwsgierig omdat ik eigenlijk gewoon de leukste kamer wou uitzoeken.

"Tuurlijk, het is je nieuwe huis, maar we hebben de kamers al verdeeld, jij slaapt op de tweede verdieping aan de linkerkant. Helaas moet je wel je badkamer delen met Edward die de kamer tegen over jou heeft" reageerde mijn mama.

"WAT?! Ik ga echt niet met hem op 1 verdieping slapen, kan ik alsjeblieft niet met iemand ruilen?? Aah alsjeblieft mama?" probeerde ik met puppy ogen te vragen.

Tevergeefs mijn moeder vond dat niet zo'n goed idee.

Rustig liep in de oprit op en liep ik naar binnen.

Langzaam liep ik alles langs, de keuken, de beneden badkamer, de huiskamer, de eetkamer, en tot slot kwam ik er achter dat wij een zwembad hebben in dit huis.

Eigenlijk was ik best wel blij, behalve het feit dat ik met hem moest wonen en zijn ouders. Ik ken ze herinneren dat ik heel klein was, maar ik heb ze al zo'n 100 jaar niet meer gezien, als het niet langer is. Waarom word ik dan nu verdoemd om samen met hun te gaan wonen.

Mijn geluk zat me duidelijk niet mee. Vooral niet toen ik net naar boven wou lopen en tegen de muur aan knalde.

De muur? Nee, dit was zachter dan de muur. En het had een vorm. Ik was tegen hem aangeknald.

" Kan je het zien?" vroeg Edward met een vriendelijke lach.

Ik stond verbaast zijn lichaam te inspecteren, zijn lange benen, mooie kont, perfecte vormen, en een redelijk gespierd lichaam en ik bewaarde het gezicht als laatste.

Zijn mooie kaaklijn, prachtige lippen, kaasrechte neus en toen kwam ik bij zijn ogen.

Groen, maar een aparte kleur groen.

Op dat moment begon hij me raar aan te kijken en met zijn hand voor mijn ogen te zwaaien.

"Aarde aan Bella?" vroeg Edward te gelijke tijd dat hij met zijn hand voor mijn ogen stond te zwaaien.

"uhhh, wat zei je?" vroeg ik een beetje verbaasd.

"Ik vroeg of je het kan zien" zei Edward op een verveelde toon.

"ehm, nee, je staat in de weg" zei ik zodat het niet zou op vallen dat ik zo naar zijn lichaam zat te staren.

Hij keek even achter zich en ging daarna aan de kant zodat ik door kon lopen. Ik liep meteen door naar de kamer die voor mij bedoelt was.

De kamer was al helemaal ingericht met meubels, ik moet er alleen nog mijn eigen 'tintje' aan geven zoals mijn moeder dat genoemd had. Ik had een groot king size bed en ging er snel op zitten.

Het was nog zachter dan mijn oude bed die ik moest achterlaten.

Ik hoorde mijn moeder en Esmee beginnen met praten en besloot gewoon even te gaan liggen.

Het was tenslotte een lange dag en ik had echt nog even geen zin om iedereen te begroeten.

Zachtjes begon ik te snotteren en te huilen omdat ik mijn oude huis nu al miste.

Nadat ik uitgehuild was, viel ik met kleding en al in slaap..

-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-