DIGIMON FAILVENTURE
Capitulo 1. Vacaciones de verano
-"Ah, la Tierra. ¡Ahí es donde vivo! Pero creo que no es donde me encuentro…Empecemos desde el principio…Todo empezó con el cambio climático: Selvas que se secaban, desiertos inundados y ciudades en las que hacía calor un frío que pela. Aunque yo no me estaba enterando de eso, porque estaba en un campamento de verano con unos amigos…"
Subida a un árbol, a la sombra, se encontraba una chica morena echándose una siesta, cuando de pronto empezó a nevar. "Pero qué…¿¡Nieve!¡Pero si estamos en Julio!"
-Por cierto, yo me llamo Yoli, algunos también me llaman yoliwyvern, porque me gustan los dragones (son tan gordos…) – bajándose del árbol – y esos son algunos de los chicos que están en el campamento conmigo…
-Esa de ahí es mi tocaya, Yoli. Yo la llamo Yolipando, jeje.
- La que está pegando berridos por ahí es Meli, ¡Tiene muy mala leche!
- El chico con gafas que está con el ordenador es Edu. No sé para qué ha venido, si se pasa todo el día jugando online como un yonki.
- Ese tío de allí que va vestido de verde y está poniendo caras sexuales es Jaime, es un poco raro pero es majo.
- El de las melenas se llama Javi, y esa que le está mordiendo en el brazo es Sara.
- Y ahí estábamos ¡En un campamento de verano con nieve!
Sara - ¡Hagamos un muñeco de nieve, wiii! (chillando como una loca)
YoliP – Joer que frío…Y yo sin ropa de abrigo…
Javi – ¡Un ángel de nieveeeeeeeeee! (tirándose a la nieve)
Jaime – Joer, qué putada , y yo no me he traído mis botas metaleras para la nieve…
Edu – ¡Mierda, la nieve me está jodiendo la conexión!¡LAG!¡NO!¡Me mataron! Me cago en…
De pronto el cielo se nubló y empezaron a saltar chispas y luces entre las nubes. Todos los chicos miraron al cielo.
YoliW - ¡Mirad!¡Edu, deja el puto ordenador y sal a ver esto!
Edu - ¿El qué? (con el ordenador en la mano) ¡Anda, un IFO!
Jaime – Será UFO…
Edu – Eso, eso, UFO…
Jaime – Pues mola un montón… ¡Le voy a hacer una foto! (sacándo su cámara de última generación)
De repente de entre las nubes cayeron unas bolas de fuego que se estrellaron ante sus pies. Todos cayeron para atrás por la explosión.
YoliP - ¿Estáis bien?
Jaime – Sí…¡PERO ESTOY ACOJONADO! – Gritando exageradamente.
Javi - ¿Qué es? (asomándose al agujero donde cayeron las bolas de fuego)
Edu – Parecen…Meteoritos.
De los cráteres comenzaron a emerger unos extraños dispositivos, en total había siete, uno para cada uno de los chicos.
Edu – Pues va a ser que no son meteoritos…(cogiendo uno de los dispositivos)
YoliP - ¿Y qué son?
YoliW – Qué guapo, parece una mini consola o algo así…
Sara - ¡Mola!
Jaime – Si tenéis uno verde os lo cambio…
Edu- Es como un aparato digital de control remoto…
Meli - ¿Tienen instrucciones? (agitándolo)
No les dio tiempo a decir nada más, cuando una gigantesca ola apareció tras ellos, haciéndolos caer por un vórtice.
¿? – Yoli…
YoliW – ¿Uh?
¿? – Yoli, despierta…
YoliW - ...5 minutos más… (dándose la vuelta)
¿? – YOLIIIIIIIIII!
YoliW - ¿¡QUÉ! (incorporándose de mala ostia, se queda mirando un extraño bicho rosa que tenía encima) ¡AAAAAAAAAAHHHHHHHHH!
Yoli se echó para atrás, mientras la bola rosa avanzaba hacia ella dando saltos amigablemente
¿? – ¡Tranquila, soy tu amigo!
YoliW - ¿Qué narices eres tú?
¿? – Te estaba esperando Yoli, ¡Soy Koromon!
YoliW - ¿Koromon…Esperándome?
Edu – ¡Yoli!
YoliW -¡Ah, Edu!
Edu – Yoli, este bicho rosa me está persiguiendo…
¿? – No soy un bicho rosa ¡soy motimon!
YoliW - ¿Tienes otro?
Edu – Probablemente los chismes estos que cogimos controlan a estos bichos…
YoliW – Bueno pues voy a echar un ojo (trepando a un árbol)
Koromon - ¿Qué miras?
YoliW – (con un catalejo) pero qué…¿océano? Pero si estábamos en la montaña…¡Ostias!¡Un escarabajo rojo! ¡Qué grande! Espera….¡VIENE HACIA AQUÍ!¡AAHH!
Koromon – ¡Cuidado, es Kuwagamon! (saltando y lanzándole burbujas mientras Yoli bajaba del árbol)
Edu - ¡Ahhhhhh un bicho!
El kuwagamon pasa de largo destrozando la copa del árbol donde estaba Yoli.
Edu - ¡Qué bestia! ¿Estás bien?
YoliW – He tenido días mejores…¡Koromon!¿estás bien? Suicida, que ese bicho era muy grande para ti… Eres muy valiente…
Edu - ¡Yoli, que viene!
YoliW - ¡Corre!
Los dos salieron corriendo con el kuwagamon detrás.
Motimon – ¡Por aquí! (metiéndose dentro de un árbol)
Edu – Pero qué…
YoliW- Calla, no hagamos ruido… (se le escapa un pedo)… he dicho silencio…
Tras unos instantes, se dejan de oír sonidos.
¿? – Eh, se ha ido.
YoliW - ¿Yolipando?
¿? – Hoolaaa vosotros debéis ser los amigos de yoli
YoliP – Hola chicos, este es Yokomon, mi propio bicho o lo que sea.
Edu - ¡Mira hay otro!
Sara - ¡Tokomon vuelve! (Le alcanza y le espachurra)
Tokomon – ¡Toko, toko!¡Hola a todos!
YoliW – También está Meli, y también tiene uno…
Tsunomon – Hola soy tsunomon.
Javi - ¡Eh chicos! ¿También tenéis cosas de estas?
Edu - ¡Javi!
Bukamon - ¡Eh, que no soy una cosa, soy bukamon!
Javi - ¿Qué leches son estos bichos?
Todos - ¡Somos digimon, monstruos digitales! Somos majos…Leales, con un pelo precioso, o calvos también. ¡Somos divertidos y adorables!.
YoliW – Pues hola…
YoliP - ¿Y Jaime?
Javi – Seguro que está dando una vuelta por ahí…
Jaime - ¡AAAHHHHHHHHHHH BICHOOOOOOO! (apareciendo de entre unos arbustos gritando con kuwagamon detrás)
Todos los chicos - ¡AHHHH! (Les pasa el kuwagamon por encima)
Javi - ¡Que me despeinas, desgraciado!
Tanemon – Jaime, ¿Estás bien? Tanemon te protegerá, ¡tranquilo!
YoliW - ¡Que vuelve!¡Corred!
Javi – ¡Cuando se lo diga a mi madre va a exigir que le devuelvan el dinero!
YoliW – ¡Que alguien aplaste a ese bicho!
Meli – ¡Te cedo a ti los honores!
YoliW- ¡Ahhhh! (derrapando evitando caer por el precipicio) ¡Estamos atrapados!
Jaime - ¡Y ahora qué hacemos! ¡Qué hacemos! (gritando y dramatizando un montón)
Koromon - ¡Vamos digimon!
Los pequeñajos saltaron contra el gigantesco isnsecto, atacándole con sus burbujas de chicle, pero fueron derribados por el enorme monstruo de un solo golpe. Los chicos corrieron hacia sus compañeros.
YoliP – Yokomon!
YoliW - ¿Pero estás loco? Que ese bichejo casi se te merienda…
Koromon – Quería darte una buena impresión…
Edu – ¡Mocomon, hablame!
Motimon – Soy motimon…
Edu- Perdón…Al menos estás bien…
Meli - ¡Que vuelve! (señalado a kuwagamon)
YoliW – ¡Preparaos para correr!
Koromon - ¡No, vamos a luchar!
Motimon - ¡Sí! Pateémoles ese culo de insecto.
Tanemon - ¡Al ataque!
Tsunomon - ¡Vamos!
Todos los niños - ¡Noo esperad!
De pronto una nubarrón apareció en el cielo y de él salieron unos haces de luz de colores que se dirigieron a los siete digimon mientras los aparatos digitales comenzaban a brillar.
Sara - ¿Qué es eso?
Edu - ¿Qué pasa, y por qué brilla este cacharro?
Koromon – Koromon digievoluciona en… ¡AGUMON!
Motimon – Motimon digievoluciona en… ¡TENTOMON!
Yokomon – Yokomon digievoluciona en… ¡BIYOMON!
Tsunomon – Tsunomon digievoluciona en… ¡GABUMON!
Tokomon – Tokomon digievoluciona en… ¡PATAMON!
Bukamon – Bukamon digievoluciona en… ¡GOMAMON!
Tanemon – Tanemon digievoluciona en… ¡PALMON!
Javi - ¿Pero qué coño?...
Agumon - ¡Al ataque! ¡Llama bebé!
Patamon – ¡Disparo de aire!
Palmon – ¡Hiedra venenosa!
Gabumon - ¡Mini fuego C!
Tentomon - ¡Minitrueno!
Biyomon - ¡Fuego mágico!
Kuwagamon retrocedió tras recibir los ataques.
Agumon - ¡Vamos, otra vez!
La segunda oleada de ataques derribó al insecto. Los digimon se volvieron corriendo a los chicos.
YoliW – ¡Lo habéis hecho! (agumon le salta encima y cae al suelo de espaldas) joder koromon has engordado…
Edu – ¡Ahhh es un bicho!¡Quitádmelo, quitádmelo! (corriendo con tentomon detrás)
Tentomon – Pero edu…
De pronto Kuwagamon se volvió a levantar, clavando sus tenazas en el suelo y resquebrajando el acantilado. Los siete niños y sus digimon cayeron por él directos a un río.
Edu - ¡Nooo, por favor, no me gusta el agua, no sé nadar! (enganchándose a tentomon) ¡Vuela bicho, vuela!
Tentomon – ¡Edu, que no puedo contigo animal! (cayendo los dos)
Edu - ¡Aahhhh!
Y así comienzan las vacaciones de verano de estos siete amigos…
