A change

Happy birthday {BPOV}

Het is 9 februari en ik heb mijn wekker met opzet een kwartier vroeger gezet. Vandaag is Edward jarig… Ik droom weg bij zijn naam en besef hoe heerlijk het is om hem te kennen, om hem elke dag te kunnen zien!

Oh, juist ja, hij is dus jarig en hij wordt vandaag 17 jaar… even oud als ik…

Ik fiets elke dag naar school met 2 van mijn vriendinnen: Alice Cullen en Rosalie Hale. Alice was al mijn beste vriendin toen ik nog maar 2 maanden oud was. Ze is geadopteerd door Carlisle en Esmée Cullen toen ze nog heel jong was. Rose kennen we al zo'n 2 jaar, vanaf ze iets begon met Emmet, de broer van Edward en Alice. Ze kan koppig zijn maar is zo trouw als een hond. Emmet heeft echt geluk met zo'n vriendin! Dit komt natuurlijk ook omdat Rosalie het lichaam heeft van een model voor badpakkledij op de cover van een Hollywoodmagazine. Ik grinnik. Duidelijk zeker? ;-)

Over modellen gesproken: Rose heeft ook nog eens -logisch toch?- een modellenbaantje, zeg maar baan, voor Victorie Secret! Alle meisjes zijn jaloers op haar –en alle jongens zijn jaloers op Emmet. Maar geloof me, als je Rosalie Hale/Cullen tegen het lijf loopt ga je écht aan je lichaam twijfelen… Hebben Alice en ik geluk dat we haar al zo lang kennen en zo nog nooit in een depressie gesukkeld zijn…

Ik stop aan de kapstokken van onze klas om mijn jas op te hangen en gluur voorzichtig om de hoek van de deur. -YES!- Edward zit tussen de jongens op een bank -én met zijn rug naar mij. Achter hem staat Emmet. Hij ziet de grijns op mijn gezicht en ik gebaar dat hij stil moet zijn. Hij mag me niet verraden! Hij negeert me dan ook volkomen als ik stilletjes naar Edward sluip. Vlak achter zijn bank hou ik halt. Ik sla mijn armen om hem heen en leg mijn hoofd op zijn rechterschouder. "Gelukkige verjaardag!",fluister ik in zijn oor. Hij kijkt me aan met zijn schitterende scheve glimlach en zijn ogen twinkelen.

Mijn adem stokt… "Dank je!" Hij stopt even. "Hé,je bent het niet vergeten! Ik had ver-wacht dat je zoals altijd je tong zou verliezen als je me zag." Hij grijnst. Verkeerd gedacht, knul. "Mis poes" Ik glimlach en geef hem een zoen op de wang… en negeer de grijnzende gezichten van Emmet en Jasper. "Dus,eh, Bella," Jazzie kijkt me gemaakt serieus –en ondeugend tegelijk- aan. "ben je blij nu dat je niet meer de oudste van de groep bent?" "Of course,I am,Jaz!", grijns ik."Zeg, meneer," ik wend me terug tot Edward, "Dit is toch iets om te vieren, of niet soms?Moet ik jou nu niet eens trakteren? Ja,he?" Zonder op een antwoord te wachten ga ik verder. "We kunnen een filmpje gaan kijken in de cinéma…ik kan je trakteren op een warme wafel of een warme chocomelk… of,"ik aarzel,"als jij nog een suggestie hebt om dit te vieren?" Ik kijk hem vragend aan."Want het is tenslotte jou verjaardag…"

Edward kijkt serieus. "Wat dacht je van een gezellig avondje bij mij thuis? Gewoon bij mij in de zetel een DVDtje kijken?" "Mhmm, dat is een goed idee,Edward." Ik zei het licht sarcastisch.

"Charlie zal het zeker en vast goedkeuren dat ik met de met de knapste jongen van heel Forks -bij hem thuis, in zijn zetel- naar een filmpje ga kijken."zeg ik droogjes. Ik hield mijn gezicht heel goed in de plooi, al zeg ik het zelf. Hij grinnikt om mijn sarcasme- en waarschijnlijk ook om mijn gezicht. "Zeg gewoon dat mijn ouders er ook zullen zijn?"

"Hmm,oké…maar,je vergeet wel nog een heel klein dingetje."ik was ondertussen al bij hem op de bank gaan zitten en zucht."Hoe moet ik in godsnaam bij jouw thuis raken?"

Ik keek naar beneden terwijl ik dit zei, want dit vond ik absoluut geen leuk feit en eigenlijk vind ik het vooral verschrikkelijk gênant."Ik weet niet eens waar jullie precies wonen." Ik haal verlegen mijn schouders op. Ik had het zo stil gezegd dat ik mezelf nauwelijks kon horen- dus ik vermoede dat zij het ook niet gehoord hadden. Ik had het blijkbaar mis;want Emmet, Jasper en Edward proesten het uit. Ik zucht: jongens! Ik rol met mijn ogen, maar wacht geduldig tot ze wat bedaard zijn. Edward ziet de vragende blik in mijn ogen en zucht, maar glimlacht daarna meteen weer. Ter uitleg zegt hij: "Ik kom je toch gewoon halen,Bells." Ja,duh, domme gans! Waar zit je nu weer met je gedachten,Bella? Wat dacht je? Niet bij mezelf in ieder geval…

Hij knipoogt en ik voel de temperatuur in mijn wangen stijgen.