Ze waren zes jaar lang vrienden. Zes jaar.
Misschien was het wel het ergste dat ze hem nog nooit 'echt' had gezien.
Ja, ze had met hem op skype gesproken en via facetime. Ze had hem eindeloze brieven gestuurd. Ze hadden allebei zo naar deze dag uitgekeken.
En nu stond ze hier. Nou ja, eerder zat.
Het vliegtuig zou zo gaan landen en Percy had beloofd om op het vliegveld aanwezig te zijn. Misschien was hij er niet. Misschien was hij het vergeten. Misschien kon het hem niet meer schelen en was ze straks alleen in New York.
Oké Annabeth, rustig.
Zo ging het de hele week al. Alleen de gedachte aan Percy liet al het andere stoppen en ze kwam in een wormgat terecht waarin alles misging. En het was juist de gedachte aan Percy die haar eruit haalde en haar terug bracht in de realiteit.
"Mevrouw Chase, u moet het vliegtuig verlaten."
Ze had niet eens doorgehad dat het vliegtuig al geland was, wat raar was. Hoe kon ze dat missen? En toch. Haar gedachten hadden haar totaal weggehaald, dus waarom zou ze dat niet hebben gemist?
Het vliegveld was vol. Ze kon zich nauwelijks voortbewegen. Hoe moest ze Percy hier ooit vinden?
"Annabeth?"
