Oorspronkelijk gepubliceerd op 03-08-2005.
I-oOo-I
Titel: Droominterpretatie
Auteur: Omnicat (CattyRosea)
Waardering: K
Genre: Horror? Spanning? Zielenleed?
Spoilers: Alleen namen. Niets om je zorgen over te maken.
Waarschuwingen: Nachtmerrie...
Koppels: Geen. Hoewel...
Disclaimer: *vinkt aan*
Samenvatting: Heero heeft een beklemmende nachtmerrie. Ik daag iedere lezer uit zijn of haar eigen interpretatie te geven.
Notitie van de Auteur: Geschreven in een staat die heel dicht bij echte slaap komt. Schijnt de enige geestelijke toestand te zijn waarin ik in staat ben te posten. Hm. Hoewel ik hiervan de schrijfster ben, weet ik niet echt wat hierachter de verborgen betekenis hoort te zijn. Daarom zou ik graag willen dat jij, de lezer, er jouw eigen interpretatie aan geeft. Ik ben benieuwd en sta open voor iedere mening. Geniet er maar gewoon van als je geen zin hebt om te reviewen.
II-o-o-o-o-o-o-o-o-o-I-oOo-I-o-o-o-o-o-o-o-o-o-II
Droominterpretatie
Zijn cockpit was te klein. Er was niet genoeg zuurstof.
Hij sloeg, trapte, beet, kniede en elleboogde naar de dode, bloederige handen die naar hem graaiden. De holle ogen reflecteerden het licht van de monitoren en bedieningspanelen.
Hij brak vrij, dode handen klemden zich vergeefs aan hem vast. De explosie bracht hem aan het rennen, een weidse ruimte met een hoog plafond in.
Vier van de professors, Zechs, Noin, Une, Mariemeia, Dekim Barton, Treize, Sally Po, Catherine Bloom, Dorothy Catalonia, Sylvia Noventa en haar grootouders, Quinze, Tsubarov, omringden hem en keken met ogen die straalden van walging, ongeloof, verdriet, haat, vrees, wanhoop, afwijzing.
Eisend.
Hij struikelde, viel diep en krabbelde overeind.
Odin Lowe, Dr. J en het kleine meisje met haar puppy torenden boven hem uit.
"Je hebt vijf seconden."
Hij draaide zich om en rende.
Zijn benen waren gemaakt van lood, hij gleed uit in iedere bocht op de ingezeepte vloer, de zwak verlichte muren bogen zich naar hem toe, zijn borst was ingesnoerd.
Wufei versperde de weg.
"Vijf." zei hij, opstaand uit zijn kleermakerszit en zijn brede zwaard opheffend, dat glom in het licht dat door de doorgang achter hem viel.
Hij rende een andere kant op.
Quatre versperde de weg.
"Vier." zei hij, zijn vriendelijke ogen glinsterend van de tranen terwijl hij zijn armen spreidde, bereid om stand te houden en te vallen. "Alsjeblieft..."
Hij tolde rond en rende.
Trowa versperde de weg.
"Drie." zei hij, met katachtige gratie landend vanaf zijn hoge stekje, gezicht uitdrukkingsloos als altijd, mes in de hand.
Hij kwam slippend tot stilstand en draaide zich op zijn hielen om.
Duo versperde de weg.
"Twee." zei hij, vrolijk zwaaiend met een zeis met een groengloeiend thermoblad. "Opschieten, maatje."
Hij draaide zich om en rende. Pal tegen een muur op.
"Een."
Hij draaide zich om, wadend door dikke stroop, niet in staat te spreken. Zijn ogen verwijdden zich.
Relena vuurde het pistool af.
Zijn kreet doorkliefde de lucht toen hij overeind schoot in bed, badend in het koude zweet.
"Relena..."
II-o-o-o-o-o-o-o-o-o-I-oOo-I-o-o-o-o-o-o-o-o-o-II
PSAN: Ik nodig iedere lezer uit om, niet alleen te reviewen, maar ook haar of zijn eigen interpretatie van dit stuk te geven. Geen neerbuigende opmerkingen over Relena alsjeblieft, daar ben ik echt niet voor in de stemming. Iedere "schone" review is hartelijk welkom.
