Hoofdstuk 1 cascada: every time we touch
I still hear you voice when you sleep next to me,
I still feel your touch in my dreams.
Forgive me my weakness, but I don't know why.
Without you its hard to survive
Cuss every time we touch I get this feeling,
And every time we kiss I swear I could fly.
Can't you feel my hart beat fast, I want this to last.
Need you by my side.
Cuss every time we touch I get this feeling,
And every time we kiss I swear I could fly.
Can't you feel my hart beat slow,
I can't let you go.
Want you in my life.
Hoofdstuk 1 gehuil, Percy en gehuil
Ginny lag huilend op haar bed, ze kan niet zonder Harry dat weet ze nu wel. Ginny hoopte dat het goed was wat hij deed. Maar diep van binnen wist ze, dat ze er vroeg of laat toch wel achter kwamen. Maar het is zijn schuld! Niet de hare. Er werd op haar deur geklopt.
'Ginny lieverd wat is er? Je ligt nu al uren op je kamer' riep Molly Wemel.
'Er is niks ma, ik wil gewoon even… rusten' zei Ginny.
'Maar Ginny kom dan op zn minst even eten' zei Molly. Ginny stond langzaam op en keek in de spiegel. Haar ogen waren rood, en behuild. Haar haar zat slordig en door de waar.
'Ik… ik kom er zo aan ma' zei Ginny.
'Oké' zei haar moeder en ze liep weg. Ginny begon haar haar te borstelen. Ze wreef in haar ogen, ze begon er al beter uit te zien. Ze haalde diep adem, en liep naar beneden. Iedereen zat aan tafel, ze waren in een diepe discussie. Tot Ginnys spijt zat Zeur er ook weer bij. Ze nam plaats naast George, George keek haar aan.
'Wat is er?' vroeg hij.
'Niks wat jou aangaat' zei Ginny bot. Wat doet ze nu weer? Ze doet nooit zo bot tegen Fred en George.
'Aha je bent chagrijnig' zei George met een grijns.
'Ginny? Kun jij me even et drinken aangeven?' vroeg Fleur. Ginny keek haar vernietigend aan, maar kreeg een boze blik van bill. Ginny probeerde zich te herstellen.
'Natuurlijk Z… eh fleur' zei Ginny lief en ze gaf het drinken aan.
'He Ma, Pa kijk! Daar is Percy' zei Bill. Ginny keek uit het raam, en inderdaad daar kwam Percy aanlopen. Ginny keek naar Fred en George, al hun kleur was weg getrokken.
'Ma… ik heb eigenlijk niet zn honger meer' zei Ginny. Ze wou opstaan maar mocht niet van haar moeder. Percy kwam binnen lopen.
'Ik weet dat jullie boos op me zijn, maar ik wil jullie vragen om vergiffenis' zei Percy. Hij keek naar zijn moeder, zij knikte meteen, toen naar zijn vader, na een tijdje knikte hij ook. Charlie was er niet dus daar kon hij niet naar kijken. Bill en Fleur knikten ook. Fred, George en Ron keken meteen ergens anders heen.
'Gin' fluisterde Percy.
'Alleen mensen die ik mag, mogen me Gin noemen' zei Ginny ze stond op en liep naar buiten. Ze ging tegen een boom aanzitten en keek wat er binnen gebeurde. Fred, George en Ron kwamen woedend naar buiten gestormd.
'Ze vergeven hem! Hij mag weer hier komen wonen' zei Fred woedend.
'Wat! Wat is dat voor onzin?' zei Ginny. Fred haalde zijn schouders op en ging naast haar zitten.
'Ik zweer het je, er is iets met Percy' zei Ginny.
'Ja klopt, hij is gek in zijn hoofd' zei Ron.
'Nee niet zo, maar hij negeert ons een hele tijd, en dan komt hij. Zomaar opeens uit het niets' zei Ginny.
'Verdenk je hem ergens van gin?' vroeg Ron.
'Ja ik verdenk hem ergens van, volgens mij komt er namelijk binnen de kortste keren een inval hier' zei Ginny.
'Van wie?' vroeg Ron.
'Nou… van dooddoeners bijvoorbeeld, ik bedoel hij zou goed zijn toch?' zei Ginny.
'Waarom?' vroeg Fred.
'Nou ik WAS Harrys vriendinnetje, Ron is zijn beste vriend. Eigenlijk heeft Harry heel veel met onze familie. En Percy werkt nog bij het ministerie ook' zei Ginny.
'We houden hem in de gaten' zei George. Ginny stond op, en liep naar binnen, haar broers verbaasd achterlatend. Ze liep de trap op naar haar kamer, Percy en de rest totaal negerend. Ginny ging op haar bed liggen. Ze was boos op alles en iedereen. Op Ron, Fred en George omdat ze haar steeds weer komen storen. Op Hermelien omdat ze haar zolang alleen laat zitten. Op ma, pa, Bill en zeur, omdat ze Percy geloven. Op Percy om wat hij ons allemaal heeft aangedaan en nu weer spijt heeft. Op Loena omdat ze niet schrijft. Maar het meest boos was ze op Harry, omdat hij haar zn pijn heeft gedaan. En op voldemort en de dooddoeners omdat ze dankzij hen niet met Harry kon zijn. Ze voelde zich moe en slap worden en viel inslaap.