Nou beste lezers, dit is m'n eerste verhaal ever en als je het nu leest ben je een beetje laat want dit is de vernieuwde versie. Ik heb hem een beetje aangepast qua taal "" enne de tekst wat vlotter gemaakt. Nou lees-ze
Hoofdstuk 1) H-How the hell are you?
Datum onbekend, Locatie: Some Island in de Caraïben
Fillely, nadat ze drie maanden hadden rondgehangen op zee, een week op een GOD FORE SAKEN ISLAND te hebben rond gebanjerd, had hij het gevonden. THE MEDALLION…
Er zwierven honderden, zo wel niet duizenden verhalen over deze schat rond. Sommige zeiden dat het vervloekt was, andere vertelde er sprookjes over. En weer andere, waaronder hijzelf, geloofde dat The Medallion vooral waardevol was. En daar ging het natuurlijk om!
Daar stond hij dan met een brede grijns op z'n gezicht. "M'lady, crew, can I have yer attention please!" I Captine Jack Sparrow, heb zo juist de meest waardevolle schat ooit gevonden.".
Jack keek even de grot rond en hield trots The Medallion omhoog, voor de ogen van z'n bemanning. Men, wat was het trots op zichzelf. Hij had het weer voor elkaar. Grijnsden keek hij naar The Medallion in z'n hand. ( FLITS).
2005 Somewere in America 0.00.
Pff, wat een dag. Een blond meisje van een jaar of 14, stapt haar kamer in. Dat klote wiskunde ook! Ik leer nou al een week en snap er nog niks van! En alsof dat nog niet genoeg is ligt Collin de hele godganse avond EN NACHT te blèren!
Naja, ze kon het Collin ook niet kwalijk nemen, hij misten gewoon z'n pappa en mamma. (Stelletje klote tweeverdieners, tsss)Waren ze maar wat vaker thuis.
Ze begon haar haar te borstel. Kom op Sue, stel je niet zo aan! Je bent geen drie meer! Je hebt een gewoon leven, een gewoon huis. Gewoon,gewoon. Dat je ouders er bijna nooit zijn is echt niet zo'n ramp, je hebt het allemaal onder controllen. Je moet je niet zo aanstellen!Ze stap in bed en kijk nog een keer naar de klok voor ze in slaap valt.
1.00 PM.
Gapend wordt Sue wakker. Ze kijkt wazig naar haar koeie-wekker. Jesus, het is midden in de nacht! Welke gek heeft haar wakker gemaakt?
Ze rekt zich uit. Misschien is het Collin wel, die wat wil drinken. Maar het geluid komt van beneden en Collin is bang in het donker. Of misschien is het Berry wel. Die hond wil altijd op alle moment iets eten. Naja, ik ben nu toch al wakker, ik kan net zo goed even gaan kijken.
Op haar tenen loop Sue de trap af. Vreemd alle lichten zijn uit. Normaal gesproken is er in de benden gang altijd nog een lichtje aan. Ze klikt drie keer op het lichtknopje zonder succes. Raar, er lijkt wel kortsluiting te zijn geweest. Maar het had niet geonweerd en ze kon zich ook niet herinneren teveel apparaten in het stopcontact te hebben geplugd. Naja, weer een leuk verhaal om op school te vertellen...
Stilletjes loopt ze de gang door. Toch best wel een beetje eng. Ze moest opeens aan scream denken. Begon die film ook niet zo? Heel slechte gedachten, geweldig Sue nou ben je bang!
Gelukkig was daar de woonkamerdeur. Waarschijnlijk zou Berry straks uitbundig tegen haar aanspringen voor eten en was dit voorbij.
Heel voorzichtig deed ze de deur open. Waarom doe ik nu OPEENS zo stil! Je loop in je eigen huis hoor. En waar is Berry! Opeens schoot het door haar hoofd dat ze hem voor straf naar buiten had geschopt, omdat hij op haar nieuwe CD van Linken Park had zitten pissen. (En het was zo'n goeje, zelf met hun nieuwste nummer IN THE END erop.) Ze slikte. Nog steeds hoorde ze het geluid, het kwam uit de keuken.
Ze liep wat dichterbij. Er klonk gerinkel van flessen. O SHIT misschien is het een inbreker. Snel greep ze het eerste voorwerp in haar buurt. GEWELDIG een bezem. Heen voorzichtig sloop ze dichterbij, met de bezem stevig in har handen. Opeens draaide de 'inbreker zich om.
Hier had Sue absoluut niet op gerekend en ze begon keihard te gillen. Niet dat DAT veel zou helpen, de muren waren dik en zij was de enige in huis afgezien van haar broertje en een hond. Maar toch, gillen was een reflex.
De 'inbreker' begon met een vreemd accent te schelden. Snel greep hij Sue bij de keel en snoerde haar de mond. "Okey, little Girl, als ik m'n hand weghaal beloof je dan m'n gehoor te sparen, savvy!
Sue had niet echt veel keus en knikte ja. De inbreker haalde z'n hand weg en ze bekeek de man verwonderd. O MY God, dacht ze bij zichzelf. Wat ziet hij eruit…
De man had vrij lang bruin haar met drets en steentjes erdoorheen. Boven op z'n hoofd had hij een leren hoed en daaronder een rode Bandana. Lang geen kapper gezien zeker? En z'n kleren waren nog erger. Ze waren al heel lang niet in de was geweest en een nog langere tijd uit de mode. Hij droeg een lange leren jas, daaronder een wit halfopen hangend t-shirt en een zwarten broek met doeken en een leren riem eromheen. En alsof z'n kledingstijl al niet erg genoeg was meurden hij ook nog naar de drank. JUST GREAT, een dronken man in huis…
"H-How the hell are you?" Is het enige wat ze kon uitbrengen.
"Well, i'm Captine Jack Sparrow, luv…
Okey, was wel een beetje duidelijk dat Jacky de 'inbreker' was, maar ik had geen idee hoe ik deze twee anders aan elkaar moest voorstellen. Dus vandaar, hopelijk vond je het wat, en zo niet, pech voor jouw heb je weer een halfuurtje vergooid.
-X- Sue-Anne Sparrow.