Where you my friend?

Summary: Het verleden zou vergeten moeten worden, want het is niet de toekomst. Maar wat als het verleden je blijft achtervolgen? Een nieuwe studente komt naar Zweinstein en ze zit in hetzelfde jaar als Fred en George. Ze heeft een geheim dat de tweeling snel ontdekt. Maar dat is niet haar enige geheim. Haar andere geheim is veel serieuzer…en gevaarlijker.

Disclaimer: Ik heb Harry Potter niet verzonnen, al zou ik dat wel willen. Alleen Savannah is van mij.

A/N: Ik heb al een verhaal over Artemis Fowl in het engels. Toen dacht ik: laat ik ook eens een Nederlands verhaal schrijven, daarom heb ik dit idee uitgewerkt. Alles dat cursief is geschreven zijn gedachten. Bij flashbacks of dromen is alles wat onderstreept is een gedachte. Veel plezier met lezen!

Hoofdstuk 1- Verrassingen en Geheimen

Savannah POV

Geweldig. De eerste schooldag en ze was te laat. Vorige week had ze bericht gekregen dat ze als uitwisselingsstudente naar Zweinstein mocht. Ze zou beginnen in het 4e jaar. Op de heenweg naar het station had ze wat problemen in de vorm van een weerwolf. Daardoor kwam ze te laat en mistte ze de trein. Ze moest de hele weg naar Zweinstein vliegen en het was buiten 2 graden onder 0. Toen ze eindelijk bij de school was, kwam ze erachter dat die weerwolf haar koffer kapot had gemaakt, waardoor haar uniform eruit was gevallen. Haar broek was verscheurd waar hij haar gebeten had en ze zat onder de modder. Tot overmaat van ramp begon het ook nog te regenen. Ze zuchtte diep.

Het kan niet erger worden dan dit

'Hé, wat doe jij daar? De sorteerceremonie is al begonnen!' riep een man naar haar.

Hij droeg een lang zwart gewaad en vettig zwart haar plakte aan zijn gezicht door de regen.

Het kan dus altijd erger

De man liep op haar af en pakte haar bij de arm.

'Wat doe je hier? Je bent te laat. Ik zal je mee moeten nemen naar het schoolhoofd'

'Meneer, als ik u was zou ik mijn arm loslaten' zei ze rustig.

'En waarom dan wel onderdeurtje? Wat zou jij me nou kunnen doen?'sneerde hij.

Noemde hij me net een onderdeurtje? Hoe durft hij?

Ze pakte haar toverstok uit haar zak.

'Facilio!'

Een lichtstraal schoot uit haar toverstok en raakte de man vol in zijn borst. Hij vloog tien meter achteruit en kwam tot stilstand bij de rand van een groot meer.

Zo, nu eerst maar de Grote Zaal zoeken

Ze gooide haar lange roodbruine haren over haar schouders en liep richting het grote kasteel.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Fred POV

De sorteerceremonie was afgelopen en ze zaten net van het feestmaal te genieten toen de deuren van de Grote Zaal openvlogen. In de deuropening stond een meisje met lange roodbruine haren die aan haar gezicht plakte. Ze was nat en modderig. Haar blauwe T-shirt zat vol moddervlekken en haar spijkerbroek was aan de linkerkant tot aan de knie opengescheurd. De rechterkant lag helemaal aan flarden. In haar hand hield ze een toverstok en ze had een grote blauwe bloem in haar haren.

Wat komt die hier nu weer doen

Er steeg gefluister op aan de tafels. Iedereen wilde weten wie dat meisje was en wat ze hier kwam doen.

'Misschien is het Perkamentus kleindochter?' hoorde hij Ron zeggen.

'Heeft Perkamentus dan kinderen?' vroeg Hermelien.

'Dat weet ik eigenlijk niet' zei Ron nadenkend.

Hij grinnikte. Zijn broertje kon soms zo stom zijn.

Het meisje liep naar voren zonder zich iets aan te trekken van het geroezemoes in de zaal. Ze liep naar de lerarentafel en zei iets tegen Perkamentus. Hij knikte en professor Banning liep met haar mee door een deur achterin de zaal. Perkamentus stond op en schraapte zijn keel.

'Sorry voor de onderbreking. Het schijnt dat onze uitwisselingsstudente is gearriveerd. Er waren wat probleempjes op de weg hier naartoe, vandaar dat ze wat laat is. Ze zal nu gesorteerd worden. Ga alsjeblieft verder met het feestmaal'

'Een uitwisselingsstudente? Hoe kan het dat wij daar niets van weten?' vroeg George naast hem.

'Ik weet het niet. Ik heb er nog nooit van gehoord' zei hij.

'Ik heb Perkamentus volgens mij wel iets horen zeggen over een uitwisseling. Het moet vlak voor de zomervakantie zijn geweest. Even denken… Ja, nu weet ik het weer. Er werd een student uitgewisseld met een school in Ierland. Dat moet zij zijn geweest' zei Harry.

'Had je dat niet aan ons kunnen vertellen?' zei een verontwaardigde Ron naast hem.

'Sorry, ik was het eigenlijk helemaal vergeten' zei Harry terwijl hij zich op zijn hoofd krabde.

Uit Ierland, nietwaar? Dit kan nog leuk worden.

Het meisje kwam de zaal weer binnen gevolgd door professor Banning. Banning ging haar voor naar de tafel van Griffoendor en hield halt bij Fred en George.

'Fred, George, ik reken op jullie om haar zich hier thuis te laten voelen. Ze zit bij jullie in het jaar, dus maak haar een beetje wegwijs. En geen flauwe grappen dit keer'

De tweeling knikte. Het meisje ging tussen hen in zitten en schepte wat eten op haar bord.

'Ik verga van de honger. Het is een heel eind vanuit Ierland hier naartoe op de bezem' zuchtte ze met een opvallend heldere stem.

'Ben je hier helemaal vanuit Ierland naartoe komen vliegen?' vroeg hij verbaasd.

Ze knikte.

'Ja, het was eigenlijk de bedoeling dat ik met de trein naar het vliegveld ging, vanaf het vliegveld naar Engeland en vanaf het vliegveld hiernaartoe met de trein. Alleen miste ik de trein naar het vliegveld en moest ik het hele eind vliegen'

'Waarom miste je de trein?' vroeg George.

'Ik was op weg naar het station toen ik werd aangevallen door een weerwolf. Daarom ligt mijn broek nu aan flarden. Hij heeft ook mijn koffer kapot gebeten, dus mijn uniform en wat andere kleren zijn weg' zij ze terwijl ze haar schouders ophaalde.

Fred keek naar Perkamentus. Hij fluisterde iets in het oor van professor Anderling. Ze knikte en stond op. Ze liep naar het meisje toe.

'Als u even mee zou willen komen. U kunt een reserve uniform lenen. Het meisje knikte en liep achter professor Anderling aan. Ze aten verder van het vele eten, grappen makend en kletsend. Het meisje en professor Anderling kwamen de zaal weer binnen en liepen terug naar de tafel. Het meisje ging weer tussen hen in zitten.

'Meneer Wemel en meneer Wemel, ik weet zeker dat professor Banning het hier al met jullie over heeft gehad, maar ik zeg het nog maar eens. Haal geen flauwe grappen uit met onze uitwisselingsstudente. Ze is hier nieuw en kent jullie reputatie nog niet. Bovendien lijkt het me niet zo'n goed idee'

De tweeling knikte en professor Anderling liep weer terug naar de lerarentafel.

'Jullie reputatie?' vroeg het meisje verbaasd.

George knikte.

'Wij zijn de grappenmakers van de school. Als je een goede grap wilt, moet je bij ons zijn'

'Niemand kan aan ons tippen' vulde Fred hem aan.

Het meisje lachte.

'Ik vind jullie nu al aardig. Dat zeiden ze ook over mij op mijn andere school'

'Haal jij dan ook graag grappen uit?' vroeg hij.

Ze knikte.

'Heb je eigenlijk ook een naam?' vroeg Fred.

'Savannah' zei ze.

'Doopnamen en achternamen?' vroeg Fred

'Savannah Naíra Shaylana Rosemary Ashling Mirany Athena Artemisia Forester'

'Dat zijn veel namen' lachte hij.

Ze trok een gezicht.

'Weet ik. Mijn ouders konden niet kiezen, dus hebben ze me heel veel doopnamen gegeven'

'Leuk je te ontmoeten. We zullen even iedereen voorstellen. Dit zijn Hermelien, Ron, Ginny en Harry. Ik ben Fred en dit is George. We wensen je alvast succes met ons uit elkaar houden'

'Leuk jullie te ontmoeten. En dat uit elkaar houden zal niet zo'n groot probleem worden. Ik ben het gewend. Ik heb tweelingzusjes.'

Ze gaapt Harry niet aan. Ze is nog leuker dan ik dacht.

George pakte haar hand.

'Ik weet zeker dat wij het allemaal goed met je kunnen vinden' zei hij.

'Daar ben ik blij om'

Toen gingen ze verder met eten en feesten.

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

A/N: Zo, dat was hoofdstuk 1. Wat vond je ervan? Het was eigenlijk meer een inleiding. Het echte verhaal begint in het volgende hoofdstuk. Misschien ga ik dit verhaal ook nog in het Engels vertalen. In ieder geval, laat een review achter en vertel me wat je er van vond.