Titel: Catch Me
Schrijver: lautjuh, ook wel bekend als lautjuh1 of wizardlaura op andere sites
Summary: Ze zijn beste vrienden tegen alles in. Kunnen ze elkaar helpen? PostOotP GWDM
Hoofdstuk: 0, proloog
Proloog
Nog altijd weet ze niet wat ze deed, maar het was dom, heel erg dom - en ze zag het niet.
Nog altijd weet ze niet waarom ze al die tijd heeft gewacht op hem, haar jeugdliefde, de Jongen-Die-Bleef-Leven. Een wanhopig schoolmeisje was ze, zich wanhopig vastklemmend aan het idee dat ze nog steeds verliefd op hem was. Verliefd... Wist ze toen wel wat dat was, verliefdheid? Misschien had ze ooit wel zoiets voor hem gevoeld, maar het was verdwenen en had enkel het vertrouwde van toen achtergelaten. Het klopte, het hoorde. Iedereen ging ervan uit. Het moest.
Nog altijd weet ze niet wat ze dacht, vroeger, toen ze jong was. Ze herinnert zich geen verklaringen meer, geen ideeën die ze toen had bedacht. Ze kan zichzelf honderd keer vragen waarom, maar een antwoord heeft ze niet. Ze weet het niet meer. Ze weet enkel dat ze er nu de gevolgen van ziet.
-------------
Hij voelt zich een mislukkeling. Wat had hij gedaan? Het is alsof hij van de hoge duikplank is gesprongen zonder dat hij kan zwemmen en nu moet hij alles doen om zijn hoofd boven water te houden.
Je hoeft nog niet, had zijn vader gezegd. Later. Als je ouder bent.
Hij moest er niet over nadenken, was hem verteld. Denken, dat was niet goed voor hem. Hij moest gewoon doen. Hij moest gewoon juist kiezen als het moment er kwam - en natuurlijk zou dat zijn vaders kant zijn.
Maar toen hij er eenmaal mee geconfronteerd werd, deed hij het eerste wat er in hem op kwam; hij weigerde het Duistere Teken.