Disclaimer: I do not own Gundam Wing

Ik zal er altijd voor je zijn

Hoofdstuk 1

Relena:

Voorzichtig stak ze haar hand naar hem uit. Maar voordat haar vingers zijn rug konden aanraken, liet ze haar hand weer zakken. Een diepe zucht. Ze draaide zich om en liep richting de uitgang. Hem achter haar latend. Maar alleen voor deze avond dan. Alleen voor nu. Het was een drukte van jewelste in de zaal. Ze draaide zich nog eens om, maar ze zag Heero niet meer. De wereld danste wazig om haar heen, waarschijnlijk stonden haar ogen vol.

"Heej, waar ga jij heen?"

Ze herkende de stem en draaide zich met een zucht om. Duo stond haar lachend aan te kijken. Toen hij haar tranen opmerkte, verdween de lach van zijn gezicht. Ze zag de bezorgde blik in zijn ogen. Ze wilde niet dat hij bezorgd werd om haar, dat hij zijn avond zou verpesten door haar. Ze probeerde een glimlach te toveren op haar gezicht. Het was een waterige glimlach, maar camoufleerde het verdriet niet.

"Ach nou ja, ik heb hier toch niets te doen. Het is beter als ik weg ga."

" Oo, kom nou, zonder jou zal het feest niet compleet zijn." Hij probeerde haar over te halen om te blijven, maar ze maakte geen aanstalten om weer terug te gaan.

"Je gaat toch niet weg vanwege…Heero?"

Relena durfde hem niet in de ogen te kijken, omdat ze wist dat ze alles zouden verraden. Maar toch zei haar zwijgen genoeg.

"Je weet hoe hij is. Hij bedoelt het niet zo. Je weet toch dat…"

Voordat hij zijn zin kon afmaken, onderbrak ze hem.

"Ik weet Duo, maar toch. Het doet zo'n pijn om hem elke dag te zien. Ik… ik…"

Ze zweeg weer. Ze kon haast niet meer praten, omdat ze een brok in haar keel had gekregen.

"Luister nou, Relena… Ik snap echt wel hoe je je voelt. Maar je moet snappen dat het ook niet makkelijk is voor Hee…"

"Hoezo niet makkelijk voor hem? Het is moeilijk voor MIJ, niet voor hem. Wat moet hij doen? Hij heeft niet zoveel problemen zoals ik, niet zoveel verantwoordelijkheden. Wat…ik …hij."

Ze zocht steun bij Duo. Hij legde een arm om haar schouders en leidde haar naar een donkere hoek in de zaal. Samen gingen ze op de bank zitten. Om haar aandacht een beetje af te leiden, begon hij over een ander onderwerp.

"Trouwens, het is een hartstikke leuk feest. Heb jij het zelf helemaal alleen met Hilde deze feest georganiseerd?"

Ze haalde diep adem. Haar ogen waren gelukkig al droog. De brok in haar keel was ook al weg.

"Ja, samen hebben we alles uitgezocht. Maar natuurlijk hebben we hierbij ook de hulp van Sally, Catherine, Dorothy, mijn broer Zechs en mijn schoonzus Noin gebruikt."

"Heeft Heero jullie ook ge…uh…geholpen?"

Hij begreep dat hij een verkeerde vraag had gesteld. Toch deed ze alsof er niets gebeurd was, alsof het haar niet uitmaakte dat hij over Heero praatte.

"Ja,"zei ze zacht zodat hij niet het verdriet in haar stem kon horen. "Alhoewel ze elkaar niet mogen, hebben Zechs en Heero samen ons flink geholpen."

Waarschijnlijk begreep hij dat ze meer over Heero wilde praten, want hij praatte door over Heero.

Met een grijns vervolgde hij: "Ik zou echt graag wel willen zien hoe ze dat deden. Zechs zei vast: 'Hier.' Heero: 'Mission accepted.' En op het eind, wanneer alles klaar is zeiden ze allebei: 'Mission completed."

Ondanks alles glimlachte ze toch. Zechs had altijd een hekel gehad aan hem. Toch hield ze van hem. Hij was ten slotte haar broer, haar enige broer. Hij was altijd bezorgd om haar; hij hield echt veel van zijn kleine zusje.

Alleen maar aan de gedachte van hun twee samenwerken bracht haar tot lachen. Ze lachte en keek naar Duo. Ze merkte en zag aan hem dat hij heel erg opgelucht was. Hij was echt een goede vriend, een schat.

"Waarom ben ik niet op jou gevallen?"

't Drong laat tot haar door dat ze het hardop had gezegd. De uitdrukking op zijn gezicht veranderde. Het werd zachter, gevoeliger. Treuzelend stond hij op. Maar vastberaden stak hij zijn hand naar haar uit.

"Wil je met me dansen?"

Ze was verbaasd over zijn reactie en knikte maar.

Even later stonden ze op het dansvloer te dansen. Haar lichaam was daar, maar haar gedachten waren ergens anders.

Deze feest had zij eigenlijk georganiseerd voor Heero. Maar ze had gelogen dat het voor haar negentiende verjaardag was. Het was omdat ze Heero eindelijk na twee jaar weer had teruggezien. Na de oorlog was hij plotseling verdwenen. Ze weet zelf nog hoe ze nachtenlang had gehuild, en elke dag tussen de mensenmassa hem had gezocht. Ze kan ze zich nog goed herinneren hoe blij ze wel was toen hij twee maanden geleden plotseling in haar kantoor stond. Het bleek dat hij door Zechs was aangekomen om er te werken. Ze was zo blij geweest, ze had gedacht dat hij voor haar terug was gekomen. Maar nee, dat bleek niet zo te zijn. Omdat hij nergens anders meer terecht had kunnen komen, had hij Duo opgebeld die hem weer naar Zechs had gestuurd. Duo had er alles aan gedaan dat Zechs Heero toch zou aannemen, maar misschien als zij niet aan Zechs had gevraagd of hij hem wilde aannemen, was Heero d'r hier niet. Duo had er ook alles aan gedaan dat Heero toch iets met haar zou willen. Maar tevergeefs. Hij wilde niets met haar. Zelf was Duo haar bodyguard (lijfwacht). Soms als Duo er niet was, viel Heero voor zijn plaats in. Maar toch…

In plaats van dat ik nu met Heero dans, dans ik nu met Duo. Waar is Heero nou gebleven? Dacht Relena en keek naar de plaats waar Heero nog net gestaan had.

Author's note: Heej, dit is mijn eerst fic, jaaaaa niet slecht (hoop ik) voor de eerste keer. Ik heb ook een gedicht geschreven over Relena en Heero, hij heet ster, hoop dat jullie die ook willen lezen. En review het ook please...
Zoooo... Dit was de eerste hoofdstuk van dit verhaal, hoop 'm nog heel lang te maken.Het is mijn eerste verhaal over Relena x Heero. Ik hoop dat genoeg mensen mijn verhaal leuk vinden, ten minste één. Alleen dan schrijf ik dit verhaal verder. Ik heb het nogal druk met school enzo., toch zal ik er wel tijd voor vrij maken.
Eigenlijk wilde ik 'm in het Engels doen, maar jammer genoeg is mijn Engels niet zo goed. Maar lees mijn verhaal please en laat aub een review achter (1 verdien ik toch ten minste wel). Suggesties, tips en verbeteringen kan ik altijd gebruiken.
Dus R enR please!