A/N: Dit is gewoon een klein stukje dat ik geschreven heb. Dit was origineel in het Engels maar ik vond het goed genoeg om naar het Nederlands te vertalen.
Van wie?
Hermelien stond bij de voordeur van het nest. Er zijn al enkele jaren voorbij sinds ze het land verliet. Ze moest het hen vertellen. Ze klopte enkele keren tot Ginny de deur open deed. "Hermelien je bent terug."
"Ginny ik heb een verassing voor iedereen."
"Wat kan er beter zijn dan onze vriendin terug te zien na zoveel jaar."
"Misschien om ze terug te zien met een nichtje."
Een klein meisje stond van achter Hermelien naar Ginny te kijken. Ze was ongeveer vijf jaar oud had her vuurrode Wemel haar. "Van wie is ze?" Vroeg Ginny verbaasd. "Is ze van Fred, we weten allemaal dat jullie iets hadden toen Ron je dumpte?"
"Ik ga het nu nog niet zeggen, iedereen moet het tegelijkertijd weten." Hermelien maakte daar geen grapje over. Hermelien ging binnen toen ze haar dochter Rosie aan Ginny had gegeven om haar nichtje te leren kennen.
"Hermelien." Riep iedereen.
Fred was als eerste bij haar. "Waar was je al die jaren, ik heb naar je gezocht." Zei hij en kuste haar uiteindelijk op de wang.
Ginny kwam binnen met Rosie op haar arm. "Ze heeft een nichtje voor ons bij. En voor iemand een dochtertje."
"Fred kan ik even met je praten onder vier ogen." Vroeg Hermelien. Fred knikte en ze gingen samen naar de tuin en deden de deur dicht.
"Wat is er Hermelien?"
"Fred, alsjeblieft wordt niet kwaad maar ik wil niet dat je van iemand anders te weten komt dat dat kleine meisje op Ginny's arm niet van jou is."
"WAT! Als ze dan niet van mij is, is ze van een van mijn broers."
"Ik ga je nu niet vertellen wie het is je zou hem gewoon aanvallen."
Fred ging terug naar binnen met zij hand op zijn slaap en zijn vinger in zijn haar. Ze had een verhouding met een van mijn broers. Dacht hij. Het is een van hen. En een van hen heeft me verraden. Fred nam zijn toverstok en richtte het op zijn broers.
"Fred geef je toverstok aan mij. Anders zeg ik niet wie het is." Fred had geen keuze en gaf zijn toverstok aan Ginny en wachtte tot Hermelien iets zei.
"Voor ik zijn naam zeg wil ik nog zeggen dat hij wist dat Rosie zijn dochter is." Kleine tranen rolde van Hermelien's wang.
Nog voor Hermelien haar mond opendeed verdwijnselde George uit het huis. "Ik denk dat ik zijn naam niet meer luidop moet zeggen." Toen nam Hermelien Rosie uit Ginny's armen en verdwijnselde ook.
Er was niemand die George, Hermelien of Rosie ooit nog zag.
Einde