Hey, dit is mijn eerste Fanfic, om een beetje te oefenen. Een mening zou fijn zijn, het maakt niet uit als hij negatief of bekritiserend is. Jos
D3 Erato Trust
Boem, het kanon gaat af.
Oh nee denk ik, nu zijn er nog maar 2 tributen over. Ik en Samuel Spark en ik. Samuel fluister ik zacht. Samuel is het jongenstribuut van district 2, en hij kan alleen maar als bloeddorstig omschreven worden. Dat betekent dat hij Ruby vermoordt heeft. Ruby kan niet door een Mutilant zijn vermoord, want zij had een fluitje waarmee ze Mutilanten af kon schrikken. Het zou ook vreemd zijn als ze door een wond is overleden, want ze kwam uit district 6 "Medicijnen". Samuel en ik alleen over, dat betekent dat ik de volgende zal zijn die hij probeert de vermoorden. Nou, hij kan de volle laag krijgen, ik heb namelijk een apparaat dat zonnestralen bundelt en dan een allesvernietigende straal eruit laat komen. Eigenlijk is het alleen maar een vuurmaker, maar uit district 3 komen heeft zijn voordelen. Maar als hij nou 's nachts zou komen, denk ik.
Ik kijk rond. De grot waar ik nu in zit is heel moeilijk te vinden, maar mijn eten begint op te raken. Ik voel aan mijn districts aan denken, een haarspeld in de vorm van een achtste noot, een muziek noot. Als aan thuis wil denken, dan besef ik me dat ik dat beter niet kan doen. Het is moeilijk maar het is beter.
Ik zing een melodietje van een paar noten. Opeens hoor ik mijn melodietje nog een keer. Het is een Spotgaai. Het liedje wordt weer door een andere vogel herhaalt. Een gevaarlijk uitziende zuurstok roze vogel. De roze vogel herhaalt het liedje nog een paar keer, en vliegt dan al zingend weg. Alsof hij het opeens begrijpt. De ene vogel is opeens met meer, een stuk of 20. Ze vliegen naar de Waterval, de schuilplaats van de beroeps.
Opeens hoor ik jongen die schreeuwt, Samuel ! En het lijkt van de waterval weg te komen.
Ik aarzel geen moment en sprint er heen. Ik ren zo hard als ik kan en dat is hard.
En opeens zie ik hem, Samuel Hij wordt belaagt door de zuurstokroze vogels. Het doet me denken aan een andere spelen, al weet ik zo snel niet welke. De zuurstok roze vogels zingen nog steeds hetzelfde melodietje, alsof iemand de vogels een opdracht heeft gegeven, alsof ze het als een bevel herhalen.
Dan pak ik mijn zonnestralen- bundelaar, en roost alle vogels op 1 na. Die vliegt te dichtbij Samuel, dan zou ik hem ook raken, wat ik om de 1 of andere reden niet wil. Ik zie Samuel bloeden bij zij schouder. Dan vliegt de vogel recht op Samuel zijn hart af en ik weet precies wat ik moet doen. Ik zing meteen het einde van het melodietje, zo hard en zuiver als ik kan. De vogel blijft recht in de lucht hangen, maar een paar centimeter van het hart van Samuel af.
En dan valt de vogel dood neer.
Dat was geen Spotgaai. Samuel kijkt me verschrikt aan. En dan zakt hij plotseling in elkaar. Snel ga ik bij hem zitten en ik zie zijn enorme wond aan de achter kan van zijn schouder, ik weet niet hou Ruby die wond heeft toegebracht, maar hij ziet er heel gekarteld uit. Samuel fluistert zacht, Zeg tegen mijn zus op de Zegetoer dat het niet jouw schuld was. Dan draaien zijn ogen weg.
Boem, het kanon gaat af.
En dan hoor ik de stem van Claudius Templesmith. Beste kijker, ik stel u graag voor aan de winnares van de 88ste hongerspelen.
Erato Trust