Shadows and Fire
Προλογος
Κοιταξα ευθεια μπροστα μου ψαχνοντας μια εξοδο ,έξω πολύ μακρια από αυτό το μαρτυριο των βλεμματων ,των τρομαγμενων ,τσαλακωμενων από την αγωνια και τον φοβο προσωπων ,που φυλακιζαν τα ματια μου στο ελεος τους .
Μια εκρηξη ακουστηκε από το πισω μερος του αεροπλανου κανοντας τα ποδια μου να παραλησουν .
Βρεθηκα κατω στο διαδρομο του αεροπλανου βογκωντας από τον πονο .Και τοτε ,εκεινη την στιγμη τον ειδα .Τον ειδα να με κοιταει με ματια γεματα αγωνια για μενα. Ηρθε κοντα μου και μου επιασε σφιχτα το χερι σαν να μου ελεγε να ηρεμησω.
Εψαξα καποιο αισιοδοξο σημαδι μεσα στα καστανα ματια του ,αλλα το μονο που ειδα ηταν θανατος ,καταστροφη .
Αυτό μου ηταν αρκετο για να το αποδεχτω και εγω .Θα πεθαινα .Θα πεθαιναμε ολοι.
Και το πιο σημαντικο θα πεθαινε εκεινος .
Γιατι αυτό με ενδιεφερε πιο πολύ από όλα; Ακομη και από τον ιδιο μου τον εαυτο;
Τιποτα δεν φαινοταν να εχει σημαντικοτερη αξια από τον ανθρωπο που βρισκοταν διπλα μου .
Και τοτε ηρθε ο θανατος .Το αισθημα δεν ηταν γαληνιο και αυτό με μπερδεψε. Μαζι με το τελος ,όμως, ηρθε και το τελος ολων των καλων για μενα .Ολων οσων ευχομουν να εχω και ολων οσων ποτε ειχα σε αυτή τη ζωη .
