I don't own anything. All rights to j.k rowling.

Hoofdstuk 1. "Dan toch maar zweinstein…?"

De 11 jarige Draco zat recht op in zijn bed te luisteren. 'Ben je gestoord? Ik ga mijn zoon niet naar een Dreuzel school sturen! ' Lucius stem klonk hard en onverbiddelijk.

'another dream crasht.' Fluisterde Draco zacht ter wijl hij uit het open raam staarde. Hij luisterde verder naar de ruzie tussen zijn ouders. Zijn moeder Narcissa wilde Draco een kans geve zijn dromen waar te maken, en dat kon alleen als hij een Dreuzel opleiding kreeg en bij de muziek academie in de werd toegelaten. Zijn vader Lucius daarin tegen wilde dat Draco een voorbeeldige tovenaars leerling werd bij een of andere dure school aan de andere kant van het land met alleen volbloed kinderen. De ruzie werd steeds erger, en ging allang niet alleen meer over scholen.

Draco hoorde een hoop geschreeuw, een harde klap en Toen was het stil. Draco hoorde nu alleen de zware voet stappen van zijn vader die de trapop komen. Toen Draco zijn moeder hoorde huilen, wist hij dat hij héél snel de Dreuzel boeken van zijn bed moest halen voor zijn vader zijn kamer had bereikt… snel gooide Draco de boeken onder een plak die los zat in zijn kamer.

'Draco!!' zijn vaders stem lonk zwaar en agressief. Draco trilde. 'Niet weer.' Hoopte hij.

Zijn vader deed de deur open en de plank viel op zijn plaats voor dat Lucius het kon merken. Draco's kamer was opgeruimd op wat papieren op zijn bureau, en wat cd's op de grond. ' Voor ik ga beginnen over wat voor een zwijnen stal het hier weer is, ga je mij precies vertellen wat er aan de had is met die achtelijke Dreuzel school!' als Draco nu zei dat hij ervan droomde gitarist te worden, en zijn moeder had gevraagd of hij mocht gaan. Zou niemand daar beter van worden * kuch *. Maar als hij deed of hij nergens iets van wist zou zijn moeder het bezuren. Draco zat klem. 'Ik weet ook niet waar ik met mijn hoofd zat, vader.' Zei Draco met een strak gezicht. Terwijl hij twijfelde of hij net het juiste zei.

Voor zijn vader de kans had om ook maar iets te zeggen kwam er een grijze post uil aan vliegen. En ging op de venster van het open raam zitten. Lucius pakte de brief van de uil. En las wat er op de envelop stond.

Zweinstein hoge school voor hekserij en hokesspokes.

Toelatingsformulier.

Draco Lucius Malfidus,

Verder las Lucius niet. 'Wat is dit?' Lucius stem klonk lichtelijk gekalmeerd, maar nu nog vol afkeuring. Hij gaf Draco de envelop. Achter in zijn hoofd bedankte hij stiekem god voor de redding. 'Mijn toelatingsformulier voor zweinstein.' Ook al was een Dreuzel opleiding waar hij sterk op hoopte, had nooit echt gedacht dat zijn vader het met het idee eens zou worden. Dus was hij zo slim geweest om een kopie van zijn school resultaten naar Zweinstein te versturen. 'Zijn vader vond Zweinstein eigenlijk geen acceptabele school, omdat Draco er zou leren, Onwaardige tovenaars, Zoals halfbloed- en Dreuzel- kinderen te respecteren. Beneden ging de deurbel. 'Gered!' Draco stormde naar beneden, en rukte de deur open. 'Jij bent zeker Draco?' Zei een kleine, kalende man met een veel te groot vaag bruin pak aan. 'Ik kom voor je vader, is hij thuis?' 'Ja tuurlijk, .' 'Pa het is voor jou!' Riep Draco naar boven. Maar Lucius stond al in de hal.

s 'Avond werd er tijdens het eten gezwegen. Lucius gaf Narcissa niet één waardig blik laat staan woord. Alleen toen Narcissa de pijnlijke stilte wilde breken door met Draco een gesprek te beginnen. Snauwde Lucius haar af. Die zelfde avond werd besloten dat Draco naar zweinstein ging. En dat zoals in de brieven vermeld stond, hij over een week daar naartoe vertrok. Voor de rest van het aan komende jaar.

2 dagen later…

Narcissa gaf Draco een kus op zijn wang. En hij keek op uit zijn boek. 'We moeten gaan, schatje' De blonde haren van zijn moeder waren opgestoken, en er vielen 2 lokken langs de zijkant van haar gezicht tot op haar schouders. 'Hoe laat waren jullie terug?' Draco hoopte stiekem dat zijn ouders zo lang mogelijk weg bleven. Als ze weer naar een of ander gala moesten had Draco het land huis voor zich zelf. De bediende waren al vertrokken dus daar zou hij geen last van hebben. 'Rond een uur of drie hoop ik, de laatste keer konden we niet wegkomen door een speech van een of andere seniele…' Draco luisterde al niet meer.

Narcissa werd onderbroken door Lucius die bij de deur stand te wachten. 'Narcissa!' 'Ik kom Lucius wind je niet zo op.' Narcissa trok een geïrriteerd gezicht en liep toen snel naar de voor deur. Terwijl haar mouwloze , groene jurk over de grond sleepte.

Draco hoorde de deur dicht slaan. En liep naar zijn kamer. Het boek legde hij op zijn sinds-gisteren over vollen bureau. Hij haalde onder de losse plank een schrift te voorschijn. Hij pakte zijn gitaar bij de hals en begon te draaien aan het stemmechaniek. Terwijl het schrift nu open op bed lag. Na iedere draai speelde hij weer een toon ladder. Toen de gitaar eenmaal gestemd was bladerde Draco door het schrift. Er stonden nummers in zowel compleet als die waar Draco het halver wegen bij had op gegeven.

Hij begon bij het refrein van zijn nieuwste tekst.

My shadow's only one that walks beside me

Hij schrapte een paar noten en begon op nieuw.

3 uur later….

Draco keek naar de bladzijdes die hij vol had gepent, daarna door gekrast op nieuw geschreven en weer door gekrast had.

I walk a lonely road
The only one that I have ever known
Don't know where it goes
But its home to me and I walk alone

I walk the this empty streets
On the Boulevard of Broken Dreams
When everyone the city sleeps
And I'm alone the only one and I walk alone

I walk alone
I walk alone 2x

Rerf: My shadow's only one that walks beside me
My shallow heart's the only thing that's beating
Sometimes I wish someone out there will find me
Till then I walk alone

I'm walkin on down the line
That divides me somewhere in my mind
On the border line
Of the edge and where I walk alone

Read between the lines
What's fucked up and everything's alright
Check my vital signs
And know I'm still alive and I walk alone

Refr.

Eindelijk was Draco het een met zijn eigen inspiratie en vond het genoeg voor vanavond.

Hij keek op de klok, twaalf uur. Draco had zijn vader beloofd vanavond nog wat te oefenen met wat spreuken zodat als hij naar zweinstein gaat al goed voorbereid is.

Wat Lucius daarentegen niet wist was dat Draco al lang was begonnen met oefenen. Om zijn vader voor te zijn. Terwijl hij zijn spullen op borg pakte hij zijn spreuken boek. Hij las de kaft en sloeg het open. Het boek verveelde hem echter al voor het open was en hij gooide het in een hoek van zijn kamer. ' En toen…' dacht Draco tikkend op de rand van zijn bed. Hij keek naar het zwarte scherm van zijn tv.

JA NATUURLIJK HEBBEN ZE IN DE TOVENAARS WERELD EEN TV!!! WAT DOEN KINDEREN DAAR ANDERS????? Ze moeten toch WAT te doen hebben?