ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Δεν είχα καμία ιδέα ότι υπήρχε ο κόσμος του. Μέχρι εκείνη την ημέρα. Την ημέρα που με έσωσε από τον ίδιο μου τον εαυτό. Την ημέρα που πήγα να πεθάνω για εκείνον…
1.Η ΠΡΩΤΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ
Εκείνη η μέρα, η μέρα που τον γνώρισα, θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου. Έφυγα για το σχολείο, με ένα ζευγάρι μάτια να με παρακολουθούν. Εκείνος, ήταν ο νέος μαθητής ,ένας γοητευτικός λονδρέζος. Τζέικ Μπλακ, συστήθηκε στην τάξη. Από την πρώτη στιγμή που τον είδα,γοητεύτηκα. Ήταν μελαχρινός,με μαύρα μάτια. Είχε μια απαράμιλλη ομορφιά. Ήρθε και κάθισε δίπλα μου ,στη μοναδική άδεια θέση. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά, που νόμιζα ότι θα την ακούσουν όλοι. Με κοίταξε αινιγματικά με ένα υπέροχο βλέμμα που όμοιό του δεν είχα ξαναδεί. Τον παρακολουθούσα, μέχρι να αντιληφθώ ότι κι εκείνος με παρακολουθούσε .Το κουδούνι του διαλείμματος με έβγαλε από τις σκέψεις μου. Κάθισα με την Αλέξις και την Μαίρυ, μέχρι να αντιληφθώ την παρουσία 5 ατόμων κι εκείνον να με παρακολουθεί. Προσπάθησα να μην τραβήξω την προσοχή της Αλέξια, που ήταν η κολλητή μου και τα πρόσεχε όλα.
-Τι συμβαίνει, Ιζαμπέλλα ; με ρώτησε παιχνιδιάρικα. Τι κοιτάς;
-Τίποτα, απάντησα. Στην πραγματικότητα, κοιτούσα εκείνον.
-Άστα αυτά. Τον Μπλακ κοιτάς.
Και είχε δίκιο. Το βράδυ που έπεσα για ύπνο, η εικόνα του δεν έφευγε άπ' το μυαλό μου. Ήθελα να τον γνωρίσω καλύτερα. Θα έκανα την αρχή αύριο.
Την επόμενη μέρα, μια υπέροχη ξανθιά βρισκόταν στο πλευρό του. Πρέπει να ομολογήσω ότι ζήλεψα λιγάκι, μέχρι να μάθω ότι ήταν η αδελφή του. Εκείνος με κοιτούσε με τα ζεστά μάτια του και με έκανε να νιώθω υπέροχα. Όταν, ξαφνικά άρχισε να πλησιάζει προς το μέρος μου, κόντεψα να πεθάνω. Με καλημέρισε και με προσκάλεσε να καθίσω στο τραπέζι του. Μου σύστησε τα αδέλφια του: Την Κέιτ, μια μικροκαμωμένη αλλά χαριτωμένη κοπέλα, τον Σέιν, τον μεγαλόσωμο αδελφό του, τον Άλεξ, με τα ζεστά γαλανά μάτια και την Μελίσα, που θα έκανε κάθε κορίτσι σε αυτή την αίθουσα να μελαγχολήσει. Όταν χτύπησε το κουδούνι, φύγαμε μαζί για την τάξη της Βιολογίας. Στο σχόλασμα περίμενε για να με επιστρέψει σπίτι.
-Δεν είναι ανάγκη…,προσπάθησα να το αποφύγω.
Αλλά εκείνος επέμενε γλυκά, κι έτσι δεν μπορούσα να αντισταθώ. Ωστόσο, πρόσεξα ότι η Μελίσα με κοιτούσε εχθρικά, όση ώρα περπατούσα δίπλα στον Τζέικ. Αλλά δεν με ένοιαξαν τα εχθρικά της βλέμματα. Προσπάθησα να χαρώ τα λίγα λεπτά μαζί του. Η ώρα περνούσε τόσο γρήγορα, που δεν κατάλαβα ότι ήμασταν έξω από το σπίτι μου. Βγήκα από το αυτοκίνητο, ευχαρίστησα τον Τζέικ και κατευθύνθηκα στο σπίτι, με μια ευτυχισμένη έκφραση στο πρόσωπο μου…
2.ΕΚΤΗ ΑΙΣΘΗΣΗ
Την επόμενη μέρα, ο Τζέικ έλειπε. Δεν μου φαινόταν λογικό. Δεύτερη μέρα στο σχολείο και να λείπει;
Εχθές κοίταζα όλη νύχτα το ολόγιομο φεγγάρι και σκεφτόμουν εκείνον. Πανσέληνος, η πιο ρομαντική φάση του φεγγαριού. Περίεργο…Ένιωσα περίεργα που δεν μοιραζόμουν το θρανίο μαζί του. Η μέρα πέρασε γρήγορα. Την νύχτα, συνεχώς αναρωτιόμουν αν θα τον ξαναδώ.
Το πρωί ,κοίταξα στο θρανίο μας πριν καν μπω στην αίθουσα. Ήταν εκεί, και μου έγνεφε! Τον ρώτησα γιατί δεν ήρθε εχθές, αλλά άλλαξε θέμα, ρωτώντας με αν μπορούσε να περάσει από το σπίτι μου το απόγευμα να του δώσω τα μαθήματα της χθεσινής ημέρας. Δεν είχα λόγο να αρνηθώ, κι έτσι του είπα να περάσει στις 6.Μετά το σχόλασμα, περίμενα με ανυπομονησία την άφιξη του στο σπίτι μου. Χωρίς να το καταλάβω, χτύπησε το κουδούνι, ήταν εκείνος!
Ανεβήκαμε στο δωμάτιό μου για να πάρω τα βιβλία, αλλά εκείνη τη στιγμή με αιφνιδίασε, με φίλησε και νόμιζα ότι θα λιποθυμήσω. Τα βιβλία έπεσαν στο πάτωμα, αλλά κανένας από τους δυο μας δεν έκανε τον κόπο να τα σηκώσει. Μου εξομολογήθηκε ότι ένιωθε μια περίεργη έλξη για μένα, που δεν μπορούσε να την εξηγήσει. Μου ζήτησε να κρατήσω τη σχέση μας μυστική. Κι έφυγε. Ανυπομονούσα να τον δω το επόμενο πρωί.
Το επόμενο πρωί, ήταν έξω από το σπίτι μου και με περίμενε. Τον καλημέρισα με ένα φιλί και μπήκα στο αυτοκίνητο. Καθώς οδηγούσε, τα μάτια του έγιναν απλανή και είπε: «Ιζαμπέλλα, πρέπει να προσέχεις…»
-Τι; Αναφώνησα.
-Εντάξει, θα σου εξηγήσω. Έχω μια προαίσθηση, έκτη αίσθηση αν θες. Προαισθάνομαι πράγματα που θα συμβούν.
-Δηλαδή;
-Θα σου εξηγήσω κάποια μέρα, αλλά όχι τώρα.
«Αυτό δεν είναι απαραιτήτως καλό» σκέφτηκα.
-Πρέπει να προσέχεις, Ιζαμπέλλα. Μου το υπόσχεσαι;
-Σου το υπόσχομαι.
«Πρέπει να αρχίσω τις ερωτήσεις αμέσως» σκέφτηκα, τόσο μυστήριο είναι υπερβολικό.