ik ben erg benieuwd wat jullie van mijn verhaal gaan vinden.
veel plezier met de introductie!

introductie.

Lief dagboek,

Mensen komen en gaan, zo is mijn leven. Ik heb nooit op een vaste plaats gewoond. Na een paar maanden moeten we er weer vandoor.

Waarom, dat is voor jou een vraag en voor mij een weet. We zijn in ieder geval op zoek naar een vaste plek om te wonen. Als je het mij vraagt kunnen we beter op de Noordpool wonen, want daar leven geen mensen. Mijn vader kan namelijk niet echt goed zijn eigen lichaam beheersen als hij bij mensen is.

Nog steeds geen idee? Nou dan zal ik het maar verklappen. Wij zijn vampiers. Mijn moeder en ik kunnen onze dorst naar bloed beheersen, wij drinken namelijk dierenbloed. Mijn vader is pas een paar weken geleden bij ons gevoegd, omdat mijn moeder in de ongeveer 284ste stad eindelijk iemand vond van wie ze zou kunnen houden en heeft hem verandert in een vampier. Ik kan hem nog niet echt accepteren, hij is zo raar. Ik en mijn moeder waren vrij snel gewend aan het dierenbloed en konden ook snel in de buurt van mensen zijn.

Mijn moeder is ook niet mijn echte moeder. Ze heeft me 'geadopteerd'. Ik was een weeskind en had niemand. Ze vond me en ik had het nooit anders gewild.

We zijn zo lang met z'n tweeën geweest, ik weet niet waarom die bimbo nou ineens erbij moest komen en mijn leven totaal moest verwoesten. We moeten nu bijna om de maand verhuizen, omdat hij het niet volhoudt.

Nu verlang ik naar iets wat ik nooit eerder gevoeld heb, het gene waar ik altijd voor zou zijn weggelopen. Soortgenoten.

Andere vampiers die me door deze hel kunnen slepen, mensen die me kunnen weglokken van me vader en het gezwijmel van hem en mijn moeder dat me kotsmisselijk maakt.

Ik zou die man niet eens mijn vader willen noemen als ik eerlijk mag zijn, hij geeft geen zier om mij.

Wie ik ben? Ik ben Madison Greenlane.

(-)

Dagboek,

Ik mag dan wel een man zijn, maar ik heb ook gevoelens.

Toen Alice me vertelde dat er iets spannends ging gebeuren voor mij kon ik het niet geloven. Normaal kan ik haar gedachten lezen, maar ze blokkeert ze nu voor mij.

Ik vind het vreemd, elke keer als ik haar gedachte lees, wat ik niet vaak doe, zie ik een gezicht van een meisje met ogen als die van mij. De ene keer zo donker dat ze bijna zwart zijn en op een ander moment zijn ze weer goud.

Ja, ik ben een vampier, dan zou ik deze gevoelens toch niet moeten hebben?

Ook Jasper doet de laatste tijd heel raar tegen me. Alice zal het hem wel verteld hebben. Ze zijn toch niet voor niks samen.

Als ik beneden kom voel ik de vrolijkheid hangen, maar om eerlijk voel ik me niet goed. Elke keer als ik het gevoel weer krijg dat iemand me verwachtingvol aankijkt alsof er iets gebeurt moet zijn. Heb ik het idee dat ik moet overgeven, maar dat kan niet, want vampiers geven niet over. Ze eten niet, dus wat zou er uit moeten komen dan?

Carlisle, Esmé, Rosalie, Emmett, Alice en Jasper. Het is mijn familie.

Wie ik ben? Ik ben Edward Cullen.

Please, review!

Ik zal nu ook mijn eerste hoofdstuk over Madison er bij zetten op internet.
Lees vooral verder als het je leuk lijkt...