Malĝojaj Okuloj

Unua Ĉapitro

"Huj …" Gokuu viŝis larmojn da sia vizagzo, kaj malrapide staris, siaj vangoj estis varmanta da la larmoj. Ŝiaj amikoj estis senvivan antaŭ si, kaj si ne konis kiel ili estis mortinta. La juna virino estis dormanta, kaj neniam vidis ion.

Ŝi preme ĉirkaŭprenegis sian rekreskantan voston. Gokuu ne konis kio fari. Ĉie ŝi iris, homoj sajnis morti ĉirkaŭ ŝi.

Ĉu mi estas viva? Ĉu mi ne estis mortigita de vi? Tamen, ŝi jam konis la veron. La simiego, ke estis mortiginta ŝian avon, nun volis mortigi ŝin ankaŭ. Monstro … Kial vi forprenis miajn amikojn ankaŭ? Forprenu min! Miaj amikoj ne faris ion al vi! Ŝtelu mian vivon anstataŭ ilia.

Malsupreniranta ŝian kapon, Gokuu faldis siajn brakojn ĉirkaŭ sian torson. Ŝi ne vokis ĉar si konis, ke neniu aŭdus sin. La simiego ne estis aŭskultinta al ŝi.

Avo, pardonu min. Mi ne povis helpi vin … kaj nun miaj amikoj pagas por mian kulpon.

"La misio estas fininta."

Ŝi supreniris sian kapon, kaj rigardis sian najbarecon antaŭ ol si vidis la globon. Gokuu ne konis kiel si estis alveninta tie, kaj denove ekzamenis ĉie.

La voko diris, "Venu, Kakaroto. La misio estas fininta. La Teranoj estas senvivaj. Venu, Kakaroto. La misio estas fininta."

--

La planedo eksplodis, kaj Veĝita ridetis al la fajraĵoj. Li aŭdis Radicu diranta, "Reĝido, ĉu vi finas nun? Mi kaj Napa malsatas."

"Silentu. Mi ĝuas la vidon."

"Friiza serĉas por ni, reĝido. Li konos pri niaj faradoj."

"Permesu li venas. Ĉiu mortos iam."

Radicu diris, "Sed mi ne volas morti nun!"

"Tiam silentu."

"Reĝido," estis dirata de Napa, "ŝipo proksimiĝas."

"Turleso. Kiom granda?"

La alia Saijanto diris, "Ĝi estas malgranda. Eble sfer-tipa ŝipo. Ho! Io vokas nin. Ĉu ni respondos?"

"Jes," Veĝita diris, "ĝi eble estos Kui, kaj mi volas paroli kun li antaŭ ol mi mortigas vin."

La vizaĝo de Kui aperis en la ŝirmilon antaŭ Veĝita. Li diris, "Veĝita! Lia moŝto volas vidi vin. Vi devos reveni kun mi. Mi eble povas plimalgrandigi vian punadon por lasanta Friiza."

"Diru Friizan, ke li suĉas sin."

Kui diris, "Vi povas diri lin kiam mi prenas vin al li!"

"Ho? Ĉu vi vere opinias, ke vi povas venki min?" La aliuloj ridis, kaj ekinsultis la viron. Veĝita diris ĉe malgranda rideto, "Mi estas pli forta nun. Vi estas vermo."

"Mi mortigos vin, Veĝita! Vi petegos al mi kiam la mastrego finas kun vi, kaj mi permesos vian morton!"

"Se vi povas mortigi min, tiam eksteru vian sferon. Batalu min."

"Eĥ! Mi – mi nure estas la sendito! Friiza ĵus volis vi koni. Via tempo en tiu ĉi universo finos baldaŭ!"

Veĝita ridis, "Kie li estas? Mi ne vidas lin!" Vizaĝo de Kui malaperis, kaj la sfer-tipa ŝipo rapide lasis. Dum la aliaj Saijantoj estis aplaŭdeganta, Veĝita miregis pri la depeŝo. Post momento, li diris, "Turleso. Radicu. Napa. Ni devas lasi. Tie ne estas sendanĝera."

"Kio?" Napa petis, "Kie ni iros?"

La reĝido miris pri tio. Li konis, ke Friiza momente mortigus ilin se li havis la okazon, kaj si ne volis doni tion okazon al li.

Kvin monatoj, ili estis forkurinta da la manoj de Friiza, kaj bone estis vivanta por ili. Kiam la laksigantan mision estis donita de Friiza al Radicu, Napa, kaj Veĝita, ili estis renkontinta alian Saijanton. Lia nomo estis Turleso, kaj li konis teruran sekreton. Ilia planedo estis eksplodigita de Friiza, kaj Veĝita estis koninta, ke li neniam denove povis vidi Friizan.

Ili estis bezoninta lasi la tiranon, kaj revivi iliajn vivojn. Turleso estis helpinta ilian forkuron, kaj baldaŭ ili sole eklaksigis planedojn. Friiza ne estis enuinta ilin ĝis nun.

Turleso diris, "Reĝido?"

"Turleso, ni iras al la planedo ke Radicu parolis al ili." Kiam li ne audis ion da li, si diris, "Ni iru! Movu, viroj."

--

Gokuu malfermis siajn okulojn, kaj lace oscedis. Ŝi pensas, Ĉu mi mankis la rajdon? En la momento la pordo estis ferminta, Gokuu estis dorminta. Ŝi ne konis, ke si estis estinta tre laca.

Post ŝi estis trovinta la ŝipon, Gokuu estis atencinta veturi ĝin, sed la ŝipo estis malferminta la pordon, kaj flugis en eksteran spacon. Baldaŭ post, ŝi estis endorminta, kaj ne vekis ĝis tiu ĉi horo. La ŝipo estis interesinta ŝin, kaj ŝi volas scii kiun Kakaroto estis. Se Kakaroto estis mortiginta ŝiajn amikojn kaj la aliajn homojn, ŝi volis venĝi ilin, kaj montri Kakaroto ke ŝia planedo ne estis cetabulo.

Ŝi miris se Kakaroto estis la simiego ke sia avo estis dirinta al si pri. Se Kakaroto estas la simiego, do mi ne haltos batali ĝin ĝis ĝi aŭ mi estas senviva.

La voko de la ŝipo diris, "Vi estas alveturanta Planedon Veĝitan. Ĉu vi volas, ke mi malfermi la pordon?"

"Kio estas Planedo Veĝita?"

La ŝipo diris, "Planedo Veĝita estas la planedo de deveno de la Saijantoj."

"Ho? Tre stranga … Kiuj estas la Saijantoj? Mi serĉas por simiego …"

"La Saijantoj estas forteca raso en la Norda Galaksio. Ili estas entreprenanta raso ke detruas aliajn planedojn por mono kaj kredemo."

"Ĉu ili detruas planedojn!?"

"Jes, la Saijantoj estas vera pova raso," estis dirata de la ŝipo.

Ŝi rigardis ekster la fenestron, sed ne vidis ion krom steloj. Tuŝanta la vitraĵon, Gokuu petis, "Kie estas la planedo? Mi ne vidas ion."

"La planedo estas tie. Vi estas sur la planedo."

Gokuu ekĝemis, "Ne … iu detruis ilian planedon ankaŭ. Tie estas malĝoja … kiel mi."

"La komputilo ne komprenas vian peton."

"Kiu povas detrui Planedon Veĝitan?"

La ŝipo diris, "Multaj rasoj povas laksigi kaj detrui planedojn."

"Ne, ne … La planedo ne estas tie. Kiu detruis ĝin?"

"Vi estas ricevanta vokon. Ĉu vi volas respondi?"

"Voko por mi?"

"Jes."

Gokuu malridetis, kaj diris, "Jes, respondu." Vizaĝo aperis sur ŝirmilo antaŭ ŝi, kaj ŝi nerve ridetis al ĝi, "Saluton."

"Ĉu vi estas la ŝipisto ke nominta Kakaroton? La ŝipo registras en nomo de Kakaroto."

"Ho …" ŝi mensogis, "jes, tiu estas mi."

Li diris kiel ŝi estis ĉagrenanta sin, "Vi estas en malvastiginta spaco. Lasu tiun ĉi spacon tuj."

"Ha? Ho, jes, mi lasos nun," lia vizaĝo malaperis, kaj ŝi ekĝemis. "Malvastiginta spaco? Sed kio okazis tie? Eble mi devis peti lin …" Ŝi mordetis sian lipon antaŭ ol si diris, "Komputilo, iru al Teron."

"Kompreneble," estis dirata de la ŝipo.

--

"Ho, Planedo Tero?"

Napa ridetis, kaj diris, "Jen estas tre bona. Mi neniam vidis tian verdan planedon."

"Mi ĉiam vidas verdan planedon," estis dirata de Turleso, "sed tio ĉi estas tre bela … Eble Kakaroto plantis la ĉiojn verdojn por pli mono. Ŝi devis scii, ke verdaj planedoj plivendas je senvivaj planedoj."

"Kompreneble ŝi sciis tion. Ĉiuj Saiyaj infanetoj havas programon ke diras ĉion ke ili bezonas scii, kaj tia ŝi bone laboris por la plej bona kosto."

Veĝita blekegis, "Jen ĉio estas tre bona, sed kie estas ŝi!?"

Radicu aktivigis sian elekzamenilon, kaj diris en ĝi, "Kakaroto? Ĉu vi estas tie? … Kakaroto, tia estas via frato. Respondu al mi. Kakaroto, respondu." Malridetanta, li rigardis ilin, "Ŝi ne respondas. Ĉu vi opinias, ke ŝi mortis? Mi ne trovis iajn energiojn sur tia planedo, kaj se ŝi ne estas en ekstera spaco, eble io mortigis ŝin."

"Trovu la signalon de ŝia ŝipo. Eble ŝi estas kun ĝi," estis dirata de Napa.

Radicu denove atencis, kaj signalis por ŝia ŝipo antaŭ ol si bleketis, "Malspritulo. Ŝi alvenas tie nun. Ŝi devis vidi niajn ŝipojn, kaj turnis al nin."

"Ĉu vi certas, ke ĝi estas ŝi?"

"Jes, mi povas vidi la registradon." Li diris, "Kakaroto? Respondu, mi estas via frato … maleble! Ŝi ne respondas. Sed ŝia energio estas tie …"

Turleso diris, "Kontaktigu ŝin tra ŝia ŝipo. Eble ŝia elekzamenilo estis rompita de io."

"Eble," estis dirata de la reĝido. "Kaj eble tiu ne estas Kakaroto. Trovu kovrilon. Se ĝi estas lakeo de Friiza, mi ne volis, ke li konas nian lokon." Radicu rigardis lin, kaj Veĝita altlevis brovon, "Kio ĝi estas?"

"Se ĝi estas Kakaroto-"

"Do ni salutos ŝin," Napa diris, "nun movu."

Radicu ekĝemis, "Ĥee … mi estos tre ĝoja kiam tia finas …"

--

Kaj la unua ĉapitro finas! … Aj, aj, estas tre mallonga, ĉu ne? Eble mi povas skribi la dua ĉapitro baldaŭ … Mi esperas, ke ĉiuj ĝuos tion ĉi!

--