Hoofdstuk 1

"Het is uit tussen mij en Dan." Olivia plofte neer naast Harper en Mia aan de tafel van Ravenklauw. Mia bestudeerde het rooster voor het aankomende semester en Harper las een artikel over haarproducten in de Daily Prophet. '7 tips om je haar glanzender te krijgen' las de headline. Harper rolde met haar ogen.

"Alweer? Olivia, het jaar is serieus net begonnen. Kunnen jullie niet langer bij elkaar blijven dan drie dagen? Niet dat ik jullie graag bij elkaar wil hebben, ik heb Dan nooit gemogen. Wat heeft hij nu weer gedaan?" Het was typisch Harper om bot te reageren. Olivia en Dan hadden een knipperlichtrelatie. De eerste paar keer dat het uitging tussen de tweede had Harper geprobeerd om begrijpend te reageren en Olivia te steunen, ook al ging ze nooit erg fijngevoelig om met de gevoelens van anderen. Maar na de vijfde keer begon ze haar geduld te verliezen. Mia was wat dat betreft beter in het uiten van medeleven. De tranen sprongen Olivia in de ogen.

"Ik heb hem betrapt met dat stomme Gemma mens. Alweer! Terwijl hij had beloofd nooit meer zoiets te doen. Ik kan het gewoon niet geloven. Jongens zijn verschrikkelijk."

Mia had weinig aandacht aan het gesprek geschonken en keek nu op van het rooster dat ze had zitten bestuderen. "Hebben jullie gezien dat we dinsdags alleen maar blokuren hebben? En we hebben Potions en History of Magic allebei met Zwadderich."

"Oh god, dus ik moet Dan vandaag nog twee keer zien?" Olivia zag eruit alsof ze een zenuwinzinking kreeg en liet haar hoofd op de tafel zakken. Haar paardenstaart belandde in de pudding die op 5 centimeter van haar hoofd stond.

"Ik snap niet waarom je Dan überhaupt ooit bent gaan daten," begon Harper, "hij zit in Zwadderich, dat voorspelt sowieso al weinig goeds. Je standaard is te laag. Je bent een leuke meid Olivia, je kunt veel beter krijgen dan die sukkel. Hij geeft weinig om je en ik denk dat hij je alleen maar wilde daten vanwege je uiterlijk."

"Eh… Olivia? Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen maar je staart ligt in de pudding," zei Mia.

Olivia kwam met een ruk omhoog. "Oh alles gaat fout vandaag!" Ze probeerde angstvallig met haar vingers de pudding uit haar staart te kammen, maar de hele boel werd er alleen maar plakkeriger van. "Je kent Dan niet zoals ik hem ken, Harper. Hij kon heel aardig zijn als we alleen waren."

Zelfs met een rode neus en rode, betraande ogen en pudding in haar paardenstaart zag Olivia er nog goed uit. Ze was lang en dun, had zacht, gouden haar en felblauwe ogen. Mia had haar en Harper altijd bewonderd om hun uiterlijk. Harper was namelijk ook erg knap. Ze had een donkere huid en lang, glanzend zwart haar. Mia echter, voelde zich soms het lelijke eendje als ze met haar twee beste vriendinnen rondhing. Mia was klein en gewoontjes. Ze had kroezig, rood haar dan 's ochtends alle kanten op stond, veel sproeten, een ietwat scheve neus en kleine ogen.

"Er zijn genoeg leuke jongens, Olivia." Harper keek de Great Hall rond. "Oké, misschien niet hier. Maar buiten Hogwarts zijn er genoeg jongens die je wel zouden waarderen."

Mia verslikte zich in haar sinaasappelsap. "Moet ze een voorbeeld nemen aan jou, Harper? Moet ze lovers nemen buiten Hogwarts en dan penvrienden met ze worden? Je krijgt iedere dag brieven van weer een nieuwe aanbidder!"

"Wat is daar mis mee?!" Harper keek beledigd. "Ik heb ze voor het uitkiezen!"

"Mia heeft gelijk. Moet ik relatie advies krijgen van iemand die driekwart van haar 'lovers' nog nooit ontmoet heeft? Je bent nooit langer dan drie dagen in iemand geïnteresseerd geweest, Harper. Laat staan dat je ervaring met relaties hebt. En er lopen best leuke jongens rond op Hogwarts."

Mia knikte. "James Potter bijvoorbeeld."

Harper rolde met haar ogen. "Ben je nog steeds niet over hém heen, Mia?"

Mia was muggleborn en was geobsedeerd geworden met de magische wereld zodra ze haar toelatingsbrief voor Hogwarts had ontvangen. Vanaf toen wilde ze alles weten over deze onontdekte wereld. Ze was vooral geïnteresseerd geraakt in de Wizarding Wars. Ze wist alles over de strijd tegen de gevreesde He Who Must Not Be Named en de mensen die eraan deelgenomen hadden. Ze had posters naast haar bed hangen van Harry Potter, 'The Chosen One', totdat Harper had gezegd dat het raar was om de vader van een medestudent naast je bed te hebben hangen. James Sirius Potter, de zoon van de beroemde Harry Potter, zat in hun jaar op Hogwarts, en Mia had een enorme crush op hem. Harper had echter altijd volgehouden dat ze hem een 'douchebag' vond en dat hij Mia niet zag staan, en Olivia zei dat hij geen type voor Mia was. James Potter was populair en overtrad regelmatig de regels. Hij kwam vaak in de problemen. Hij was wat dat betreft het tegenovergestelde van Mia, die nooit de regels overtrad.

"Wat heb je tegen hem?" Mia begreep niet waarom Harper altijd zo'n hekel aan James had gehad.

"Hij is geboren met privileges vanwege zijn beroemde familie. Zijn vader is een held waar iedereen van moet houden en zijn moeder staat continu in de krant. Het stijgt hem naar zijn hoofd. Ik hem maar arrogant."

Mia wist niet wat ze tegen Harper in kon brengen. Ze pakte haar spullen en stond op. "We hebben History of Magic." Mia liep gauw weg, terwijl Olivia een grote zucht slaakte en angstvallig Harper's arm vastklampte.

"Kunnen we alsjeblieft spijbelen, Harper? Alsjeblieeeeft?!"

Harper rukte haar arm los. "Doe niet zo raar, Olivia. Je hebt nog nooit gespijbeld en dat ga je ook niet doen vanwege een jongen. Kom."

Samen liepen ze de Great Hall uit, achter Mia aan.

Note: dit is mijn eerste keer op Fanfiction. Ik moet de functies e.d. nog even uittesten.