Hoofdstuk 1. Old friends die hard

BPOV
"Ah, Emmett. Waarom mag de radio niet aan? We moeten nog 40 kilometer wat ons brengt op dat het nu jou beurt is om te rijden." Zei ik tegen Emmett. We zijn namelijk met mij auto een Audi A2 Hatchback. Ik heb er hard voor gespaard twee jaar lang alles aan de kant gelegd en twee maanden geleden hebben Charlie en Renee de laatste 2.000 dollar bij gelegd. "rustig aan zussie ik laat Charlie en Renee even weten dat we weer ruilen." Zei Emmett met een slaperig hoofd. "Renee, Bella en ik ruilen weer even van plek ze is toe aan een slaapje denk ik." en Emmett hing op. "Na, jij hebt anders ook niet veel geslapen." Kaatste ik terug. Eindelijk even slapen. Twaalf jaar geleden waren Charlie, Renee en ik verhuist naar Phoenix. Omdat Renee niet kon aarden in Forks. In die tijd heb ik Emmett leren kennen zijn ouders waren goed bevriend met die van mijn maar helaas zijn ze verongelukt en zijn moeder heeft nog even in het ziekenhuis gelegen en gevraagd of ze voor Emmett wilden zorgen. Na overleg met mij en Emmett zijn ze akkoord gegaan. En nu verhuizen we weer terug naar Forks me vader vond het niet leuk wonen daar en omdat hij het lang heeft vol gehouden gaan we weer terug. Ik hoop dat Alice en Edward er nog wonen na eigenlijk Edward niet want die vond zich zelf zo leuk. Met zijn half lange haren tot de schouder. Hij heeft ooit is gezegd "je wordt nooit leuker dan mij, daar durf ik vijf kussen voor te zetten." Echt super irritant en het haar stond hem ook nog niet eens. Maar Alice was mijn beste vriendin. Ze lach altijd en was klein maar tender. "waar denk je aan zussie?" vroeg Emmett mij. "Ow, nergens. Aan me vroegere vrienden, Alice en Edward of ze er nog wonen." Zei ik nog steeds een beetje in gedachten. Na nog een tijdje maakte Emmett me wakker. "Jouw beurt weer zus het laatste stukje. Eindelijk zeg. Na drie dagen onderweg te zijn geweest. Ik ben blij dat je deze auto hebt gekocht hij rijd super lekker." Zei Emmett nog steeds moe. "oké is goed. Ja, ik weet het ben er ook trots op. Ga maar lekker slapen maak je wel wakker als we er bijna zijn."zei ik.

EPOV
Ik hoorde van Carlisle, dat er oude bekende terug zouden keren naar Forks. De enige die ik me kan herhinderen die zijn van trokken is de familie Swan die vertrokken 12 jaar geleden naar Phoenix. Wat kan ik Bella toch goed herhinderen zo onhandig altijd. Ze kon niet eens normaal op twee benen lopen. "Alice, ben jij er al achter wie er terug komen naar Forks? Ik kan me namelijk alleen van de familie Swan herhinderen dat ze zijn vertrokken." Vroeg ik me kleine zussie. "Ow, dat hoop ik zo dan heb ik in ieder geval weer iemand om mee te winkelen kan ik gelijk haar style aanpakken. Maar ik ga Jasper komt me halen we gaan naar de film je mag wel mee dan vragen we Rosalie ook." Stelde Alice voor. "Nee, het is goed ga maar lekker met z'n tweeën." Zei ik liep naar de piano om weer wat te spelen. Het zou wel gaaf zijn als het Bella is die terug komt ben benieuwd hoe het met haar is. Jammer dat jonge contacten vervagen. Laat ik haar is gaan zoeken op hyves misschien staat ze daar wel op. Nam wat te drinken mee naar boven en klikte de computer aan. Ow, wacht hier staat op haar hyves weer terug naar Forks.Dus ze komt echt terug, echt leuk. Kan ik weer eens lachen. Zou ze nog enig kind zijn? Vroeg ik me zelf af. Wat gaat de tijd langzaam als je op iemand wacht ze komen pas aan het einde van de dag aan laat ik Alice nog gauw sms'n ik op haar hyves gekeken. Daar staat dat ze weer terug in Forks komt we moeten haar vanmiddag maar verwelkomen vind ze vast leuk. Xx Edward.En even later kreek ik al weer een berichtje terug. JA, gaaf doen we de film is nog niet begonnen dus we komen weer naar huis dan wachten we samen. X Alice. Ik klikte de tv aan en wachten op Alice en Jasper Rosalie zou ook komen en mee gaan.

BPOV
Zo nog twintig kilometer en dan zijn we er eindelijk. Ik heb me kamer al gezien misschien moet ik het alleen nog even aanpassen. Mijn kamer is nu groter dan die in Phoenix maar ik heb de zelfde spullen gehouden wou er niets bij hebben. Sinds twee jaar zit ik op Jazzballet. Dat zou je nooit gezegd hebben als je zag hoe onhandig ik was toen ik klein was. Nu zat ik in de showgroep, en trad ik daar mee op. Ook bespeel ik gitaar en piano. Met gitaar spelen begon ik toen ik zes was en in Phoenix was gaan wonen. Later toen ik tien werd ging ik ook piano leren spelen. Zo we zijn er toch bijna dus even Emmett wakker maken. En ik draaide de knop van me radio om lekker hard. "Ahhhh… kutwijf kon dat niet subtielere." zei Emmett boos. "Haha. Je moet je gezicht eens zien broertje. Haha" ik lag blauw van het lachen. En ja hoor wat zag ik daar in de verte. Alice en Edward met nog twee mensen die ik niet herkende. Een blonde jongen en een super mooie blonde.. meisje wil ik eigenlijk niet zeggen meer een vrouw. Ze straalde echt zelfvertrouwen uit. Ik drukte me gaspedaal in en reed zo me ouders voor bij me vader toeterde woedend naar me. Ik reed zo de oprit op vlak voor de garage die voor me Audi is. Dat had ik gezegd dat we die wel moesten hebben. "ALICE!!!" gilde ik het uit. "BELLA!!!" gilde Alice terug en we vlogen elkaar in de armen. En hielde elkaar even vast. " Edward. Wat ben jij veranderd." Zei ik terwijl ik hem ook een knuffel gaf. "jij bent anders ook veranderd Bella. Kon jij vroeg amper op twee benen lopen?" lacht Edward. "en bedankt dat je me daar aan herhinderd. Mag ik jullie even voorstellen aan me broer Emmett." Zei ik gauw om het onderwerp klunzig te laten varen. "broer? " vroeg Alice " ja, hoi ik ben dus Emmett. Bella is een zus in veel opzichten haar ouders hebben me geadopteerd toen me ouders overleden." zei Emmett terwijl hij Alice en Edward een hand gaf. "Ow, wat erg voor je. Maar Bella en Emmett dit zijn Jasper en Rosalie wijzen naar de jongen aan haar hand en de mooie vrouw naast Edward. "ik pak even me KOFFERS uit me auto en breng het even naar me kamer." Zei ik en deed ondertussen me kofferbak open "Emmett deze is van jou" en gaf hem één weekendtas. Ik tilde mijn spullen en begon vast naar boven te lopen Alice en de andere kwamen achter me aan met ook elk een koffer. "waar wil je dit allemaal laten?" vroeg Edward kijken naar de kleine kast die ik had. " we hebben nog één kamer over misschien moet dat dan maar mijn inloopkast worden."Ow, pap!" riep ik met een stem die al aan gaf dat ik iets nodig had. "Ja, lieverd wat is er" zei hij met een stem van wat is er nu weer. "ik kom plek te kort voor me kleren en tassen en schoenen mag ik van de kamer die over is een kast maken?" vroeg ik poeslief. "Als je hem zelf maakt mag het wel" antwoorden hij. Ik begon vrolijk op en naar te springen. " wachten Jullie even ga me even verkleden." Vroeg ik en pakte me toilettas en liep naar de badkamer. Na een half uurtje kwam ik weer opgefrist terug. Twee paar ogen keken me met ongeloof aan. "Ehm. Bella is dat wel zo goed idee? Dat je op die stiletto's loopt?" vroeg Alice mij. Dit keer antwoorde Emmett. "waarom niet ze dans er zelfs mee. Maak je maar niet druk." De ogen werden nog groter dan ze al waren. "echt niet. Ik geloof er niets van" zei Edward. "wedden?" zei ik en drukte op de knop van de stereo. "Ga daar maar even zitten." Zei ik en wees naar me bed. Toen het nummer nummer af was gelopen keken ze nog zo verbaast behalve Emmett. "ze hebben onderzocht waarom ik niet op twee benen kon lopen zonder om te vallen. Het bleek dat mijn bloed toevoer naar me evenwichtorgaan te nauw was en die hebben ze verbreed. Dus nu het weer genoeg bloed krijgt werkt het weer goed. Gaan jullie mee naar beneden?" Vroeg ik. En liep was de deur uit. Benden gingen we nog even napraten en al gauw was de tijd aan gekomen voor iedereen om weer naar huis te gaan ze waren allemaal blijven eten "tot morgen op school Bella en Emmett" zei Alice "de groeten en Carlisle en Esmee" riep ik nog nog gauw Alice zwaaide ter bevestiging. Onderweg naar boven liep Emmett naar me toe "zou Rosalie en Edward iets hebben?" vroeg hij mij. "weet ik niet Emmett. Maar ik denk het niet truste" zei ik nog en liep me kamer in. Wat zou ik morgen aan trekken. Heb 5 koffers mee. Ik denk dat ik het weet mijn skinny jeans blouse met gillet en stiletto's niet die ik net aan had iets lager. Nu ben ik klaar om morgen naar school te gaan.

EPOV
wat is zij veranderd zeg, ze loopt zelf op stiletto's en ze kan er mee dansen. Dat had ik nooit kunnen bedenken vijf jaar geleden. Piep, piep. Ow Alice doe je geluid is uit me wie sms ze eigenlijk om dit tijdstip vast Bella ze hadden gelijk nummers uitgewisseld. Uit eindelijk viel ik in slaap.