Dit Fanfic is het eindproduct van 2 schrijfsters met een vreemde fantasie, massagesuit het echte leven (kom ook naar Intaco taalstages! Altijd wel iets te beleven!) en veel te veel vrije tijd. Zij kunnen niet verantwoordelijk gesteld worden voor eventuele lachbuien, hyperactieve toestanden, epilepsieaanvallen, hartstilstanden e.a. Met extra dank aan Jade Lammourgy.
Hopelijk vinden jullie het goed... ^^
Op een gure winteravond, terwijl de regen met bakken uit de lucht viel en de wind een storm begon te worden, klopten twee figuren aan op de deur van Grimboudplein nummer 12. De deur werd opengedaan door een huiselijk ogende, roodharige vrouw, beter bekend als Molly Wemel. Hartelijk begroette Molly de twee figuren.
"Iris! Oh, en Charlotte! Wat leuk om jullie weer te zien. Kom toch binnen, willen jullie misschien iets drinken?"
De twee vrouwen, Iris en Charlotte, werden naar het salon geleid, waar een verzameling mensen zat. Allemaal keken ze op met de binnenkomst van de twee vriendinnen. Het was Sirius, een aantrekkelijke man en berucht vrouwenversierder, die de stilte verbrak.
"Wie we daar hebben!" Hierop schoof hij een stukje op, Remus van de bank duwend, om plaats voor hen te maken.
"Kom toch hier zitten!" Charlotte grinnikte, Sirius was niets veranderd. Iris volgde haar, en zette zich aan Sirius' linkerkant.
Terwijl de vrouwen in de kamer zich afvroegen hoe ze het best een gesprek zouden kunnen beginnen met Iris en Charlotte, vroegen de mannen zich af hoe ze het best indruk op hen konden maken. Fred greep zijn kans toen Charlotte even aan haar Irish Coffee dronk.
"Ben je al lang lid van de Orde?" Charlotte glimlachte naar hem. Een lok van haar pikzwarte haar viel voor haar oog.
"Al zeven jaar." Bewonderend bekeek Fred haar uiterlijk. De zwarte lok die ze zonet nog achter haar oor had gestoken, was nu opnieuw voor haar oog gevallen. De rest van haar haar bestond uit wilde pijpenkrullen, die tot voorbij haar schouders kwamen. De knalgroene ogen, omlijnd door een bescheiden streepje eyeliner, sprongen er meteen uit. Haar huid was porseleinkleurig, wat extra opviel door haar felrode lippen.
Charlotte merkte Freds blik op, en keek snel naar de jongen naast hem die er precies het zelfde uitzag. Die jongen zat naar Iris te staren, terwijl Iris afwezig met haar glas zat te draaien en vaagjes naar de deur keek.
Iris had donkerbruin haar tot net boven haar schouders met een bles. Haar ogen waren een donker chocoladebruin, met lange wimpers en brede wenkbrauwen. Ze had een iets donkerdere huid dan Charlotte, maar haar lippen waren net zoals haar ook felrood.
Charlotte glimlachte even en gaf haar een kleine por zodat Iris ontwaakte uit haar trance. Precies op dat moment ging de deur open. Iris keek op en zag een man staan die haar ook aankeek. Iedereen in de kamer was gelijk stil, en de man die helemaal in het zwart was gunde Iris een langere blik dan hij ooit iemand had gegund.
Molly kuchte even, Iris blik brak los van de man en schudde even lichtjes met haar hoofd.
'Laten we maar gaan eten, Severus neem plaats alsjeblieft…' Zei Molly met een kleine glimlach. Hij ging zitten, maar wel zo ver mogelijk van Sirius, Remus, Charlotte en Iris.
Terwijl iedereen genoot van het heerlijke eten van Molly Wemel praatte Charlotte geanimeerd met de andere Ordeleden, terwijl Iris stilletjes haar eten opat. Zo trok ze de aandacht van Severus, die haar onderzoekend aankeek. De brunette voelde zijn ogen in haar lichaam boren en na een tijdje kon ze er niet meer tegen. Ze keek op, recht in zijn koolzwarte ogen. Geschrokken richtte hij zijn blik op zijn bord, en toen Iris merkte dat hij niet meer naar haar keek, begon ze voor de veiligheid maar een gesprek met George. Die overigens ontzettend blij was dat Iris interesse in hem toonde.
Na het eten stelde Tops voor om nog iets te drinken, maar Iris en Charlotte excuseerden zich en zeiden dat ze moe waren. Molly had voorgesteld om de kamer van Regulus als gastenkamer te gebruiken, en de twee vrouwen namen dat aanbod dankbaar aan. Hun bed bereikten ze nooit, niet lang na ze naar boven waren gegaan waren ze al verwikkeld in een kussengevecht.
Toevallig genoeg had net op dat moment Sirius besloten om een kijkje bij Charlotte te gaan nemen. Aan de trap botste hij echter op tegen een zwarte schim.
"Auw, verdorie, wie is daar?!"
"Zwarts?" Het antwoord was niet meer dan een gefluister, maar toch wist Sirius meteen wie het was.
"Verdomme, Secretus, wat doe jij hier?"
"Hetzelfde als jou blijkbaar."
"Wat? Charlotte is –"
"Niet Charlotte, Iris. En hou. Je. Mond!"
"Oké, oké! Maar maak nu alsjeblieft dat je boven bent."
"Ik – Auw, pas op waar je loopt!"
"Loop dan door!"
Op de overloop voor Iris en Charlottes kamer bleven ze staan.
"Derde kamer van links."
"Dat weet ik."
"Goed voor jou."
Zonder te kloppen deed Severus de deur open. Dat was echter niet al te slim, omdat de meiden in een kussengevecht zaten. Charlotte gooide net een kussen op Iris die voor de deur stond, maar die bukte lachend, zodat het kussen keihard tegen Severus zijn hoofd aan kwam…
Iris draaide zich geschrokken om, toen ze gelach achter zich hoorde wat op hondengeblaf leek. Ze zag Severus op de grond liggen met een kussen naast zijn hoofd, terwijl hij half buiten bewustzijn was. Hij keek vaag om zich heen, terwijl Sirius door het lachen naar beneden zakte tegen de muur omdat dat geen hulpmiddel was om overeind te blijven staan.
'Severus!', riep Iris, en Charlotte kwam ook gehaast aanlopen. Severus keek Iris een beetje verward aan en ze pakte hem vast, terwijl ze hem overeind trok. Charlotte haalde snel een stoel en daar zette Iris hem op neer, terwijl ze hem bezorgd aankeek.
Charlotte draaide zich opeens om naar Sirius die wat tranen uit zijn ooghoeken veegde van het lachen, terwijl hij een grote grijns op zijn gezicht had. Charlotte rolde met haar ogen en liep naar de deuropening, terwijl Iris Severus wakker probeerde te krijgen. Ze pakte het kussen op en smeet het in Sirius gezicht.
'Hey! Ik wist niet dat kussens mij ook aantrekkelijk vonden…', zei hij droog terwijl hij het kussen van zijn gezicht af haalde en Charlotte grijnzend aankeek.
Opeens kwam er een roodharige jongen aanlopen. Charlotte herinnerde zijn naam weer. Ron Wemel keek Sirius, die op de grond zat, en Charlotte, die net een opmerking wilde maken, aan met een blik van, "ik dacht dat ik gestoord was maar dat bleek dus toch niet zo te zijn…"
Hij wilde net zijn mond open doen, maar Charlotte gaf hem een geforceerde glimlach, trok Sirius overeind en keek hem nog even aan terwijl ze Sirius de kamer in trok.
'Sorry, we waren bezig…' Zei ze met een glimlach, en deed daarna snel de deur dicht. Ze draaide zich om en zag Sirius daar grijnzend staan.
'Bezig met wat precies?'
'Krijg geen verkeerde ideeën in je hoofd, Zwarts…' Zei Charlotte en liep daarna snel naar Iris die ze een beetje verbaasd aankeek, terwijl Severus er nog steeds een beetje maf bij zat.
'Wacht, geef hem wat vuurwhisky, daar word hij vast wel wakker van…' Iris plan werkte. Toen ze hem een glaasje hadden gegeven schudde hij met zijn hoofd en was hij weer bij zinnen. Maar hierna barste hij uit als een bom. Hij begon gelijk te fitten op Sirius, dat dit vast allemaal zijn idee moest zijn. Sirius ging natuurlijk er gelijk tegenin, en zo begon het gevecht
'Geef hem anders nog een glaasje vuurwhisky…' Zei Charlotte droog tegen Iris die in de lach schoot. De twee mannen stopte gelijk met ruzie maken, toen ze de twee vrouwen zagen lachen. Ze gaven elkaar nog even een doodsblik, maar draaide zich daarna toch om naar de twee vrouwen, hun plan in werking zettend…
