Mijn eerste fanfic die ik hier post. Ik hoop dat jullie het een beetje een goed verhaal vinden...
Laat me vooral weten wat jullie er van vinden en of ik verder moet schrijven.
Disclaimer: JK Rowling owns all!!!! (behalve Jess dan)
_____________________________________________________________________________________________________________________
Ik zat vol ontzag naar de brief in mijn handen te kijken. Al ontelbare keren had ik hem gelezen, dichtgevouwen, weer opengevouwen, gladgestreken en opnieuw gelezen.
Nog steeds kon ik het niet bevatten. Ik, Jessica Verlinden, mocht op Zweinstein gaan lesgeven! Natuurlijk had ik toen nog geen idee waar ik mezelf in had verwikkeld, maar op dat moment kon dat me niet minder schelen. Dezelfde mantra bleef in mijn hoofd spoken. Ik ga naar Zweinstein. Ik ga lesgeven. Ik ga naar Zweinstein. Ik ga lesgeven. Ik ga naar Zweinstein…
Als het niet 1 uur 's nachts was en ik niet in een flat woonde, had ik beginnen gillen en had ik vast en zeker een vreugdedansje gedaan op mijn nieuwe CD van Paramore. (fantastische groep, maar daar heb ik het later nog wel eens over)
Dus… ik zat daar met die brief in mijn hand te dromen over mijn fantastische leven als Voorspellend Rekenen leerkracht, toen ik een plof hoorde, gevolgd door een lawaai van wat klonk als mijn salontafel die werd gefolterd. Ik sprong recht en zag nog net een felroze flits achter mijn divan verdwijnen. (erfenisstuk van mijn over-groottante of zoiets)
Tops, mijn beste vriendin in goede en kwade dagen – behalve als ze weer eens een van mijn borden heeft laten vallen – verscheen achter de divan en grijnsde schaapachtig naar me.
"Eh… Hey Jess. Ik, eh, ik stoor toch niet?"
Ik keek haar even beschuldigend aan, maar begon toen te lachen, tot ik dubbel klapte en mijn zijde pijn begon te doen. Tops keek me met grote ogen aan die duidelijk zeiden: oh nee, ze is helemaal doorgedraaid. Ik keek op en zwaaide grijnzend met de brief. Even keek Tops onderzoekend naar de brief en toen verscheen ook op haar gezicht langzaam een grijns.
Even later waren we beiden aan het gillen en springen tot we er bij neervielen. Na een paar minuten van ons totaal onverantwoord, kinderachtig en – vreemd genoeg – bevredigend gedrag, lieten we ons allebei op de divan neerzakken.
"Proficiat, professor Verlinden." plaagde Tops, zodat we opnieuw begonnen te giechelen.
Ik duwde haar, zodat ze al lachend van de zetel rolde. De rest van de nacht brachten we al lachend door, terwijl we over onderwerpen praten die varieerden van 'de perfecte man' (de competitie loopt nog tussen Enrique Iglesias en Robert Pattinson) tot welk nummer van Paramore's nieuwe CD het beste was. (waar we ook nog steeds niet uit zijn, Crushcrushcrush, That's what you get of Misery Business)
Om 7 uur waren we allebei zo uitgeput dat we moeite begonnen te krijgen met het uitspreken van zinnen langer dan drie woorden, dus besloot Tops dat het maar eens tijd werd om naar huis te gaan. Ik bleef even naar de schouw kijken waar ze net door verdwenen was, legde me toen neer op de divan en viel prompt in slaap.
Mijn dromen waren gevuld met professoren, knappe acteurs, roosharige vriendinnen en – vreemd genoeg – de mythe van Hades en Persephone.
_____________________________________________________________________________________________________________________
En als jullie dan toch gaan reviewen, zet er dan bij wat jullie vinden:
1. Enrique Igelasias vs. Robert Pattinson
2. Crushcrushcrush vs. That's what you get vs. Misery Business
Remember, ijsjes voor wie reviewt! (of een nieuw hoofdstuk)