Het bericht van Severus
"Neen, voor jou zou ik toch eerder Tom kiezen, je weet wel, die hunk uit vijfde jaar!" zei Lily tegen haar vriendin Rose.
"Maar, die is een jaar ouder, en hij zit zelfs al in zijn Slijmbaljaar!" wierp Jana tegen, een andere vriendin.
Ze waren elkaar tegengekomen in het eerste jaar op Zweinstein. Ze wisten helemaal niets van het heks-en-tovenaar-zijn af, en dus hadden ze al meteen een band opgebouwd. Nu zaten ze in hun vierde jaar op Zweinstein en ondertussen waren ze al die gekke spreuken en al die briljante Toverdranken al goed gewend. Lily was zelfs één van de beste in hun jaar voor Toverdranken, tot groot ongenoegen van sommige leerkrachten, die van mening waren dat halfbloedjes niet op Zweinstein hoorden en al zeker niet goed mochten zijn in de vakken die hier onderwezen werden.
Maar Lily had net bewezen dat ook halfbloedjes de wereld van de magie snel door konden hebben.
"Dat maakt toch niet uit! Wat is een jaartje verschil nu! Die James van bij ons in Griffoendor had toch ook wat met die Chantal uit het zevende jaar!" zei Lily koeltjes. Het onderwerp James was niet bepaald haar favoriete, maar het was hét voorbeeld dat leeftijd geen rol speelde.
"Ja, maar dat was wel om jou jaloers te maken, en blijkbaar werkt het nog ook!" glimlachte Rose.
"Jaloers? James mag doen en laten wat hij wil, zolang hij míj maar met rust laat!"
James was smoorverliefd op Lily, en stalkte haar zowat elke keer wanneer hij haar zag. James was een befaamd Zwerkballer, niet on-knap, maar ongelooflijk arrogant, en Lily kon hem niet uitstaan!
Ineens werd het drietal ruw onderbroken door een jonge, zwarte uil met witte spikkeltjes op de uiteinden van de veren, die tegen het raam van hun coupé vloog. Hij had een briefje vast tussen zijn voorpoten.
Lily maakte geschrokken het raam open en liet het uiltje landen in haar handpalm. Ze maakte snel het briefje los en opende het. Het uiltje ging moe naast haar zitten en Jana nam het in haar handen en aaide het. Lily glimlachte en begon het briefje te lezen:
"Hallo Lily!
Ik
ben het, Severus! Eindelijk is het nieuwe schooljaar aangebroken,
deze zomervakantie had ik zin om je op te zoeken, maar ik zou er een
heleboel last mee krijgen thuis, want mijn moeder is erachter gekomen
dat we bevriend zijn, en dat jij geen... toverouders hebt. Kunnen we
afspreken? Volgend weekend mogen we al naar Zweinsveld. Wil je met
mij gaan? Groetjes,
Severus.
P.S. Hopelijk komt de brief aan, want zelfs de afstand van mijn coupé naar de jouwe is al veel voor dat klein mormel!"
"Lily! Spreek je nou nog steeds af met die kwal! Je zou toch zo denken dat hij in de zomervakantie z'n haar gewassen zou moeten hebben, maar ik zag hem daarnet met nog evenveel vette slierten haar als vorig jaar!" riep Rose uit, die over haar schouder had meegelezen. Lily keek haar gekwetst aan.
"Sorry Lil, maar ergens heeft Rose wel gelijk. Hij is niet aardig, voor niemand!" zei ook Jana.
"Voor mij wel! Als hij bij mij is, is hij echt zichzelf! En ook al ziet hij er minder goed uit dan James, hij is tenminste niet zo zelfingenomen!" verdedigde Lily Severus.
"Al goed, al goed! Maar ben je niet wat hard voor James? Hij is gewoon verliefd..." zei Jana.
"Dat is nog geen reden om me zo lastig te vallen!" zei Lily kortaf, "En ik ga Severus een bezoekje brengen."
Ze stapte over de benen van haar vriendinnen en liet de coupé achter zich. Ze wist dat Severus altijd helemaal alleen in de achterste cabine van de Zweinsteinexpress zat en daar was de coupé van Lily en haar vriendinnen dichtbij.
Ze wou net de coupédeur openen, maar ze werd tegengehouden door degenen die rechtover de coupé van Severus zaten.
"Lily! Ik heb je gemist! Weet je, ik hoorde net dat we snel weer naar Zweinsveld mogen. Volgende week al! Heb je zin om met mij te gaan?" vroeg een stem die Lily tot haar ongenoegen maar al te goed herkende.
"James Potter! Ik ben nog maar pas aan mijn vierde jaar begonnen, en ik word al meteen lastig gevallen door niemand minder dan een arrogante kwal die hopeloos blijft denken dat ik ooit met hem zal uitgaan!" gilde Lily en ze liet James achter en opende de deur naar Severus.
"Hallo!" zei ze, nog steeds overstuur.
"Hallo!" antwoordde hij blij, en hij legde het boek dat hij aan het lezen was snel weg, maar Lily had het al gezien.
"Hé, Sev! Lees je die troep over de Zwarte Kunsten nou nog steeds?" zei ze wat boos.
"Sorry, maar ik vind het gewoon nogal fascinerend! Hoe gaat het met je?" verdedigde hij zichzelf.
"Goed, goed... Ik hoop alleen dat James het eindelijk eens opgeeft om mij te pakken te krijgen..."
Lily zuchtte. Ze werd hier zo kwaad van! James was niet dom, en toch besfte hij niet dat hij geen kans had bij Lily. Voor Lily hem zou willen zou hij drastisch moeten veranderen!
"Maar het is al laat, ik wil gewoon even zeggen dat volgend weekend Zweinsveld oké is." zei ze. Ze zwaaide even en liep terug naar haar coupé om haar Dreuzelkleren uit te doen en ze te verwisselen voor haar gewaad.
Dit schooljaar kan nog ingewikkeld worden...